 Despois dos exames celebramos na aula esta xornada cun conto e un poema.
O conto titúlase "A bomba e o xeneral" e como o texto que temos na biblioteca está en portugués imos lelo neste idioma irmán para saber ata que punto é doado ler un texto nunha lingua tan próxima.
O poema é de Celso Emilio Ferreiro, todo un clásico que seguro xa coñecedes: Irmaus.
Irmaus
(Celanova, 1912 - Vigo, 1979)
Camiñan ao meu rente moitos homes.
Non os coñezo. Sonme estranos.
Pero tí, que te alcontras alá lonxe,
máis alá dos desertos e dos lagos,
máis alá das sabanas e das illas,
coma un irmáu che falo.
Si é túa a miña noite,
si choran os meus ollos o teu pranto,
si os nosos berros son igoales,
coma un irmáu che falo.
Anque as nosas palabras sean distintas,
e ti negro i eu branco,
si temos semellantes as feridas,
coma un irmáu che falo.
Por enriba de tódalas fronteiras,
por enriba de muros e valados,
si os nosos soños son igoales,
coma un irmáu che falo.
Común temos a patria,
común a loita, ambos.
A miña mau che dou,
coma un irmáu che falo. |
