| Pandereiteir@s e festeir@s da beira atlántica da Galiza |
|
|
|
|
| Malmequer |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Entrevista a Milladoiro |
|
 Con eles empezou todo, ou case todo. Milladoiro, o grupo que abanderou o rexurdir da música galega ata convertela nun fenómeno internacional, celebra tres décadas de discos e concertos, fiel á súa militancia cultural e convencido de que, por encima de modas, a súa é "unha música de resistencia".
Milladoiro fundouse en 1978 cando converxeron nun mesma formación as inquietudes de Xosé V. Ferreirós, Ramón García Rei e Fernando Casal, tres músicos que seguían pobo a pobo o legado dos vellos gaiteiros, coas de dous estudiosos do patrimonio musical medieval galego, Rodrigo Romaní e Antón Seoane.
A música universitaria de cámara achegoulles o seu sexto membro, Xosé A. Méndez, e a emigración retornoulles á violinista que completou o grupo nos seus primeiros anos, Laura Quintillán.
Dous dos seus fundadores, o gaiteiro Xosé Ferreirós e o percusionista Ramón García Rei, falaron con Efe sobre o balance destas tres décadas durante a xira de celebración dos 30 anos da "Galicia de Maeloc", o seu primeiro disco, que esta semana lles levou a Santander e Avilés (Asturias) e que continuará en Ourense.
Milladoiro leva 24 discos na súa carreira, recibiu premios dentro e fóra de Galicia, gañou un Goya (pola banda sonora da "metade do ceo", de Manuel Gutiérrez Aragón) e incluso colocou un disco de música tradicional galega nas listas de éxitos de Estados Unidos ("Castellum honesti", de 1989).
Con todo, asegura García Rei, do que verdadeiramente sente orgulloso o grupo é de contribuír a conservar un patrimonio musical que hai tres décadas corría perigo de perderse e de axudar, co concurso doutros artistas, escritores e pensadores, a difundir a cultura galega como algo "diferente".
"Achegamos algo máis para que a xente fixásese no feito diferencial de Galicia como unha cultura nin mellor nin peor, pero diferente, nun contexto que forma parte diso que chamamos España", argumenta o percusionista de Milladoiro.
E engade que o seu maior recoñecemento é que senten que o público lles percibe como "un grupo patrimonial".
Milladoiro é ademais un dos poucos ?se non o único? sobrevivente da primeira onda de grupos folk de Galicia, cuxa ronsel agrandaron despois bandas e intérpretes como Luar na Lubre, Berrogüetto, Carlos Núñez e Susana Seivane.
Para Xosé Ferreirós, o segredo da súa continuidade reside en que Milladoiro sempre tivo claro que o seu era facer música tradicional galega, aínda que toque algunha vez temas irlandeses ou gravado varios dos seus discos en Dublín.
"En Galicia, e penso que no resto do Estado tamén pasou, moita xente apuntouse a isto do folk porque estaba de moda, non porque cresen no que estaban a facer nin porque traballasen realmente nas súas músicas de raíz, que é o que tiñan que facer. E no momento que iso desapareceu, algúns grupos viñeron abaixo", argumenta.
Porque co folk, apúntalle García Rei, un non se fai "unha popstar nin unha estella do rock'n'roll", por moito que o xénero estea varias veces na crista da onda co "boom" celta.
Ferreirós matiza que non está mal aproveitarse desas modas ?e o grupo recoñece que a etiqueta "celta" abriulle as portas dalgúns festivais nos seus comezos e axudoulle a darse a coñecer fóra-, sempre que un teña claro que todo "boom" acaba pasando.
"é unha realidade fugaz, momentánea, porque esta é unha música de resistencia e se ti non cres iso, e simplemente buscas un éxito rápido, vas polo mal camiño", advirte o gaiteiro.
O seu compañeiro subliña que a "razón da existencia" de Milladoiro segue sendo a música tradicional galega e que niso todos os seus compoñentes senten "militantes".
Por iso, engade Xosé Ferreirós, o grupo tampouco foi nunca "amigo de experimentos nin de mesturas".
"Nós estamos pola diferenciación nun mundo que está máis pola globalización. Cremos que este mundo ten razón de ser buscando e recreándonos na diferenciación, porque no momento no que todos comamos o mesmo, consumamos o mesmo e vistamos igual, a coña do existir non terá sentido", sentenza.
www.galiciae.com |
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
