Este día das Letras Galegas, reivindicativo e chuvioso, déixanos a despedida a unha figura irrepetible doutras letras, as hispanoamericanas, que hoxe choran a morte de Mario Benedetti, eterno no seu compromiso social (sempre de parte da liberdade e da xustiza) e no seu compromiso individual (sempre de parte do amor como motor da existencia humana).

Vaia dende aquí a nosa lembranza para quen nos agasallou con tantos momentos máxicos de boa poesía. Só podemos desexarlle o que el mesmo quería para Ernesto Che Guevara:

donde estés
si es que estás
si estás llegando
será una pena que no exista Dios

pero habrá otros
claro que habrá otros
dignos de recibirte
comandante.

Sit tibi terra levis, mestre.

Ana Rodríguez Barreiro