|
|
|
|
|
|
| Ginko, a primeira doutora xaponesa |
|
 Dos Reis do Nadal pasado lin estes días Ginko. A primeira doutora, unha biografía de Ginko Ogino escrita polo tamén médico Jun?Ichi Watanabe. Polo que recolle a lapela da edición de Seix Barral o autor naceu na illa de Hokkaido, onde Ginko Ogino rematou os seus días. O autor realizou a viaxe inversa á protagonista do seu libro, mentres ela abandonou Tokio, seguindo ao seu home a Hokkaido e puxo unha clínica en Setana. Watanabe, pola súa parte, abandonou o seu Hokkaido natal e a medicina para se instalar en Tokio e dedicarse á escrita.
O libro é a biografía da primeira muller que obtivo o título de medicina en Xapón e relata con detalle os padecementos e as diferentes confrontacións que tivo que superar até se titular. A protagonista xa demostra a súa singularidade desde o primeiro momento cando abandona o fogar conxugal con 19 anos (fora casada con 16), enferma de gonorrea despois de ser contaxiada polo seu home tempo atrás. Esa é a primeira decisión controvertida que toma naquel Xapón de 1870, logo divorciaríase. Debido á gravidade da súa enfermidade foi internada nun hospital de Tokio, onde tras sentirse agredida pola revisión xinecolóxica á que tivo que ser sometida, decidiu estudar medicina para que ningunha outra muller tivese que pasar o mal trago de ser atendida por homes.
A biografía nárranos as moitas dificultades que tivo que superar en cada momento: coa familia, nos estudos, para poder presentarse ao exame de licenciatura... Ela era unha muller estudosa que sobresaía polas súas capacidades e malia iso a cerrazón dunha sociedade que lle negaba a muller calquera dereito, demorou e dificultou o seu obxectivo. Co tempo demostrou a súa capacidade e foi recoñecida. No libro recóllese un fragmento dun texto publicado nunha revista da época:
?As mulleres non só estamos capacitadas para a medicina, senón que ademais nacimos para exercela. Os homes xaponeses deberían avergonzarse da prepotencia coa que examinan a saúde das súas pacientes. Están máis capacitados para o campo de batalla.?
Realmente un comentario moi adiantado para o seu tempo.
Mais, por outro lado, todo isto coincide na segunda metade do XIX xaponés, un tempo de cambios sociais e relixiosos importantes. Naquelas datas os evanxelizadores cristiáns son transmisores da cultura occidental. Ginko Ogino é unha das persoas que se converte ao cristianismo. É curioso ler como esa conversión é adoptada como unha maneira de se opor á ultratradicional sociedade xaponesa e vehiculizar cambios necesarios. Así en 1886 participa na creación da Unión Cristiá Feminina da Templanza, seguidora da creada en 1872 en EEUU á que o autor atribúe unha ?importante influencia no movemento feminista xaponés?.
O certo é que me produciu algún desconcerto esta faceta de Ginko Ogino, mais procurei a obxectividade contextualizando os feitos narrados na sociedade xaponesa do XIX.
No capítulo 15, no que se narra o momento en que Ogino coñece ao seu futuro marido Shikata, lemos esta conversación entre a doutora e un estudante, cristián utópico, trece anos máis novo, unha conversa que é realmente un cortexo, mais un cortexo moi especial en que Shikata di cousas como:
?As mulleres teñen un ilustre papel que os homes xamais poderán desenvolver (a continuidade da especie). O feito de que esta sexa unha idea na que os homes se basean para ignorar os dereitos das mulleres e reservarse os postos máis elevados só para eles demostra o inmatura que é a nosa sociedade... As mulleres deben ter unha profesión se queren ser independentes e pensar por si mesmas. Hai montes de profesións que serían mellor desenvolvidas por mulleres que por homes...?
|
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
