|
|
|
|
|
|
| O club da calceta |
|
 Estes días rematei de ler O club da calceta de María Reimóndez. Matía xa nos sorprender co Caderno de bitácora, e agora non nos deixa indiferente con este traballo.
Unha das cousas que máis me chamou a atención é que a narradora non remata o seu libro ao finalizar cada unha das partes que compón ese xersei metafóirico que representa a unión e a amizade entre este grupo heteroxéneo de mulleres que nos representa a todas. Despois de construír para nós a vida de cada unha das protagonistas, tan diferentes e a un tempo tan representativas, María móstranos o resultado final do traballo, ese xersei colorista e cheo de forza composto por seis mulleres que decidiron cambiar as súas vidas e actuar de acordo coa súa forma de pensar.
Tal vez porque como se di na novela: "Nas películas sempre queda ben o final resolto onde non se ve o futuro, onde non se ve que a parella feliz se separa ao cabo dun tempo, onde non se ve que quen gañou a batalla logo ten que volver a unha vida insulsa." E ningunha delas mantén súa vida anterior, aínda que neste caso é para mellorala.
Destacarei tamén a concepción da felicidade para unha das protagonistas: "creo que son feliz. Porque fixen o que quixen." E Tamén considera que quen non pode facer o que desexa: "Iso é ser pobre".
A novela xa vai pola segunda edición, a primeira é de outubro de 2006, e esta segunda de marzo deste ano. Unha boa noticia, tan boa como contarmos con esta novela escrita por unha moza. Algo está cambiando, lentamente, mais cambiando |
|
|
|
|
| 2 Comentario(s) |
|
| 1 |
Ten unha pinta moi in#blgtk08#teresante. Vouno ler. |
|
|
Comentario por hormiga (24-11-2007 14:52) |
|
|
| 2 |
É moi interesante #blgtk08#e si, debe lerse. |
|
|
Comentario por Acuática (24-11-2007 16:44) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
