En que lado, dirás ti? Pois no que non é o bo, dende logo... |
|
Isto pretendía ser un resumo do que foi a miña non-vida por eses lares. Bellevue, estado de Washington, profesora visitante nos EE.UU. Tamén podería ser un pasatempo, para que desta aventura saira algo... digamos... tanxible. Tamén podería ser unha chulería.
Por poder, podería ser tantas cousas... E que será agora? |
|

|
Eu |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Máis comida |
|

Para Concha, un súpersandwich e para min un prato de pasta que estaba delicioso. Cousas boas deste país, agora mesmo teño na nevera as miñas caixiñas coas sobras da comida, así que xa teño comida para mañá e pasado.
Xa non volvo a ver a Concha e Danai nos States. Eles vanse polo vinte, e non van voltar por Seattle. Quizáis, se vou eu a Madrid, ou suben eles a Galiza, poderemos xuntarnos. Cando marcharon quedei un pouco triste. Sempre é triste ir pechando páxinas.
|
|
Ti dirás. |
|
|
|
|