|
|
|
|
Mar morto |
|
Andei por eses mundos e como noutra viaxe anterior levei comigo a Jorge Amado, desta volta o seu Mar morto un libro finalizado no ano 1936, calquera o diría.
Gocei da lectura, de feito lino de dúas tiradas, mentres avanzaba quilómetros e quilómetros, e non contarei grande cousa, porque este libro hai que lelo... hai que lelo.
É a historia dun mariñeiro de saveiro, Guma, cun final nada agardado e que vén suxerido na ansia de dúas personaxes, a mestra e o médico, que agardan un milagre, mais un milagre social, que transforme a vida miserábel das mulleres e dos homes do cais, e é un pracer ler como ese milagre se vai perfilando, especialmente ao final do libro...
É outra historia de Baía, outra historia das clases socias máis desestruturadas, mais a esperanza está nel. Os seus paisanos, como outras veces, converteron a novela en telenovela e, eu que non gosto nada delas, si tería curiosidade por ver esta.
"Do mar vem toda a alegria e toda a tristeza porque o mar é mistério que nem os marinheiros máis velhos entendem".
|
|
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|