Este coio, duns once centímetros de longo, apareceu no interior do muro derrubado dun muíño, ao lado da porta de entrada. O muíño está entre a Fareixa e Marmán, no regueiro da Lavandeira (LaBANDeira?) non lonxe dos montes do Couto e da Ermida, onde se atopan unha mámoa e petroglifos.

Podería tratarse dun obxecto reutilizado con finalidades apotropaicas ou de protección, que se agochou no propio muro pola presenza da dominante relixión cristiá, que só permitiría o uso exterior de cruces e de santiños.

Practicamente todos os muíños tiñan algún sinal de protección. Por exemplo, nestas terras é raro ver algún sen símbolos cruciformes na entrada.

Mámoa da Ermida dende o lado Noroeste.