| En que lado, dirás ti? Pois no que non é o bo, dende logo... |
|
Isto pretendía ser un resumo do que foi a miña non-vida por eses lares. Bellevue, estado de Washington, profesora visitante nos EE.UU. Tamén podería ser un pasatempo, para que desta aventura saira algo... digamos... tanxible. Tamén podería ser unha chulería.
Por poder, podería ser tantas cousas... E que será agora? |
|
|
| Eu |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Chega a hora da comida |
|
Sobre a unha paramos comer. Este país non deixa de asombrarme. Xa coñecía os drive-through, onde pillas a comida ou a bebida sen baixarte do coche (nas Vegas había incluso capelas drive-through), pero o que non coñecía eran estes, onde aparcas e sae a camarera e tráeche a comida e cómela no coche. A ver,imos por partes, americanos raros, se estás á porta do restaurante, non é o lóxico baixarse e comer coa xente? Non, se o normal será comer co ketchup caéndoche polo volante do coche...
|
|
| Ti dirás. |
|
|
|
|
|
