Hoxe estes americanos fixéronme rir.

Á unha mándanos dende a oficina un e-mail co aviso de very important: "Acaba de chegar o material de ciencias. Por favor, revisade os vosos casilleiros porque vén material vivo que hai que atender inmediatamente."

Ao lelo, pensei se serían os famosos lagostinos cos que van traballar en 4º; tráenlles lagostinos vivos que teñen na clase coma se fosen peixes de cores. Os rapaces deben facer un traballo de observación para ver como viven: cómense uns aos outros, pola noite chimpan e morren por detrás dos mobles e, en xeral, levan unha vida moi democrática. Agradezo aos deuses non dar 4º.

Eu dou 1º, así que a mensaxe importante non é para min. Pasa o día, e remata por fin. Voume para a casa, pero primeiro paso pola sala das fotocopiadoras, xa que os servizos están ao lado. Oh, oh... unha caixa no meu casilleiro. E chea de letreiros por todos lados: OPEN AT ONCE. PERISHABLE. Merda, penso, xa me carguei un bicho. Ábroa cun pouco de medo, porque vai saber ti que estraño ser sae de aí.

Tres allos e cinco patacas. Ría eu soa. Estes americanos, que esaxerados. Vida claro que había dentro da caixa. É máis, vida intelixente, diría eu. Porque o que é fóra...