| Pandereiteir@s e festeir@s da beira atlántica da Galiza |
|
|
|
|
| Malmequer |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| A gaita electrónica pide pista |
|
Os controladores midi con dixitación de gaita naceron como unha necesidade urbana e, timidamente, foron gañando terreo. Hoxe reclaman o seu propio espazo
Cando o señor Antonio colleu por primeira vez unha gaita electrónica nas mans exclamou: «¡Mi madriña, se parece unha lavativa!». Razón non lle faltaba a Antonio García Vila (Vigo, 1929-2010), lendario gaiteiro da segunda xeración dos Peruchos de Castrelos, adoitado durante toda a súa vida a tapar coas súas nove falanxes e un dedo seccionado pola serra da carpintería os buracos dun punteiro de boj. Esteticamente, o dispositivo MIDI fabricado artesanalmente por José J. Presedo baixo a súa marca patentada Master Gaita era unha lavativa con corrente, iso é indiscutible. Pero ao cabo dun intre de palpalo, e ao comprobar que a lavativa soaba grileira e afinada, O Perucho sentenciou nunha expresión moi súa: «¡Isto é bárbaro!». A seguinte hora non se levantou da banqueta e non soltou a gaita MIDI, conectada a un computador, en ningún momento. Ata se esqueceu de tomarse as uvas naquela noite de Fin de Ano do 2003 na súa casa de Vigo. Nove anos despois, o señor Antonio xa non está. Pero as gaitas seguiron soando e os inventores mellorando uns dispositivos que piden o seu oco e o seu respecto no catálogo de instrumentos musicais.
Para tocar en casa
A gaita MIDI naceu, en parte, dunha necesidade. Calquera que toque o patrio instrumento e viva nun piso sabe que a paciencia de veciños e familiares ten un límite; pero a sordina non é unha opción. José J. Presedo patentou no ano 2002 un «controlador MIDI con dixitación de gaita» que tiña unha formulación sinxela e, á vez, complicado de levar a cabo: crear un dispositivo que, cun custo alcanzable, servise para aproveitar o computador de casa «e utilizar a dixitación da gaita para introducirse no universo MIDI e controlalo, ao tempo que abrir novos horizontes para o estudio da técnica e a música do instrumento». A Master Gaita, de produción completamente artesanal aínda (wwww.mastergaita.com), evolucionou e hoxe ten cinco digitaciones: galega de 1,5 oitavas, galega de 2,5 oitavas, francesa, escocesa e asturiana. Os sons son samplers gravados a partir de instrumentos reais. E costa menos de 300 euros.
Os prezos van desde algo menos de 300 euros aos 1.999 que custa a MBS 300 de Hevia
¿E quen é realmente o pai da criatura? O gaiteiro asturiano José Ángel Hevia atribúese a paternidade da gaita MIDI na seguinte frase: «Desde que a principios dos anos 90 Hevia inventase a gaita MIDI, xunto a Alberto Arias e Miguel Dopico, o instrumento foi revolucionando o panorama instrumental e musical. Non había un referente anterior. Da nada, coas incipientes tecnoloxías MIDI que comezaban a aparecer, desenvolveron un novo instrumento». Agora comercializa a MBS 300, un dispositivo con marca de robot de cociña que, con todo, preséntase como o non vai máis da gaita electrónica: funcionamento con cable USB ou sen cable Bluetooth ata cen metros; fol operativo con control de presión regulable polo usuario; sensores capacitivos; interpretación hiperrealista incluíndo vibratos e medios buracos; digitación customizable; e sons de varias gaitas de Europa, galega incluída, por suposto. (www.heviaelectronicbagpipes.com). O seu prezo é de 1.999 euros.
Pero o mercado da electrónica gaiteira tamén atopou respostas fóra da Península, sobre todo en Suecia e en Alemaña. En Suecia fabrica os seus Technopipes a marca Fagerström, que distribúe para toda España a asina Arco Iris Musical de Lugo ( www.arcoirismusic.com). O seu punteiro electrónico emprega digitaciones galega, asturiana e escocesa e, a diferenza doutros competidores, non necesita ordenador para soar, só uns auriculares. «É perfecta para tocar no bus, o tren ou o metro», explican. O seu prezo é de 365 euros.
En Alemaña prodúcese a marca RedPipe ( www.redpipes.eu), cunha decena de modelos baseados en gaitas escocesas, francesas, alemás, suecas e da península ibérica. A Redpipe Galega costa uns 1.500 euros e ten varias digitaciones e sons. Tamén se fai en Alemaña o punteiro DegerPipes (485 euros en www.thebagpipeshop.co.uk ), de aspecto algo máis rudimentario. En canto a software, hai diferentes alternativas, entre elas a plataforma UPiper ( www.universal-piper.com), que permite conectar un controlador MIDI a pecés, ordenadores Mac ou dispositivos iOS, como o IPHONE. A empresa escocesa Epipes ( www.epipes.co.uk) comercializa o programa Studio Piper (93 euros), con funcións moi interesantes.
La Voz de Galicia
|
|
|
|
|
| 1 Comentario(s) |
|
| 1 |
aínda non hai ningún controlador midi que permita as diversas posibilidades e dixitacións do punteiro galego, mais#blgtk08# que nada porque para facelo habería que saber primeiro o que se pode facer cun punteiro de verdade, e é unha pena |
|
|
Comentario por (23-11-2012 00:32) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
