| En que lado, dirás ti? Pois no que non é o bo, dende logo... |
|
Isto pretendía ser un resumo do que foi a miña non-vida por eses lares. Bellevue, estado de Washington, profesora visitante nos EE.UU. Tamén podería ser un pasatempo, para que desta aventura saira algo... digamos... tanxible. Tamén podería ser unha chulería.
Por poder, podería ser tantas cousas... E que será agora? |
|
|
| Eu |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Veño dun enterro |
|
 Veño dun enterro. Foi cara ao medio día. Madruguei para acercarme a amosar os meus respectos. Era querido o difunto, así que aínda foi velo xentiña. Pasaba da hora e puxémonos en movemento, paseniño. Algúns berraban, outros ían calados, outros miraban para o lado. E coma nos enterros, tamén se oen burradas, como o de galicia bilingüe pin pan pun, pois que queres que che diga, burradas. Chegamos á Quintana, a dos vivos e a dos mortos. E falaban os do palco. Pero o mais bonito foi ao final, cando todos cantamos o himno, porque é o que ten o noso himno, o único do mundo que empeza cunha interrogación, que une.
E o que pasa con enterros. Que se volta triste, pero ao mellor este é como o chiste, que se levanta o morto. Oxalá. |
|
|
|
|
| 4 Comentarios |
|
| 1 |
Eu penso que si, que o morto goza cada vez de #blgtk08#mellor saúde.
Dijo eu.
¿Ou non? |
|
|
E así dixo Ninsesabe (24-05-2008 17:06) |
|
|
|
|
|
| 3 |
Non hai morto aínda que estea ben enf#blgtk08#ermo. E se morre, que morra bailando. |
|
|
E así dixo paideleo (26-05-2008 22:26) |
|
|
|
|
|
| Ti dirás. |
|
|
|
|
|
