Na seguinte foto o meu familiar está cun grupo de amigos festexando a festa da vendima; moi típica en Leiro, a súa localidade, e celébrase a finais do verán cando chega a época da vendima, da cal case todo o pobo vivía do viño que facían e logo vendían.
O meu familiar está situado xusto detrás da xerra branca chea do preciado ?caldo?. Era o meu bisavó e chamábase Alfredo.
Esta foto data de 1932

Álex (2º ESO)

MARCOS 2º ESO

A foto é na viña da Casa Vella, onde viviros os meus bisavós por parte da miña avoa. As que levan vestido son as fillas do irmán da miña avoa, as outras son a miña tía e a miña nai. A cadela chamábase Laica. Era moi cariñosa. Fíxose a foto porque era o aniversario da miña nai, a máis grande das dúas irmás. Agora desapareceu bastante da paisaxe que se ve por detrás polas casas da aldea e a fábrica que se fixo, xa case non hai comparación con antes.

Nesta foto salen o meu avó, a miña avoa, os meus tíos e a miña tía.O primeiro que sae de
esquerda a dereita e o meu tio Paco, a muller que colle a nena no colo e a miña avoa Celia,
a nena que esta no colo e a miña tía Celia, o neno que esta agachado e o meu pai, o neno que
esta o seu carón e o meu tío Ricardo, o home que esta ó carón de miña tía e o meu avo
Julio e o último neno e o meu tío Jose Manuel. Esta foto coma moitas cousas ten a súa
historia, foi haberá uns 35 anos, máis ou menos, na romería de San Lazaro en Ourense.
Nas romerías sempre hai postos onde venden churros, rosquillas, xoguetes..., meu
tío Ricardo era moi pequeño, tería uns dous anos, e sen que o vira ninguén colleu nun
posto de rosquillas un par de bolsas. Meus avos decataronse ó sacala foto, e estiveron
buscando o posto de onde saíran as rosquillas.

O meu pai está subido nun burro, é o que vai diante e está chorando. Iba co meu padriño e co avó a buscar patacas porque antes non había tractores e traían a carga en burro.

ESTE É O MEU TATARAVÓ FAI MOITOS ANOS. PARECE QUE ESTÁ NUN PALACIO PERO ESTÁ NO ESTUDIO DO FOTÓGRAFO.

Corría o ano 1963. A miña avoa fixo esta foto para o pasaporte con vistas a irse a Alemaña. Animárona moito e ademais xa tiña alá todo arranxado, pero... tiña unha nena recén nacida ( a miña nai) a quen non tiña con quen deixar, xa que a miña bisavoa tiña que traballar (era leiteira) e a súa sogra, a outra miña bisavoa, non podía coidala tampouco. Todo isto fíxolle recuar na súa idea e, como xa se sabe, os fillos son os fillos. Ella non o dubidou e quedou sen coñecer Alemaña, pero tivo a sorte de poder coidar ela mesma da súa filla. Esta foto só é un recordo.

[1] ... [9] [10] [11] [12] 13 [14] [15] [16]