| Pandereiteir@s e festeir@s da beira atlántica da Galiza |
|
|
|
|
| Malmequer |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Chantada reviviu o mito bravú |
|
 Centos de personas participan nos actos programados no novo Castañazo Rock. Unha mesa redonda analiza a escena actual
«Un chute nacional de autoestima emocional e de ansia emocional». Iso foi o rock bravú en palabras de Xosé Manuel Pereiro, monfortino, xornalista e cantante de Radio Océano, un dos grupos percursores daquel movemento nacido en 1994 na cantina da aldea chantadina de Viana. A descripción de Pereiro figura na folla promocional de 120 capadores, o disco homenaxe aos Diplomáticos presentado onte en Chantada nun dos actos programados dentro do novo Castañazo Rock.
As cancións do disco, revisións de letras do grupo que liderou Xurxo Souto desde o barrio coruñés de Montealto, abriron a media tarde o festival e deron paso a unha mesa redonda que se celebrou no hotel Mogay. Moderado por Belén Regueira, presentadora do programa Extrarradio da Radio Galega, no coloquio participaron Xosé Manuel Pereiro, Xurxo Souto, a xornalista María Yáñez, o crítico literario Xosé Manuel Eiré e o escritor Xavier Valiño. Faltaron o xornalista Santiago Jaureguizar e o escritor Manuel Rivas, que a última hora tivo que marchar a Arxentina por razóns de traballo.
No debate, seguido por unhas duascentas persoas, Xurxo Souto recordou que o manifesto fundacional do bravú foi ideado na cea previa ao segundo Castañazo Rock baixo a dobre premisa da distorsión musical e o idioma galego, «o que nos caracterizaba a todos por riba de disquisicións ideolóxicas ou formais máis espesas». Para Pereiro, o do bravú foi o triunfo do auténtico contra a música «de plástico» dominante ata os primeiros noventa.
Como a maioría dos participantes na mesa redonda, Xavier Valiño evitou lamentar o esmorecemento de todo aquilo. «O bravú durou o que tiña que durar», pero relacionou aqueles anos coa vitalidade da actual escena musical en galego. «A efervescencia de agora pare de aí», dixo. Porén, o chantadino Xosé Manuel Eiré, que repasou a efímera pegada do bravú na literatura, si bota en falta un maior grao de compromiso ideolóxico nos grupos novos. «O bravú case foi unha miragre -retrucoulle María Yáñez-, e hoxe a situación tende á normalidade, con tendencias moi diversas; antes había pouco público e moito fan e hoxe pasa o contrario».
Ao tempo que empezaba a mesa redonda, abrían no mercado gandeiro os postos das discográficas e distrbuidoras que participaron na primeira edición da Feira do Disco Galego, outra das convocatorias do novo castañazo. A presenza de público no recinto do campo da feira foise incrementando a medida que avanzaba o día. Ás nove da noite estaba previsto o arranque do acto central do día, o concerto cos grupos Rastreros -reunidos de novo para a ocasión-, Os tres trebóns. Ruxe Ruxe, Motor Perkins, Zënzar e Os Cuchufellos.
www.lavozdegalicia.es
Rastreros e Os Tres Trebóns foron os triunfadores do Castañazo Rock
O concerto reuniu en Chantada a preto de dúas mil persoas e prolongouse ata as seis da madrugada
Ao redor de dúas mil persoas asistiron ao concerto que se celebrou a noite do pasado sábado en Chantada e que foi o acto central do Castañazo Rock.
O comezo estaba previsto para as 21 horas, pero demorouse ata case as 22.30, en parte para solucionar algúns problemas de son. O grupo Zënzar foi o encargado de abrir o lume nun escenario polo que pasaron Motor Perkins, Os Cuchufellos, Rastreros, Ruxe Ruxe e Os Tres Trebóns.
O público acudiu ao concerto con ganas de gozar e entregouse aos artistas desde o principio. O primeiro grande momento da noite foi a actuación dos Tres Trebóns, actual grupo do ex integrante dos Diplomáticos, Xurxo Souto. Ao marxe da marcha que de seu adoitan ter as súas actuacións, neste caso a emoción foi en aumento cando un a un foron subindo ao escenario ata unha vintena de artistas amigos da banda que corearon algún tema.
Esta actuación era das máis esperadas ao presentarse dentro dos distintos actos do Castañazo Rock apenas unhas horas antes o disco compacto homenaxe aos Diplomáticos, un traballo que contén 20 temas de distintos grupos. Esta produción sairá ao mercado o próximo mes de decembro.
O mellor da noite faltaba aínda por chegar e fíxose esperar ata as 2.30 da madrugada cando saíron ao escenario os catro compoñentes do grupo local Rastreros, formación que levaba unha longa tempada sen pisar os escenarios.
Os músicos saíron ao escenario cunha camiseta co nome do seu ex compañeiro Xullo, falecido hai pouco tempo e ao que dedicaron a súa actuación de onte.
O público non cesou de acirrar todas as cancións da actuación de Rastreros, que foron obrigados a interpretar unha grande parte do seu repertorio e que, ata, víronse obrigados a facer un bis antes a insistencia dos asistentes. Con tanta emoción non é de estrañar que o tempo, milimetrado ao máximo para cada grupo neste tipo de actuacións, excedésese un pouco e o concerto prolongásese ata preto das seis da madrugada.
A noite foi perfecta para a banda chantadina e ata o equipo de son, que lles fixo pasar un calvario aos Cuchufellos, afinouse como por encanto para que Rastreros soasen de marabilla nunha noite máxica para eles e para centos de afeccionados que estaban a desexar verlles de novo en acción.
Ao marxe dos seis grupos, merece un á parte o presentador do acto, o polifacético actor Carlos Blanco , que soubo manter o ritmo durante toda a noite coas súas ocorrencias e orixinal xeito de presentar como nel é habitual
www.lavozdegalicia.es |
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
