|
|
|
|
|
|
| Pasan todas as cousas |
|
 I
Son tantas as tarefas,
todas urxentes;
o mundo xira
e o tempo aperta.
Dez mil anos son demasiado tempo.
II
Que importa que o vento sopre e as ondas medren furiosas!
É mellor que perder o tempo inutilmente no patio.
...
Preto do curso do río, Confucio dixo:
"Así, unha tras outra, pasan todas as cousas!"
Hoxe volvín buscar os poemas de Mao Tse-tung, porque onte pensei na paciencia coa que debemos encarar os días tantas veces.
Relín os versos, e penso como uns poemas escritos baixo as súas circunstancias poden deixarnos hoxe interpretar este momento.
Entón, despois leo as notas, leo que os cinco primeiros versos pertencen ao poema considerado máis violento, eu diría drástico, e que naceron para reflexionar sobre as diferenzas ideolóxicas entre chineses e rusos, leo que Nixon, no ano 1972, citou estes versos cando visitaba China.
Leo que os versos do segundo poema, "Nadando", nacen da defensa do exercicio físico, da idoneidade de cultivar o corpo, tamén a mente, en vez de permanecer pasivos paseando no patio. Ese mesmo ano, 1956, Mao Tse-tung atravesara a nado o Yang-tse varias veces.
Así, unha tras outra, pasan todas as cousas. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
