|
|
|
|
Cazar instantes |
|
Estou rematando de ler o libro El cazador de instantes de Rafael Argullol. É un libro que comeza co capítulo "En medio de la travesía" no que entendo que o autor quere facer unha exposición de motivos que o levan a presentarnos este libro, un compendio de pensamentos que transitan entre a súa forma de prosa e á súa vocación de poesía.
Do libro interesoume particularmente o que di da memoria:
"A memoria é un tribunal permanente aínda que arbitrario: premia gratuitamente e castiga con xenerosidade... constrúe o relato da nosa vida, que diverxe, cando non se opón, do relato oficial que tendemos a legalizar."
Como libro que é de pensamentos, a lectora poderá atopar nel algunhas frases que a engaiolen particularmente. Estas son as miñas:
"Quero descansar na túa compaña do peso que soporto por aparentar ser eu mesmo".
"Dominar a memoria, seleccionando e desbotando as lembranzas con total liberdade e impunidade, sería unha das formas de habitar o paraíso." |
|
|
|
2 Comentario(s) |
|
1 |
Que evocador o título. De seguro que se nun estante de mil libros atopo este lévoo ta#blgtk08#n só polo fermoso título. Vexo que o estracto que nos fai Acuática acertaría de cheo. |
|
|
Comentario por Hermaco (27-12-2007 07:21) |
|
|
2 |
Si magnífico título e in#blgtk08#teresantes pensamentos. |
|
|
Comentario por Acuática (27-12-2007 08:25) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|