CIG-Saúde O Barco

Quen é quen no Acordo da Mesa Sectorial sobre condicións de traballo en Unidades e Servizos de Atención Primaria

O pasado dia 4 de abril procedeuse a firmar na Mesa Sectorial do Sergas o texto definitivo do Acordo sobre condicións de traballo do persoal das Unidades e Servizos de Atención Primaria. Como é sabido, ese acordo foi subscrito por CIG e outras organizacións sindicais, entre as que non estaban Cesm e Csif.

Estas dúas organizacións viñeron mantendo nas semanas anteriores un conflito (con ata 13 días de folga) contra ese acordo, que non é máis ca culminación do preacordo xa subscrito previamente o dia 22 de febreiro. Agora, esas dúas organizacións din que desconvocan o conflito porque o acordo é bó (tanto que no caso de Cesm deciden agora firmalo e firmar tamén o de Pacs) e que queren vixiar o seu cumprimento. Xustifican ademais ese cambio de posición na idea de que o texto do 4 de abril mellora o preacordo do 22 de febreiro grazas á súa mobilización e á incorporación das súas propostas. Nada máis lonxe da realidade, e debemos denunciar o cinismo e o oportunismo do comportamento sindical de Cesm e de Csif.

É necesario deixar meridianamente claro que os contidos do acordo do 4 de abril son os mesmos cos do preacordo do 22 de febreiro. O preacordo do 22 de febreiro só podía converterse en acordo definitivo cando integrase nun único texto os acordos parciais acadados nas actas do 21 de xuño de 2007, do 16 de xaneiro de 2008 e do 19 e o 22 de febreiro. Para esa integración de textos o Sergas fixo unha proposta que foi modificada en aspectos de redacción e de contidos polas propostas da CIG para converterse finalmente no texto asinado. Nada teñen que ver nin Cesm nin Csif en todo iso, para o que só hai que revisar e comparar as propostas presentadas por cada quén*.

*Alegacións ao texto consolidado presentadas por CIG-Saúde

*Alegacións ao texto consolidado presentadas por CESM

Dende a CIG entendemos que Cesm e Csif só fixeron dano coa súa folga, rachando no seu dia a forza da Plataforma Sindical, enganando aos traballadores, e meténdose no calexón sen saída dun conflito que se quedou sen osíxeno. Que agora digan que é un acordo marabilloso o mesmo que hai un mes non valía, só se explica dende o cinismo e dende a necesidade de lavar a cara.

Por outra parte, hai un aspecto parcial e concreto que nos preocupa especialmente. Cesm e Csif din agora que valoran positivamente o acordo para UAPs porque ?non se poderá obrigar ao persoal de ordinaria a facer gardas mentres o persoal de PAC e os que fan gardas voluntarias non cheguen a facer 2090 horas? anuais. Outra falsidade: que llo digan tamén aos de PAC, porque a eles Cesm e Csif dinlles xustamente o contrario, que son iguais cos de Ordinaria.

Que quede claro: todo o persoal, de PACs e de Unidades, ten unha xornada regulada; teñen a súa xornada ordinaria e teñen unha xornada complementaria voluntaria. E cando iso non chegue para cubrir todas as horas necesarias, e tampouco haxa persoas no paro, e tampouco haxa ninguén dos que esté traballando que asuma voluntariamente facer esas horas de máis, só entón poderá obrigarse a facer gardas polo tempo imprescindible a todo o persoal de primaria, de PACs e de Unidades, repartindo esas cargas forzosas de forma equitativa entre todos eles. Iso é o que dí o acordo e non pode ser doutra maneira. Non hai profesionais de primeira e de segunda en primaria en canto a dereitos laborais, e todos teñen as mesmas obrigas de cobertura excepcional e forzosa de horas por encima da súa xornada si non existe outra solución mellor. Ese é o criterio de CIG-Saúde e ese é o criterio dos dous acordos, sen trampa nin cartón.

En todo caso, alegrámonos de que Cesm e Csif valoren agora positivamente os acordos, alegrámonos de que Cesm queira agora firmalos tamén, e sabemos que só recuperando a unidade de acción e de obxectivos seremos fortes para garantir unha correcta aplicación do conseguido e para lograr novas melloras no futuro.

Compostela, 11 de abril de 2008.

CESM finalmente non asinou o ?Acordo da Mesa Sectorial sobre as condicións de traballo nas Unidades e Servizos de AP?, e quedou en tomar unha decisión definitiva proximamente.

A Comisión de Seguimento do Acordo, celebrada o 11/04/2008, rexeitou de xeito unánime a súa pretensión de interpretar o Acordo no sentido de que o persoal de PACs fora discriminado na cobertura das gardas obrigatorias que poida ser preciso cubrir no futuro.

Recibida a comunicación da vontade de CESM de asinar o ?Acordo sobre as condicións de traballos nas Unidades e Servizos de AP?, e de adherirse ao de PACs, do cal nos congratulamos, e á vista das declaracións e publicacións feitas por esa organización sobre a interpretación da cláusula das gardas forzosas, dende CIG-Saúde expuxemos, ao inicio da xuntanza da Comisión de Seguimento dos acordos, celebrada o venres 11 de abril, que para aceptar a incorporación da CESM aos ditos acordos era imprescindible unha aclaración expresa desa cláusula por parte da Comisión de Seguimento.

Na argumentación feita pública por CESM dos motivos polo que asinan o acordo, xoga un papel central que este establece que ?no se podrá obligar al personal de ordinaria a hacer guardias mientras haya personal en paro y el personal de PAC y el Voluntario no hayan llegado a la jornada máxima obligatoria? de 2.090 horas.

Segundo o criterio de CIG-Saúde, tal interpretación é contraria ao sentido dos acordos asinados, pois o que neles se establece é que todo o persoal de AP, tanto de PACs como de Ordinaria, ten unha xornada regulada: teñen a súa xornada ordinaria e teñen unha xornada complementaria voluntaria. E cando, para a cobertura das gardas, non abonde con esas horas e tampouco haxa persoas no paro, e tampouco haxa ninguén dos que estean traballando que asuma voluntariamente facer esas horas de máis, só entón poderá obrigarse a facer gardas polo tempo imprescindible a todo o persoal de primaria, de PACs e de Unidades, repartindo esas cargas forzosas de forma equitativa entre todos eles. Iso di o acordo que CIG asinou e, nel, baixo ningún concepto se establece a existencia de profesionais de primeira e de segunda en AP en canto a dereitos laborais; pola contra, o Acordo establece que todos os profesionais, de PACs e de Ordinaria, teñen as mesmas obrigas de cobertura excepcional e forzosa de horas por encima da súa xornada se non existe outra solución mellor.

Nesta situación, ao inicio da xuntanza, o noso sindicato pediulle á Comisión de Seguimento que se pronunciara sobre a interpretación deste aspecto fundamental, antes de que se producira a sinatura de CESM do acordo co fin de que CESM (e todos) tivéramos claro qué acordo estabamos asinando.

Pois ben, tanto a totalidade das Organizacións Sindicais asinantes dos acordos, como os representantes da Administración (incluídos todos os xerentes de AP) presentes na xuntanza, manifestaron claramente unha interpretación contraria á realizada por CESM, remarcando que os acordos defenden a garantía do reparto equitativo entre todos os profesionais, tanto de ordinaria como de PACs, das gardas forzosas que sexa preciso efectuar por riba da súa respectiva xornada ordinaria e, no seu caso, da voluntaria.

A vista deste pronunciamento unánime CESM decide non asinar o acordo e consultalo cos seus órganos de decisión, pois segue a manter que na Atención Primaria existen dúas clases de profesionais, os de PACs con obriga de estender a súa xornada ata 2.090 horas e o resto.

Compostela, 11 de abril de 2008