|
|
|
|
Lembrando a Xela |
|
Hoxe cumpriría 46 anos.
Lembrámoste Xela. Foi moi curto o tempo para coñecerte.
Deixo aquí este poema de Darío a diario.
Nin coa mísera desculpa de che mellora-la vida
escoitarás de min xamais
unha mentira.
Se aborrezo tal estilo, a túa nobreza
?e penosa che ha ser por veces?
ampárate solidario do humano.
Guerreiro forte da envexa afasta
de ti os mesquiños de espírito,
cariño. |
|
|
|
2 Comentario(s) |
|
1 |
Temos o aquel de botar de menos aos que nos quedaron no camiño, e por máis tempo que pase non os/as esquencemos. Son tantos, e co tempo máis... Mentres volven#blgtk08# as anduriñas, a cada primavera, e con elas parece que veñen tamén algunhas lembranzas do pasado, agallopando atronadoramente a xeito de TIGRES COMA CABALOS. |
|
|
Comentario por Hermaco (10-03-2008 23:58) |
|
|
2 |
Como me gusta o c#blgtk08#omentario. Grazas |
|
|
Comentario por Acuática (11-03-2008 17:28) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|