|
|
|
|
|
|
| abaneada |
|
Desde finais de xuño abanean os alicerces da casa. Unha ameaza paira sobre nós. Entón houbo que se armar de novo, escribir, falar, saír á rúa... Non dou pensado noutra cousa... en que se vai adiante nada será igual, nin as nosas vidas, nin este val tan fermoso. Por iso me naceron estas palabras:
Foi o primeiro que nos sorprendeu, o nome. O plan chámase Vigo Íntegra, con acentuación esdrúxula, remitíndonos á súa orixe latina. E non deixa de ser unha contradición, porque íntegro é o que conserva todas as súas partes, sendo así sinónimo de enteiro, a súa versión popular que sufriu integramente toda a evolución fonética da lingua e que no dicionario vén definida como ?o que aínda non foi comezado?.
Pois que continúe enteiro, ou sexa, que non se comece nunca.
Digo que o Plan se chama Vigo Íntegra e, nunha das súas partes, a que fai referencia ao concello de Gondomar, a palabra íntegra non é axeitada á proposta, porque propiamente o Plan desintegra, separa, divide, destrúe, illa.
Quen coñeza o Val Miñor sabe ben que en Gondomar non falamos por falar. Defendemos o noso territorio, a nosa paisaxe, a nosa calidade de vida, a nosa natureza singular de cabeceira de val, o noso patrimonio de pazos, fontes, covas, castros, muíños e arte románica todo el ameazado polo impacto do Plan no concello. Unha obra totalmente prescindíbel que só consolidaría unha etapa máis de destrución e deterioro do territorio.
Tanto é así que en Gondomar pasa algo que nunca sucedeu, e é que hai unha sensibilidade inmensa ante esta agresión ao noso concello. Todas e todos, os máis pequenos e os de maior idade, os que naceron aquí e os que elixiron esta vila, os que pensan así e os que pensan asá, todos e todas estamos de acordo, non necesitamos nin queremos esta mole de alcatrán. O día 13 saímos á rúa, éramos máis de 3000, de todas as parroquias, idades e estratos sociais. O pobo de Gondomar estaba na rúa reclamando ser escoitado. Será escoitado?
En Gondomar si hai un problema de comunicación, a ausencia de transporte colectivo. Temos dúas liñas de autobuses, mais unha delas soamente podemos subir a ela se camiñamos uns quilómetros até a parroquia de Mañufe. Comunícannos con Vigo e malamente co concello de Tomiño e o Rosal. Mais non temos unha liña que nos leve a Baiona, á oficina do Inem ou ao Instituto, ou viceversa, que traia a Gondomar e a Nigrán a quen o desexar. Non temos un bo transporte e isto repercute na contaminación ambiental e no peto de cada un de nós, pois vémonos obrigados a ir co noso coche particular a todas partes. En Gondomar si reclamamos unha solución a este problema, e seguimos agardando por ela, porque este Plan non contempla un modelo de transporte colectivo minimamente sustentábel.
É a enfermidade do progreso mal entendido, asfaltar, trazar grandes viais, correr máis para chegar ao mesmo punto e no mesmo tempo. Primeiro unha estrada e logo outra, en paralelo, sempre imperfectas, nunca suficientes. Pois non, non se precisa máis asfalto, porque xa hai unha autopista pola que circular a gran velocidade, aí ao lado, unindo precisamente os puntos que se queren unir. Mais quen presenta o proxecto, parece reticente a facerse coa concesión da autopista, polo que se ve, prefiren gastar máis diñeiro público construíndo estes viais, e permitindo que unha empresa privada obteña beneficios dunha autoestrada infrautilizada por mor das tarifas da peaxe. Isto, desde logo, non é aproveitamento das infraestruturas.
Artigo publicado en www.gznacion.com en setembro de 2008. |
|
|
|
|
| 2 Comentario(s) |
|
| 1 |
Outra batalla máis, desta vez con risco de ferida de #blgtk08#guerra.
Adiante sempre adiante, ánimo. |
|
|
Comentario por Hermaco (27-09-2008 18:42) |
|
|
| 2 |
Adiante e sen para#blgtk08#r, está moi claro. |
|
|
Comentario por Acuática (30-09-2008 14:30) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
