|
|
|
|
"agora que xa non está" |
|
 Este mes de xuño de 2014 cúmprense dez anos do pasamento do meu avó Xesús Alonso Covelo, un mariñeiro que naceu en Vigo e navegou no Grand Solé a maior parte da súa vida.
Nunca coñecerei xa o seu relato vital. Non saberei das súas angurias nin dos seus silencios. Das súas sombras. A penas me chega a súa rebeldía relatada como pequenos, ou grandes, desafíos.
O seu desexo de ser por si mesmo.
Por iso este poema. Un poema que tomou sentido e forma ao ser integrado en Dun lago escuro, para reflexionar tamén, sobre a distancia entre a aparencia e a realidade. Un poema que, sen premeditación, se publica como aniversario, aos dez anos da súa ausencia.
|
|
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|