|
|
|
|
|
|
| Dun lago escuro |
|
 semella un espello
nada perturba
a súa lisa superficie
espello plácido
que oculta
baixo o azougue
a putrefacción das augas paradas
a profundidade do dano
a escuridade da descomposición
a dimensión do engano
o volume da mentira
Con este poema comeza Dun lago escuro. |
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
