En que lado, dirás ti? Pois no que non é o bo, dende logo...
Isto pretendía ser un resumo do que foi a miña non-vida por eses lares. Bellevue, estado de Washington, profesora visitante nos EE.UU. Tamén podería ser un pasatempo, para que desta aventura saira algo... digamos... tanxible. Tamén podería ser unha chulería.
Por poder, podería ser tantas cousas... E que será agora?
Ou muffin, que lle din por aquí. Así é como quedei despois de ler o artigo de paideleo do 16 de xuño: tenra e lista para o forno. E lembreime da miña canción favorita, ou polo menos iso era o que dicía eu hai uns anos. Pois iso, it´s got to be perfect.
I don't want half hearted love affairs
I need someone who really cares.
Life is too short to play silly games
I've promised myself I won't do that again.
It's got to be perfect
It's got to be worth it yeah.
Too many people take second best
But I won't take anything less
It's got to be yeah perfect.
Young hearts are foolish
they make such mistakes
They're much too eager to give their love away.
Well I have been foolish too many times
Now I'm determined I'm gonna get it right.
Síntome afagado.
A verdade é que cando empecei con Ana non daba un peso pola nosa relación pero pasou o tempo e descubrín a muller marabillosa que#blgtk08# é e ata hoxe: case dezanove anos xuntos que se di pronto e sen irmos para cama incomodados un co outro.
Espero que a ti che vaia o dobre de ben.