|
|
|
|
|
|
| O BNG devolve o borrador do Consello de Medio Ambiente por incumprir a Ordenanza de Normalización |
|
COMUNICADO DE PRENSA
O grupo municipal do BNG no Concello de Ferrol procedeu esta mañá a devolverlle ao alcalde da cidade, o socialista Vicente Irisarri, o borrador do Regulamento do Consello Municipal de Medio Ambiente por incumprir a Ordenanza Municipal de Normalización lingüística.
O BNG decidiu adoptar esta actitude diante dos continuos incumprimentos por parte do Goberno Local desta Ordenanza e o relaxamento existente nas diferentes concellarias a hora de velar porque os documentos se redacten en lingua galega, que é a lingua oficial do noso Concello tal e como se aprobou pola unanimidade dos grupos municipais desde o ano 1997.
O BNG advirte ao goberno local que velará polo estricto cumprimento desta ordenanza na acción de goberno e volve a reclamar a imediata convocatoria do Consello Municipal da Língua, xa que feitos como os que están a acontecer no concello demostran que se fai necesario a sua posta en marcha e o desenvolvimento do Plan de Normalización da nosa cidade.
Ferrol a 28 de xaneiro de 2008
Grupo Municipal do BNG no Concello de Ferrol |
|
|
|
|
| A lingua galega, produto de calidade |
|
INICIATIVA DO CONCELLO E OS HOSTALEIROS CORUÑESES
A campaña Sabor a Galego impulsará o uso do idioma, á vez que promociona os produtos e pratos do país.
Redacción Vieiros/ EP - 17:40 28/01/2008
A iniciativa conta en principio co apoio de cen establecementos da cidade, aos que se irán unindo outros de xeito progresivo. Os hostaleiros poderán entregar no concello as súas cartas de menús para que se encarguen de presentalas en castelán, galego e inglés e en diferentes formatos "adaptados á necesidade de cada un deles".
O presidente da asociación de hostaleiros da Coruña, Héctor Cañete, manifestou que a súa idea de Galicia liga con "marca de calidade" e opinou que, nunha sociedade cada vez máis globalizada, "a lingua e a gastronomía son selos de identidade cultural" e "é necesario asocialas". "A ninguén se lle ocorre dicir pan con tomate, se non 'pan amb tomaquet', e o mesmo debe ocorrer co 'polbo á feira' para que ninguén diga polbo á feira", explicou e apuntou que "os produtos galegos son de máxima calidade e hai que vendelos como se merecen".
A concelleira de Normalización Lingüística do Concello da Coruña, Ermitas Valencia, explicou que se pretende conseguir a idea de que "a mellor das cociñas é a da Coruña, e o mellor dos sabores o galego", ademais de promover o uso da lingua galega nas empresas de hostalería da cidade, para sinalar que "a calidade vai unida aos produtos, a hostalería e o uso do galego". |
|
|
|
|
| Actividade na EOI de Ferrol |
|
Recibimos e transcribimos o correo electrónico recibido do Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística da Escola Oficial de Idiomas de Ferrol.
Bo día,
o ENDL da EOI de Ferrol celebra o segundo fiadeiro adicado á emigración.
Terá lugar o martes 29 de xaneiro ás 12:00. Introducirémonos na fiada cunha videoconferencia na que falaremos cunha emigrante galega en Suecia.
Esta é unha actividade aberta, así que estades todas e todos convidados a fiar connosco!
Esta actividade está recollida no Proxecto Lingüístico de Centro,recientemente premiado pola Secretaría Xeral de Política Lingüística. Para
máis información, visita a páxina
http://www.xunta.es/linguagalega/boas_ideas
Un saúdo,
Patricia Ares
(coordinadora)
ENDL
ESCOLA OFICIAL DE IDIOMAS DE FERROL
R. REAL 29
15402 FERROL
normalizacion@eoiferrol.org
Tfno: 981 324 025
Fax: 981 370 145 |
|
|
|
|
| Rebaixas, prezos, refaixos e gangas ? todo o comercio en galego |
|
Anteproxecto da lei de ordenación do comercio interior
O borrador ten un apartado sobre os dereitos lingüísticos dos consumidores, no que se contempla que os carteis informativos e a sinalización dos estebelecementos deberán estar na nosa lingua.
Redacción Vieros - 19:50 28/01/2008
No seu capítulo III, baixo o epígrafe Da actividade comercial, o anteproxecto da Lei de Ordenación do Comercio Interior (elaborada pola Consellaría de Innovación e Industria), que se aprobará neste primeiro trimestre do ano, fala dos dereitos lingüísticos dos consumidores.
No texto garántese, en primeiro lugar, o respecto aos dereitos lingüísticos dos consumidores, que deberán ser atendidos correctamente sen ser discriminados pola lingua "oficial" que empreguen. De ser preciso, a nova lei recolle que o Goberno vai amparar aos consumidores e garantir o exercicio libre destes dereitos.
Por outro lado tamén se garante que a sinalización, os carteis informativos e os documentos de oferta de servizos deben estar, polo menos, en galego. Esta norma aplicarase en todos os estabelecementos comerciais, agás nos nomes comerciais ou nos rótulos amparados pola lexislación da propiedade industrial |
|
|
|
|
| Entrevista a Joshua MacCarey, actor |
|
Máis Alá
Xestionado por Vieiros
Joshua MacCarey, actor
Para min falar galego non é poñer unha máscara, senón expandir as miñas fronteiras de comunicación
O artista estadounidense está a representar estes días a obra Fiando o Caos, xunto a compañía de danza A Mercé das Cirkun Stanzias
Lucía Iglesias - 09:00 28/01/2008
Anda a voltas co último espectáculo da compañía a Mercé das Cirkun Stanzias, asiste a clase, porque unha das cousas que máis lle interesa é seguir aprendendo, e está a preparar novos espectáculos. A súa axenda parece que bota lume, pero aínda así, Joshua MacCarey sacou un par de minutos para comentarnos, en perfecto galego, as súas impresións sobre Galiza e a nosa cultura.
Teño entendido que naciches nos Estados Unidos, como chegaches a Galiza?
Si, con 22 anos licencieime en Boston, era moi novo e o ser ignorante e inxenuo permitiume ser audaz. Estaba a buscar as circunstancias idóneas para completar a miña formación e aprender, e en Boston non sentía que fose así. Vivía nunha sociedade capitalista e opresiva, e necesitaba máis tempo para medrar e outro ambiente.
Durante a miña vida visitei moitos lugares, Holanda, Reino Unido, Barcelona, pero nunca pasara por Galiza. Ese foi o toque que me impulsou a vir até aquí, a maxia e o misterio que me provocaba. Quería comezar nun sitio novo sen ningún tipo de prexuízo.
E unha vez aquí, por que decidiches quedar?
Gústame moito porque me lembra á miña terra natal. A pesar de que nacín na cidade, tamén me criei nas montañas, no rural e sempre estiven en contacto co Atlántico. Ademais diso, dende que cheguei sentín unha grande sensación de familiaridade e quedei sobre todo porque a xente galega trátame moi ben. Os galegos teñen no interior un sentimento de acollida aos estranxeiros debido sobre todo á tradición emigrante que viviu o país ao longo da historia.
Estás a falar un perfecto galego, gustábache a idea de aprender o idioma o foi máis ben consecuencia do noso sistema cultural?
Cando cheguei pareceume moi divertido aprender un novo idioma, é moi importante seguir aprendendo na vida, e penso que as palabras galegas son vehículos que van construíndo a miña perspectiva sobre as persoas, dependendo da maneira en que me falen vou coñecendo un pouquiño máis á xente coa que me relaciono. Tamén sinto a arela de explorar outras facetas en min. Para min falar galego non é poñer unha máscara, senón expandir as miñas fronteiras de comunicación. Aprendín galego para crear as circunstancias para que poidamos comprendernos.
Levas xa algúns anos aquí, que opinión che merece o noso panorama cultural?
Teño que tomar neste caso unha postura humilde. Aínda me queda moito por ler e saber, pero teño visto bastantes obras teatrais en Galiza. Gústanme sobre todo as pezas de Kiko Cadaval, que está xirando polos teatros con Noite de Reis, e tamén as pezas para nenos de Tarará Chis Pun.
Penso que a arte nos fai máis grandes, e non ten nacionalidade. Galiza debería seguir abrindo portas para facer que a arte sexa máis rica e seguir acollendo a artistas de todo o mundo, como é o meu caso, para poder sacar fóra das súas fronteiras a cultura, e ampliala coas tradicións dos demais países.
Hai que traballar moito pola cultura galega, e non ter medo aos tópicos, hai que enfrontarse a eles, como facemos en A Mercé das Cirkun Stanzias, en Fiando o Caos. Nesta obra enfrontámonos a ideas tradicionais como o polbo ou as meigas, hai que darlles unha volta para que adquiran un novo significado, e así continuar abrindo portas.
Agora estás a participar nun proxecto de danza, xunto a Mercé de Rande, aínda que tradicionalmente te dedicaches máis ao teatro e á interpretación, como é a experiencia? con que te quedas de cada modalidade?
É moi interesante afrontar a interpretación dende o punto de vista da danza. Vou asimilándoo pouco a pouco, pero o que máis me gusta son os paralelismos existentes entre as dúas modalidades. Convén que un actor saiba bailar e tamén convén que un bailarín saiba interpretar. É moi importante traballar coa articulación do corpo, a ocupación dos espazos, para plasmar os sentimentos. Tanto os actores coma os bailaríns traballan con premisas físicas, o contido pode ser o mesmo, pero a diferencia está nas formas.
Un actor ten que vivir a historia, abordar a totalidade do personaxe, mentres que o bailarín ten que ser a historia, abordar a totalidade da historia, e ten que buscar símbolos para facerse comprender. Malia isto, o fin é o mesmo, o obxectivo último é o de suscitar emocións no espectador, chegar ao seu interior e facer que relacione o espectáculo que está a ver coas súas propias experiencias vividas.
Levas xa catro anos en Galiza, e agora que? que proxectos de futuro tes?
Neste momento a compañía a Mercé das Cirkun Stanzias estamos a preparar un novo espectáculo que poderá verse no verán. Trátase de Zocas, unha obra multidisciplinar na que se combina a danza contemporánea coa danza galega máis tradicional. Tamén haberá música en directo, con zanfonas e poderase ver o traballo dun zoqueiro.
Unha das poucas cousas que teño claras neste momento é que vou quedar en Galiza. Nesta terra atopei unha casa e unha familia (que paradoxicamente é arxentina e romanesa). Penso que aquí atopamos o noso niño, e aínda que probablemente siga viaxando para continuar coa miña formación, sempre voltarei á casa. |
|
|
|
|
| Aprende portugués de balde na rede |
|
PORTUGUÉS PARA NÓS
Xuventude impulsa un curso en liña para que a mocidade galega coñeza a lingua do país veciño.
Redacción Vieiros - 18:15 22/01/2008
A mocidade do país xa pode aprender portugués na rede. O curso Portugués para nós é unha ferramenta gratuíta de ensino da lingua do país veciño impulsada pola Dirección Xeral de Xuventude e Solidariedade de Vicepresidencia co apoio da Universidade de Santiago.
O director xeral de Xuventude, Rubén Cela, explicou que se pretenden impulsar "os lazos existentes entre os dous países", e responde "á demanda de formación na lingua do país veciño por parte dos mozos e mozas de toda Galiza", demostrada polo "grande éxito" dos cursos de portugués que se veñen ofertando. O interese final é "afondar no coñecemento mutuo entre a mocidade galega e a portuguesa".
As persoas interesadas pódense acceder ao curso en portuguesparanos.com ou en xuventude.net, xa sexa en calidade de visitantes ou de inscritos, co que poderán participar activamente nas actividades. Entre todos os participantes, que obterán un diploma ao rematar o curso, sortearase unha estancia de fin de semana en Lisboa.
Ao remate do curso, preténdese que a mocidade teña competencias básicas para a comunicación en portugués e comprenda textos simples, tanto orais como escritos, ao tempo que valorizan a lingua portuguesa en relación a outros idiomas do mundo. O esquema formativo consiste en oito bloques temáticos, que á súa vez contan con vídeo e audio, gramática, léxico e actuacións de comunicacións, sumado a un apartado sociocultural.
A web emprega a solución de aprendizaxe de código aberto Moodle. Portugués para nós realízase ao abeiro do programa Mobilitas, enmarcado na iniciativa europea Interreg Galiza-Norte de Portugal para incrementar os nexos de unión entre os dous territorios. No investimento de 617.740 euros colaboran tamén o Instituto Português da Juventude, o Eixo Atlántico e a Fundación Galicia Europa.
|
|
|
|
|
| Boss AC - Mantém-te firme |
|
|
|
|
|
|
| A lingua de rebaixas |
|
El Correo Gallego
HELENA VILLAR JANEIRO - ESCRITORA
Notas de Actualidade
Lástima que a precampaña electoral coincida co tempo das rebaixas. Isto dá pé a certos políticos a trataren como mercancía estacional un dos tesouros que acumulou a humanidade: as diferentes visións do mundo que tallaron as linguas na alma colectiva de cada pobo.
Así que, dalgunha maneira, tamén entraron as linguas españolas distintas do castelán nas rebaixas do escaparate dalgúns partidos. A nosa, xa de por si endeble, vai resistindo como pode as presións que ten para manterse coa dignidade na que a colocaron os grandes escritores e a Lei de Normalización Lingüística, que a sacaron doutras rebaixas políticas. As linguas están influídas pola política, para se conservaren, se imporen a outra ou para desapareceren.
Rosa Díez apareceu por Galicia e, entre as promesas electorais, deixou caer que derogará a Lei de Normalización de 1983. Para esta política e os seus seguidores calquera normalización leva implícitos matices de imposición. Parecen non cavilar en que o uso normal do castelán como lingua de forte implantación na sociedade e nos medios de comunicación ten tamén matices de imposición. As linguas, xa se sabe, son todas impostas, mesmo que sexan os familiares das criaturas quen decida como se han de expresaren cando falen. Galicia é un caso paradigmático deste feito, pois varias xeracións de falantes cambiaron a lingua da súa prole cavilando que lle proporcionaban maior ascenso social.
A demagoxia que agocha a afirmación de que a administración malgasta recursos intentando inculcar un tipo de identidade cultural, supoño que non ten en conta que toda o ensino impón de seu un tipo de identidade cultural, corra un pouco máis ou menos a fronteira da identidade. Pero non hai nada máis estéril que querer explicar estas cousas elementais a quen non as quere entender.
Outro político que pon moi gustoso as linguas nas rebaixas é Mariano Rajoi, galego que mesmo formou algunha vez parte do noso autogoberno demostrando xa daquela un desprezo manifesto polo idioma propio do país. A teima de que máis inglés e menos galego é nel case enfermiza. Debe pensar que todas as persoas que teñen o galego como idioma normal para se desenvolveren entre os seus non coñecen máis código lingüístico ca este. E nisto anda -como noutras moitas cousas, a meu ver- moi, pero que moi trabucado.
|
|
|
|
|
| 'Bilingüismo harmónico'? Mestres de galego ensinan en español |
|
Obstáculos á lingua nas aulas
A Mesa advirte que o decreto de galeguización no ensino fica lonxe de cumprirse. Ao respecto, achegan algúns dos exemplos "máis graves".
R.N.Vieiros - 16:30 23/01/2008
No Conservatorio de Música de Lugo o galego é inexistente na docencia. Así o critican desde a Mesa pola Normalización Lingüística. "Un pai protestou e a inspección lavouse as mans", láiase Carlos Callón, presidente da Mesa. É un dos exemplos máis extremos, segundo denuncia o colectivo, de centros onde habería constancia do incumprimento do decreto de galeguización do ensino.
A Mesa está elaborando un informe ao respecto destes incumprimentos, analizando a situación en centros educativos de todo o país. O resultado final non será presentado até final de curso, pero durante a recollida de datos xa abrollaron escenarios decepcionantes. Alén do caso lugués antes mencionado, Callón cita o doutro centro público onde a materia de Lingua Galega está sendo impartida en castelán por un dos docentes. A investigación recolle tamén tres casos de escolas públicas onde alén da materia específica de Galego todas as demais son ensinadas en castelán. A galería de exemplos máis graves inclúe tamén o dunha profesora de historia que lle dita en castelán aos alumnos os textos do libro de aula, orixinalmente en galego.
Estes e outros casos son algúns dos exemplos que a Mesa pola Normalización Lingüística lle vai achegar proximamente á Consellaría de Educación. O colectivo recorda que o mínimo do 50% de clases en galego que a normativa estabelece como mínimo está lonxe de cumprirse e sinala os altos niveis de incumprimento que están sendo detectados.
En Infantil: demanda desatendida
A Mesa sinala tamén a decepción fronte ao fornecemento de aulas en galego para os máis cativos. O presidente do colectivo, Carlos Callón, lembra que o proxecto piloto posto en marcha pola consellaría para estabelecer unha oferta de centros de ensino en galego para a etapa de infantil quedou en "case nada". Din desde a Mesa que malia a demanda existente en varios lugares, onde o número de pais e nais que solicitaron aulas en galego para os seus fillos superou amplamente a oferta realizada pola consellaría, de momento non se atendeu aos requirimentos. |
|
|
|
|
| O galego. En perigo de extinción? |
|
 [GZnación / Redacción / 23 Xan 08]
Estreamos o GZdebate cun dos asuntos que máis leva dando que falar nas últimas décadas: O estado de saúde da lingua galega.
Para falar deste tema, GZnacion convidou a João Guisan Seixas e a Xose Ramón Freixeiro Mato. O primeiro foi un dos fundadores da AGAL así como da Escola Dramática Galega. Coñecido pola súa labor como escritor, actor e director de teatro conta cun Pedrón de Ouro e co I Premio Eixo Atlântico de Textos Dramáticos polo texto ?A Tábua Ocre de Núbia?. Profesionalmente é mestre de portugués na Escola de Idiomas da Coruña.
O outro dos convidados, Xosé Ramón Freixeiro Mato, é profesor de Filoloxía Galego-Portuguesa na Universidade da Coruña e participou na última reforma da normativa no 2003. Conta tamén con numerosas publicacións entre as que destaca a Gramática da Lingua Galega, composta por 4 volumes.
Unha conversación arredor do idioma con numerosos puntos de encontro pero tamén moitas diferenzas. Xeitos distintos de tentar un mesmo obxectivo: A rexeneración da lingua e a súa normalización na sociedade. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
