| En que lado, dirás ti? Pois no que non é o bo, dende logo... |
|
Isto pretendía ser un resumo do que foi a miña non-vida por eses lares. Bellevue, estado de Washington, profesora visitante nos EE.UU. Tamén podería ser un pasatempo, para que desta aventura saira algo... digamos... tanxible. Tamén podería ser unha chulería.
Por poder, podería ser tantas cousas... E que será agora? |
|
|
| Eu |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Rexistrarse e a comer |
|
Chegamos a Spokane ao redor das 2 da tarde. Foi Nancy rexistrarse no maratón, no que corrían case 45.000 persoas!, e despois andivemos polo pavillón onde te tiñas que rexistrar. Sei que te estás facendo a pregunta, se eu tamén corrín, pois non. Eu era o coche escoba.
Polos tenderetes que había para os participantes, e acompañantes, regalábanche probas de comida de cereais, de bebidas... Había tamén un quiropráctico que che mmiraba á espalda gratis. Díxome que tiña os ombreiros e as cadeiras tortas e descompesadas. Vaia home, máis defectos.
Despois do diagnóstico, a comida no Rocky Rococo, pasta e ensalada.
|
|
| Ti dirás. |
|
|
|
|
|
