|
|
|
|
patela e cicel |
|
Este poema é o primeiro da parte final de Cinza e ilustra o que é a cerna do libro, un álbum de poemas para lembrar unha estirpe enteira, os traballos das mulleres e os homes que me trouxeron aquí, que me fixeron como son, en corpo e alma.
O álbum que é memoria da miña familia, unha familia como calquera outra, mariñeira, humilde, nosa. |
|
|
|
3 Comentario(s) |
|
1 |
Fermosa mistura de #blgtk08#familiae de poema. |
|
|
Comentario por paideleo (28-01-2010 21:34) |
|
|
2 |
Encántame esa concisión case voluble (recórdame ós haikus) e a so#blgtk08#noridade que tanto cada termo de por si como en conxunto posúen. |
|
|
Comentario por ekis1331 (29-01-2010 13:52) |
|
|
3 |
Moitas grazas. Foi un deses textos que tardou en ser escrito, mái#blgtk08#s que outros ben máis extensos, até me facer sufrir e dubidar... |
|
|
Comentario por Acuática (29-01-2010 17:28) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|