Hoxe xoves,7 de xaneiro temos SERÁN de REIS na SALA NASA.
Continuamos coa novidade deste ano, ?Obradoiro de iniciación ós seráns?que se desenvolverá a partir das 21.30h para que pouco a pouco sexamos máis na pista de baile. Este xoves dedicámosllelo á baile agarrado impartido por LUIS PREGO
E para os demais bailadores e bailadoras espallados por Galiza adiante, unha vez rematado este tempo de aprendizaxe, comezará a gran festa.
Os grupos que van poñer música son:
- XUNTANZA DE SAN PEDRO
- PANDERETEIRAS "Taín" da A.C."Adro" de Baio
- RETROUSO
E TI POS O BAILE
Patrocinado pola Concellería de Cultura
de Santiago de Compostela.
Grazas por difundirdes esta información; agardámosvos.
Os Ruxe Ruxe, na fura de diante
A banda agasállanos os Reis cun adianto de tres temas do seu novo disco, que sairá á rúa en marzo.
"Quince latexos de corazón vello e consumido; quince dentelladas de animais fora ialma, de cans doentes e vencidos, de decepcións e liortas". Así definen os Ruxe Ruxe o seu novo traballo, un disco que recibirá o título de Na fura de diante e que verá a luz o vindeiro mes de marzo.
Mais a concepción musical non remata aquí: "Na fura de diante é un océano terríbel no que ti e mais eu loitamos por continuar sendo peixes..." adiantan os de Aríns (Compostela). Este será o seu sétimo álbum de estudo e, segundo explican, nel poderemos atopar novos temas producidos por Xabier Abreu, que achegan un novo estilo á banda.
Como adianto, ofrécennos tres temas do disco, que xa se poden descargar de balde na súa páxina web (www.ruxeruxe.com).
Ofrecémosvos unha viaxe musical por terras da cultura galego-portuguesa, percorrendo tres partes do Camiño de Santiago que levan ao Finisterre europeo. Escoitaredes cantos e tocatas dos que ben puideron gozar os camiñantes que por alí pasaron.
Este é o terceiro traballo discográfico que vos presentamos. Nacemos en Santiago de Compostela a comezos de 1993 coma un colectivo interesado na recuperación da música, instrumentos, traxes e danzas tradicionais galegas. Dende entón percorremos toda a xeografía galega na procura das nosas tradicións musicais co ánimo de achegárvolas sen grandes arranxos. Como vos poderedes decatar, gustanos moito de visitar as zonas de cultura galega que ficaron fora das nosas fronteiras administrativas, como Portugal, a zona noroccidental de Zamora, O Bierzo e a parte máis occidental de Asturias.
Ultreia!!!
1. Mazurca
2. Muiñeira e xota
3. Muiñeira
4. Marcha
5. " La serigosa" e jota
6. Pasodoble e muiñeira
7. Toques de flauta e tambores
8. Quadrilha
9. Cana verde e verdegaio
10. Xota e muiñeira
11. Rumba e muiñeira
12. Xota e muiñeira vella
13. Fox - trot
Nove anos despois do seu último disco en solitario Cristina Pato lanzará o seu novo disco "The Galician Connection" en febreiro de 2010.
"The Galician Connection" é un disco íntimo, maduro e introspectivo que reafirmará a fulgurante carreira desta completa artista. É sen dúbida o disco que mostra a madurez dunha artista que soubo evolucionar.
Coas colaboracións da incrible voz de Rosa Cedrón, o jazz-acordeón de Victor Prieto Trio, a profunda voz da mezzo canadense Patrice Jegou, o violín de Javier Cedrón e o seu cuarteto de corda, o bouzouki de Carlos Beceiro e un longo etc. de amigos e artistas incluíndo aos membros da súa banda Laura Amado (voz) ou David G. Outumuro (percusión) e os seus habituais Raquel Pato e Xan Padrón. O disco, gravado entre Nova York, Madrid, Galicia e Lisboa, é unha produción de Cristina Pato para Zouma Records e conta con 12 temas de autor compostos por Cristina Pato, Victor Prieto, Xan Padrón, Rosa Cedrón e Raquel Pato entre outros.
En "The Galician Connection" a gaita galega e o piano de Cristina Pato achéganse e conectan a música contemporánea, as vangardas ou o jazz. Un disco no que Cristina abriu unha nova vía para a gaita galega que non é nin máis nin menos que a síntese da súa propia formación clásica co seu amor á gaita galega.
"The Galician Connection" é o principio dunha nova etapa na carreira dunha das artistas galegas con máis proxección internacional, pioneira no que respecta ao trato e uso da gaita galega como instrumento global, Cristina Pato continúa dando a coñecer o instrumento galego por excelencia a través da música clásica contemporánea e da súa propia linguaxe.
"The Galician Connection" á venda en febreiro de 2010.
ROCK [2009], está gravado nos Estudios Élite de Vigo baixo a tutela de Tino Alvarez (A-rritmic).
Este traballo confirma a evolución sonora do grupo e recolle a enerxía que define o actitude da banda en directo. Once cancións directas, inmediatas e cheas de luz, así é o novo traballo de Capitan Furilo.
Todo foi por amor, Parece, Estación, Olvídame, Xa non quero saber nada diso, Esperame na Lanzada, Sexo, Rehabilitarme, Seus labios son para min, Dime onde está e Levame i estarei, som os títulos.
No disco colabora ademáis de Tino Alvarez (Arritmic / Minim), Isaac Alvarez (Sugar Mountain) i está autoeditado polo grupo (Falcatruada) e distribuido por Lonxa Cultural. e está baixo licenza Creative Commons.
ROCK [2009], está gravado nos Estudios Élite de Vigo baixo a tutela de Tino Alvarez (A-rritmic).
Este traballo confirma a evolución sonora do grupo e recolle a enerxía que define o actitude da banda en directo. Once cancións directas, inmediatas e cheas de luz, así é o novo traballo de Capitan Furilo.
Todo foi por amor, Parece, Estación, Olvídame, Xa non quero saber nada diso, Esperame na Lanzada, Sexo, Rehabilitarme, Seus labios son para min, Dime onde está e Levame i estarei, som os títulos.
No disco colabora ademáis de Tino Alvarez (Arritmic / Minim), Isaac Alvarez (Sugar Mountain) i está autoeditado polo grupo (Falcatruada) e distribuido por Lonxa Cultural. e está baixo licenza Creative Commons.
Djunta mô supón o debut discográfico das mulleres de Batuko Tabanka, un fato de caboverdianas asentadas dende comezos da década dos setenta no pobo lucense de Burela.
Elas aportan o ritmo das batukadeiras, que ten o seu pasado vencellado á música tradicional que facían os escravos en Cabo Verde. Antes batían no peito e agora fano nunha saca de coiro que colocan entre as súas pernas e que recibe o nome de batuko. Esa percusión e as súas voces debullan pezas con sabor africano e nesta obra editada por PAI Música contan cunha axuda importante de músicos galegos e do ámbeto da lusofonía.
Fundamental é o labor de arranxista efectuado por Segundo Grandío, que serve para adubiar con diferentes instrumentos o canto espido das Batuko e iso fai que as pezas sexan máis asequibles para o público, ao dotar dunha maior solidez sonora ao conxunto. Grandío realiza un bo traballo cos elementos escollidos para a ocasión e apoia e dota dunha maior riqueza o canto das caboverdianas coa axuda de artistas sobranceiros na escena folk galega como Xosé Manuel Budiño, Uxía, Mercedes Peón, Rodrigo Romaní, Xosé Liz, Fernando Abreu, Isaac Palacín e Treixadura.
Entre as colaboracións vidas de Cabo Verde é Jon Luz o músico participante no traballo que máis nos soa por estes lares e cómpre mencionar a peza cantada por Nácia Gomes, unha embaixadora da música caboverdiana que non goza de moi boa saúde e a quen gravaron no seu fogar o tema Finaçom, que fica como outra testemuña da raíz musical da súa terra.
Seguindo coa lusofonía, aparecen na obra o portugués Augusto Canario e o brasileiro Sergio Tannus.
Entre os convidados tamén atopamos ao cantautor extremeño Luis Pastor realizando coros e recitando un texto na peza que pecha este disco.
Djunta mô é unha expresión crioula que significa botar unha man ou axudar entre todos. Este é o espírito que se quixo transmitir con esta creación na que se tenta dialogar musicalmente entre culturas tendo sempre presente que o alicerce provén de África.
Esta obra non se queda só no disco, posto que a acompaña un DVD que recolle un concerto realizado en Cabo Verde polo grupo, ademais de videoclips e unha reportaxe explicando pormenorizadamente os pasos que se foron dando para elaborar este traballo.
O libreto está ilustrado coas fotografías realizadas nas terras de Cabo Verde por Xulio Villarino.
La Tuna Rastafari acaba de editar o seu primeiro disco con once temas que levan a festa como bandeira
O Morrazo vive dende hai anos unha emerxencia musical, constatable nos numerosos festivais, salas e, sobre todo, bandas que se están a facer un oco na escena musical galega. Tal é o caso de La Tuna Rastafari, un grupo formado en 2005, que acaban de publicar o seu primeiro disco, Carne de pachanga, once cancións con influencias, sobre todo, das rancheiras mexicanas e mesmo unha versión rock do tema O ghato de Manuel da Ponte, popularizado por A Roda a finais dos 70.
Neste ano que acaba de pecharse, os nove compoñentes do grupo -Álex, Cunani, Master, Marcos, Nené, Iria, Gus, Óscar e Leti- convidaron a bailar a multitudes na Festa da Prehistoria, o Cultura Quente, o FestiXeve, o Festa do Muíño ou o Reperkusión. Como comenta o cantante e compositor do grupo, Álex, "gústanos moito toda a música que sexa para bailar: a cumbia, a rumba, as rancheiras, o tango..."
Ademais, a tradición musical do Morrazo enguedella os seus veciños dende cativos. "Os que estamos hoxe na música, empezamos na música tradicional, no folk. Iso é porque nós temos un entroido moi bonito aínda que pouco coñecido, no que tocan os gaiteiros e a xente trátaos como deuses. Cando vin iso, díxenme que tiña que aprender", comenta o cantante.
Pero ademais, a música mexicana lévana no sangue da memoria. "Cando era pequeno -conta Álex- tiven a sorte de ter un avó que cantaba moi ben. Lembro que cando a xente maior se xuntaba tomar o seu viño, entoaban as cancións que sabían, que eran rancheiras e boleros, das cintas que traían de emigrantes en Canarias ou de iren ao mar. Iso é o que me quedou daquela xente".
Influencias máis que visibles en temas como A Maruca -o seu tema bandeira-, No me amenaces, Para que sigas ou O porco. Cancións convertidas en himnos na súa xira -dentro da Rede Galega de Música ao Vivo- de máis de trinta concertos por Galicia e Cataluña. "Foi un orgullo tocar a nosa música por fóra. Aínda que non me gusta moito voar, estivemos en Barcelona, Soria, Huesca, Cáceres, Sevilla... En todos os lugares acolléronnos moi ben e gustoulle moito a mestura da nosa música. Nalgúns concertos como o de Badaxoz até houbo colas para entrar", indica Álex. Logo desta xira, os membros de La Tuna Rastafari -moitos deles, estudantes- descansarán até maio pero xa quentan motores para volver levar a súa festa a toda Galicia.
NA REDE A banda conta cun espazo propio en Myspace, Tuenti e Facebook
A música de La Tuna Rastafari, ademais de poder escoitarse e verse en multitude de concertos, tamén está na rede. De feito, non só conta cun espazo propio en Myspace -no que se poden escoitar varias das súas cancións- senón que tamén teñen presenza en blogs, Tuenti e Facebook.
O seu disco "Carne de pachanga", editado e distribuído por Lonxa Cultural, inclúe temas como Cada vez, Pan de millo, Cuantró, El encarcelao, Corre meniña, Abókale, Unha noite. O esforzo deste grupo é máis que considerable á hora de coordinar os seus nove membros. "Adoitamos ensaiar dous días á semana. Aínda que só quedamos os que somos da zona, xa que os outros son estudantes, sempre hai un día no que non se pode faltar", comenta Álex . Parte importante do éxito desta banda é o seu directo. O espectáculo baseáse en sons imaxinativos combinados con letras con picaresca e humor e unha boa dose de improvisación e sorpresa. Aínda que comezaron a súa andadura con cinco compoñentes, foron ampliando o seu número até chegar a nove. "Falamos con varios instrumentistas da banda de música de Bueu e deseguido se uniron a nós", apunta o cantante. O resultado é unha banda con potencia instrumental, que producen, deseñan e improvisan. Todo iso fai que se convertesen no grupo revelación do ano 2009 en Galicia.
FINANCIAMENTO "Os festivais necesitan apoio"
Ao ver de Álex, a zona do Morrazo conta con moitas salas de música pero os festivais están perdendo pulo. "Estas citas, canto máis grande se fan, se non teñen apoio do concello ou da Administración, teñen bastante difícil continuar", di.
Como aperitivo do seu proximo cd, que ainda tardara en sair, a banda estradense Esquios, edita, en formato dixital, 3 temas novos gravados en directo no propio local de ensaio, baixo o nome de Carraxe on Garaxe.
Os temas som:
- O Samain
- Onde Andarás
- E ti riste de min
Podedes descargar estes tres temas e a portada desde AQUÍ
NAO, está gravando nos estudios MAFIA RECORDS do Carballiño o que será o seu 2º disco de estudio. O disco sairá baixo o título "COAS TÚAS MANS" a mediados de Febreiro, se todo sae no tempo previsto.
En breve colgaran no myspace unha preproducción dun tema de adianto do disco (tambén o poderedes escoitar em Komunikando).
Se queredes máis información estan en facebook actualizando toda a gravación (facebook: Nao Coas túas mans)
Corta feira 6 (Mércores)
? Foliada de Reis na rúa Principe de Vigo ás 18:00
? Danza de Reis en Riofrio (Mondariz) ás 12:00
? Danza de Reis en Fozara (Ponteareas) ás 12:00
? Danza de Reis en Santa María (Salceda de Caselas) ás 18:00
? Cantos e Danzas de Reis das Cortellas de Padróns (Ponteareas) ás 17:00
? Serán nas Cortellas de Padróns (Ponteareas)
Xa hai 18 anos que se recuperaron e se deu de novo vida aos tradicionais Cantos e Danzas de Reis das Cortellas.
Un ano máis, queremos que esta tradición siga adiante e que as novas xeracións sexan testemuña dela.
O día 6 de xaneiro de 2010, ás 5 da tarde no Torreiro das Cortellas de Padróns (Ponteareas), convidámosvos a todos e todas a ver os tradicionais CANTOS E DANZAS DE REIS DAS CORTELLAS.
A continuación, como xa ven sendo costume, haberá un gran serán para o que tamén contamos coa vosa presenza e participación.
O torreiro estará cuberto cunha gran carpa por se o bo tempo non nos acompaña .
O ambiente de ilusión, sorpresa e festa singular que inunda a noite de Reis en Galicia será o escenario dun novo "Alalá", nunha noite máxica que sempre estivo chea de emoción e de música, de cantos e danzas propias destas datas, que variaban segundo a zona pero que case sempre servían, ademais de para divertir a xente e para felicitar as festas aos veciños, para pedir o aguinaldo, que podía ser uns chourizos e un vaso de viño ou cartos. Por iso para moitas familias esta tradición chegou a ser unha importante fonte de ingresos, xa que pasaban todas as festas de Nadal percorrendo as parroquias cantando e bailando.
Nalgúns lugares aínda hoxe non conciben estas datas sen a presenza dos ranchos de Reis ou dos bandos, das músicas e danzas que na memoria dos maiores están ligadas a moitos outros recordos de festa e ilusión propios desta noite: a maneira en que se xuntaban as familias e os veciños; o que ceaban e os regalos que recibían os nenos ata nos tempos en que non había case nada. Este Alalá estará cheo deses recordos e de xaneiras, epifanías, panxoliñas, danzas de fitas, de arcos e de castañetas, amigos pedindo o aguinaldo e moita ledicia.
O grupo de folk Crema de gaita cambia estes días os grandes escenarios aos que está afeito para ofrecer a súa música de fusión en pequenos locais vigueses, unha estratexia "para manter o grupo vivo nestes tempos difíciles". O grupo formado por Ernesto Campos, Diego Mariño, Marcos Campos, Xosé M. López, Cris Macías, Judith Alonso e Suso Feixón toca o 23 de xaneiro en Bubuchis (rúa Barcelona).
-Que vantaxes teñen os concertos en locais pequenos?
-Permítennos ter un contacto e complicidade maior co público. O noso obxectivo sempre é conxugar a calidade musical e a creatividade coa diversión; a xente vai a un concerto a pasalo ben
-Os compoñentes veñen de "casas" moi distintas, desde as bandas de música a formacións tradicionais, pop... e iso se trasluce na música.
-Nós partimos dun respecto absoluto cara á música tradicional, pero non somos un grupo de música folclórica. Atráenos a fusión da música latina coa galega, pero temos claro que o ritmo orixinal non pode perderse: se é un tango ten que soar a tango. A fusión dáche unha liberdade marabillosa, pero ao mesmo tempo é un corpiño creativo.
-A gaita casa con todo?
-Bo, as orquestras sinfónicas non levan moi ben con ela e é unha pena. Eu compuxen unha peza para gaita e orquestra sinfónica e estreouse en Arxentina. Pero esperamos que a próxima primavera podamos levar a cabo unha experiencia moi bonita que é un concerto completo coa Banda Municipal de Pontevedra e Crema de gaita, algo que non se probou ata agora en Galicia.
-Tras o disco Tangalego, cando un novo traballo?
-Temos case todos os novos temas escritos e presentaremos un adianto nestes concertos. Esperemos que en 2010 vexa a luz, aínda que sabemos o complicado que é o tema das discográficas.
Pablo Díaz: "O obxectivo é achegar maior repertorio musical en galego para os pequenos"
O coruñés Pablo Díaz Carro dedícase desde ben cedo á recuperación e posta en valor da música tradicional. Compoñente de Ruote desde 1996, forma parte tamén da A.C. Donaire e de diversos proxectos encamiñados ao mantemento e dignificación da nosa música.
No que é o seu primeiro traballo en solitario, Pablo soubo rodearse de colaboradores e colaboradoras que achegaron tamén a súa particular visión a temas tradicionais ou que musicaron as composicións do autor.
Editado por Kalandraka 'Tic-Tac' é unha caixa de música na que caben ritmos do país e outros coma o swing ou o blues, unha caixa na que se poden ver reflectidos cativas, cativos e maiores.
P: Que é Tic-tac?
R: Tic Tac é un libro disco dedicado ao público infantil no que se combina a ilustración de Marc Taeger coa música de Pablo Díaz e no que colaboran 30 músicos e cantantes.
P: Como nace este proxecto e con que obxectivos?
R: Levo varios anos facendo músicas para contacontos coa editorial Kalandraka e propuxen uns temas á editorial para que os valorase e gustaron. O obxectivo é achegar maior repertorio musical en galego para os pequenos e que sexa lúdico e aproveitable polos mestres de música.
P: Isto non é só material para nenos, non?
R: En principio naceu con esa idea, pero polos comentarios que recibo gusta moito aos adultos tamén.
P: Cando levas tantos anos dedicado á música tradicional cando xorde esta idea?
R: Xa levaba anos dándolle voltas, e mestres, pais e a participación no concurso A Coruña Son 2008 cun dos temas do libro-disco fixeron o resto.
As recomendacións de Santiago Auserón (Juan Perro) déronme o impulso decisivo para afrontar este traballo.
P: É Tic-tac o primeiro proxecto dunha nova etapa creativa de Pablo Díaz?
R: En Ruote (1º grupo de música no que estiven metido de cheo, dende 1996) só facemos música tradicional recompilada por nós mesmos, pero estou noutros proxectos nos que creo música; "Tátara Trío", "Entrecaixas" (compañía de danza para a que compoño e interpreto a música) ou "Con Canto Donaire" no que armonizo e actualizo canto tradicional.
De todos os xeitos, os proxectos que acabo de citar están moi relacionados coa música tradicional ou folk, e este traballo da un paso máis alá incluíndo ritmos completamente diferentes, como o blues, un swing, etc., aínda que sempre dende unha perspectiva tamén folk que por suposto é parte da miña esencia.
P: Soubeches rodearte neste traballo. Este éun libro-disco individual ou colectivo?
R: De concepciónéindividual pero sen dúbida é colectivo. Sen a participación destes colaboradores sería un resultado ben distinto. Eles déronlle alma ao traballo, e ademais eu propúxenlles os temas que aceptaron de moi bo grado implicándose de cheo.
P: Que aspectos destacas desta obra?
R: Eu creo que a combinación entre imaxe e música é moi acertada. Mark entendeu moi ben o mundo sonoro creado neste Tic Tac e o prólogo e o epílogo de Santiago Auserón e Xurxo Souto así o confirman, e parece que así o está entendendo tamén o público.
P: Haberá a posibilidade de ver algún directo de Tic-tac?
R: Houbo un estreo en Vigo, que tivo moi boa acollida con toda a banda como son Diego Barral (guitarras), Antón Díaz (baixo eléctrico e contrabaixo electroacústico), Alex Fente (acordeón), Carlos Freire (Batería), Olga Kirk (coros). Unha vez pasado o nadal concretaremos datas para vindeiras presentacións en diversas cidades.
P: "Tic-tac, o reloxio vai soar..." De que son horas?
R: Creo que de facer traballos deste tipo. Refírome a cousas co galego como nexo fundamental (no contexto lingüístico no que estamos) achegando vocabulario e buscando calidade tanto para nenos e nenas, como para maiores. Despois será o público o que o valore, pero é obvio que se non apoiamos aos creadores galegos nos distintos eidos irán esmorecendo.
P: Cales son os proxectos máis inmediatos de Pablo Díaz?
R: Polo de agora seguir coas miñas actividades musicais nos diversos grupos nos que estou. Esperemos que sexa un ano bo musicalmente falando para todos os que traballan para música galega.
A nove meses das eleccións, o parto dos montes. Ou case, porque Feijoo non nos agasallou no fin de ano co decreto sobre o galego, senón cunhas bases para a súa elaboración, que aínda seguirán sendo obxecto de informes e debates. ¿Enésimo globo sonda e posibilidade de que recúe, ou postura inamovible revestida de xesto «dialogante»? Xa veremos.
En todo caso, de manterse os contidos básicos do texto presentado, hai varias evidencias. Primeira, o peso normativo do galego no ensino non universitario retrocede considerablemente, baixo a aparente vontade de reequilibralo co castelán. E non só polas novas porcentaxes. Por exemplo, ¿como se garante o dominio das dúas linguas ao final do ensino obrigatorio por parte do alumnado se «en todas as áreas» este «poderá utilizar nas manifestacións oral e escrita a lingua oficial da súa preferencia»?
Segunda evidencia: na educación infantil non se garante o ensino na lingua materna. Dada a realidade sociolingüística, nomeadamente na Galicia urbana, haberá moitos centros nos que as porcentaxes de nenos e nenas galegofalantes e castelanfalantes teñan as dous valores considerables. ¿Que pasa co 30%, 40%, 48% que ten unha lingua materna diferente da maioritaria nesa aula? Segundo o borrador, serán atendidos «de xeito individualizado». ¿Por quen? ¿Polo mesmo docente responsable dese grupo? Imposible. ¿Por persoal auxiliar que se ocuparán deles a parte dos demais? ¿Na mesma aula ou noutra? ¿Onde están as previsións orzamentarias para aplicar realmente este e outros aspectos do decreto?
E nas outras etapas, deixar á vontade maioritaria das familias (que pode ser 51% fronte a 49%) a decisión de se Matemáticas se imparte en galego e Ciencias Sociais en castelán, ou viceversa, é simplemente demagoxia barata. ¿Que máis dá que sexa dun xeito ou do contrario? E logo está a broma do inglés. De todos é sabido que Galicia, e España, son a vergonza de Europa neste eido. Logo de estudar inglés dende os nove aos dezaoito anos, a maioría do alumnado chega á universidade sen nin sequera ser quen de ler ben nesa lingua, non digamos xa falala ou escribila. Pois ben, agora, en poucos anos, imos impartir nada menos que un terzo das materias en inglés. ¿Ulos profesores capacitados? ¿Ulos recursos necesarios? Xa está ben de insultar á intelixencia da cidadanía.
Coa súa aparente vontade reparadora do suposto talibanismo lingüístico do bipartito, o decreto, amén de ser un serio retroceso das políticas lingüísticas mesmo da época de Fraga, é didacticamente inviable, polo menos a curto e medio prazo. O máis probable é que os únicos efectos prácticos sexan introducir nos centros e nas APA un motivo de discordia antes inexistente ou larvado. E politicamente non parece, polas primeiras reaccións de ambos bandos, que vaia amansar as augas, senón máis ben o contrario. A caixa dos tronos está mellor pechada. Cando se abre imprudentemente hai que apandar coa tormenta.
Segunda feira 4(luns)
? Sáida de Cantos e Danzas de Reis polo Casco Vello de Vigo ás 18:30
Terza feira 5 (Martes)
? Os Festicultores na sala 600 de Melide
? Foliada de Reis no Furancho da Balsa (Matamá-Vigo)
Corta feira 6 (Mércores)
? Foliada de Reis na rúa Principe de Vigo ás 18:00
? Danza de Reis en Riofrio (Mondariz) ás 12:30
? Danza de Reis en Santa María (Salceda de Caselas)
? Cantos e Danzas de Reis das Cortellas de Padróns (Ponteareas) ás 17:00
? Serán nas Cortellas de Padróns (Ponteareas)
Quinta feira 7 (Xoves)
? Danza de Reis en Guláns (Ponteareas) ás 12:30
? Serán na sala Nasa (Compostela)
? Foliada no Retrouso (Samil-Vigo)
Sexta feira 8 (Venres)
? Ith no Pub Gatos (Melide)
Sábado 9
? Kastoma no Revolta (Vigo)
? Machina no Fnac da Coruña
? Invivo no pub TNT (Compostela)
? Serán en San Vicente de Oitavén (Fornelos de Montes)
Hoxe xoves,7 de xaneiro temos SERÁN de REIS na SALA NASA.
Ofrecémosvos unha viaxe musical por terras da cultura galego-portuguesa, percorrendo tres partes do Camiño de Santiago que levan ao Finisterre europeo. Escoitaredes cantos e tocatas dos que ben puideron gozar os camiñantes que por alí pasaron.
Nove anos despois do seu último disco en solitario Cristina Pato lanzará o seu novo disco "The Galician Connection" en febreiro de 2010. 
ROCK [2009], está gravado nos Estudios Élite de Vigo baixo a tutela de Tino Alvarez (A-rritmic).
Djunta mô supón o debut discográfico das mulleres de Batuko Tabanka, un fato de caboverdianas asentadas dende comezos da década dos setenta no pobo lucense de Burela.
La Tuna Rastafari acaba de editar o seu primeiro disco con once temas que levan a festa como bandeira 
Como aperitivo do seu proximo cd, que ainda tardara en sair, a banda estradense Esquios, edita, en formato dixital, 3 temas novos gravados en directo no propio local de ensaio, baixo o nome de Carraxe on Garaxe.
NAO, está gravando nos estudios MAFIA RECORDS do Carballiño o que será o seu 2º disco de estudio. O disco sairá baixo o título "COAS TÚAS MANS" a mediados de Febreiro, se todo sae no tempo previsto. 
Xa hai 18 anos que se recuperaron e se deu de novo vida aos tradicionais Cantos e Danzas de Reis das Cortellas.
O grupo de folk Crema de gaita cambia estes días os grandes escenarios aos que está afeito para ofrecer a súa música de fusión en pequenos locais vigueses, unha estratexia "para manter o grupo vivo nestes tempos difíciles". O grupo formado por Ernesto Campos, Diego Mariño, Marcos Campos, Xosé M. López, Cris Macías, Judith Alonso e Suso Feixón toca o 23 de xaneiro en Bubuchis (rúa Barcelona). 
Pablo Díaz: "O obxectivo é achegar maior repertorio musical en galego para os pequenos"
A nove meses das eleccións, o parto dos montes. Ou case, porque Feijoo non nos agasallou no fin de ano co decreto sobre o galego, senón cunhas bases para a súa elaboración, que aínda seguirán sendo obxecto de informes e debates. ¿Enésimo globo sonda e posibilidade de que recúe, ou postura inamovible revestida de xesto «dialogante»? Xa veremos.
Segunda feira 4(luns)
Aberto a todas as persoas interesadas.
O Concello de Boimorto promove por sexto ano consecutivo o certame Cantares de Reis o día 3 de Xaneiro de 2010.