|
|
|
|
|
|
| Colaboración con Pendellos de Agolada |
|
Derradeiros estertores
ventás a medio fechar
de follas desgonzadas
táboas rotas contra a porta
fanada, triste
musgo desgreñado que non consegue ocultar
tellas rotas ou ausentes
fachadas con manchas que van devorando
a eternidade da pedra
coma o cancro
móbeis que son restos de fogueiras
que non calmaron o frío
anacos de leito sen descanso
estelas que se cravan
e non fan sangrar as lembranzas
aquel edificio erguido contra o mar
lugar en que xogaron á ilusión de refuxiarse
nunha oración
tan inútil coma os recordatorios que quedaron nas gabetas
deveu ruína
ferida no barrio vello
entre as ruelas en que se teceu a memoria
da fame e dos segredos
eslúese
nesa aparente somnolencia
dos derradeiros estertores
Marta Dacosta Alonso
Poema inédito-xullo de 2018 |
|
|
|
|
| Recensión de Labirinto ou memoria en O meu andel |
|
 Manrique Fernández fala de Labirinto ou memoria en "O meu andel"
"Marta Dacosta afirma que ?Labirinto ou memoria? é o reverso do seu anterior poemario, ?A casa da avoa?, e quizais non lle falte razón. Se naquel caso acudía á figura da súa avoa como representación simbólica da muller, e xogaba coa memoria como elemento motriz do conxunto, neste caso volve a retomar o fío das lembranzas para construir unha viaxe introspectiva a un pasado real ou imaxinado..."
"Partindo desa idea, ?Labirinto ou memoria? ben podería ser considerado como un traballo de análise sobre os condicionamentos da mente humana á hora de adentrarse nas nosas lembranzas. E en todo este proceso, lonxe de resolver dúbidas, o que o libro fai é prantexar novas preguntas".
Agradecida. |
|
|
|
|
|
|
