Lendo aquí e alá cheguei a Stieg Larsson, agora envolto de novo na polémica por mor do libro de Kurdo Baski. Así cheguei á wikipedia e sorprendéronme as palabras de Donna Leon criticando Millenium por mor da súa maldade. Xa e é que, de súpeto, a perfecta sociedade sueca deixa de selo, e aínda que a Leon lle pareza esaxerado a propia protagonista Noomi Rapace responde nunha entrevista que: "Suecia ten unha imaxe de país perfecto e equilibrado, mais ... "hai moitas violacións, maltrato a mulleres e racismo que non se mostran para non rachar a imaxe perfecta"
"Algo cheira a podre en Dinamarca..." así que "todo temos pechado por mor do vento".
Entón volveume á cabeza o filme de onte. Maldade, crueldade, represión... outra vez nas entrañas da ferida en que imos apodrecendo. Era A cinta branca, película que recomendo, aínda que non sexa doado vela pois non anda por circuitos comerciais, mais sempre pode haber uns Multicines Norte, ou un cine Imperial en que un empresario ao que lle guste sobre todo o cine proxecte a película.
A min tamén ma recomendaron e certamente paga a pena vela, dá que pensar:
