|
|
|
|
|
|
| As pontes do rio Lethes de Florival Lança |
|
 A finais do ano pasado, Moncho Boán, quen durante tanto tempo foi responsábel de Internacional na CIG, propúxome presentar a última novela de Florival Lança en Vigo. Foi así como cheguei a esta obra, da que hoxe quero falar, porque, como dicía recentemente o poeta Miguel Anxo Mato Fondo nunha entrevista: a literatura é un espello. E engadía: "Escribir ante todo é coñecer. Non rematas de coñecer algo da túa vida ata que o escribes?. Eu, que non podo estar máis de acordo, parafraseo e digo, coñecer algo do contexto que te rodea, a túa sociedade, o teu tempo.
Cando tomamos este libro na man, comprobamos que o seu título nos remite directamente á lenda do Lima ou Limia, confundido co Leteo polos soldados romanos. E certamente o autor xoga co significado desta lenda, co esquecemento e a transmisión, coas pontes que nos permiten cruzar o río, un río en que non queremos mergullar para non esquecer, a pesar de que esa sexa a primeira intención, como así desexou nalgún momento a personaxe principal da novela.
Podes seguir lendo aquí...
Artigo publicado en Terra e Tempo |
|
|
|
|
|
|
