O 12 de abril, o club de lectura de Radiofusión falou de Na casa da avoa. Esther Val, Andrés C.M Riveira e Diana Castro falaron do libro, das avoas e leron tres poemas. A súa selección foi:
21 anos, páx. 65,
Dormentes, páx. 73 e
Penélope volve tecer, páx. 41.
Podedes escoitar o seu parladoiro neste enlace: Radio Fusión.
Na casa da avoa, o último libro de Marta Dacosta publicado na colección Dombate, chegaba o pasado mes de marzo ás librarías e xa fixo un oco nos andeis de lectores e críticos, sendo un dos favoritos na Tabela dos libros do blog Criticalia. A esta boa nova súmanse agora as lecturas de Ramón Rozas e Manrique Fernández.
Velaquí a lectura de Manrique Fernández no seu blog: "O meu andel"
Moitas grazas.
"A poeta xoga nos seus versos coa realidade ao falarnos de personaxes reais, como a súa propia avoa (que, dalgún xeito, representa as avoas de todos nós), e misturalos con personaxes literarias, históricas ou mitolóxicas"
"para darlle forma ao texto, a poeta reconstrúe coma se fose un verdadeiro tótem, a figura familiar e senlleira da avoa como espello no que se miran todas as mulleres. A humanidade toda, en realidade."
"Palabras que se perden entre as engurras das mans, entre as engurras do tempo e da memoria. Palabras sempre cheas de forza, que nos axitan algo por dentro mentres nos achegamos a comprender o universo que a poeta nos propón; mentres nos achegamos a comprendernos a nós mesmos tirando do fío da memoria común."
Na casa da avoa, acabado de imprimir o día 15 de marzo e cando leva menos de quince días nas librarías consegue facerse un oco entre os máis vendidos de poesía en febreiro e marzo.
Mais esta ledicia é moi efémera, porque nos entristece que este sexa o derradeiro taboleiro do libro Galego.
Grazas a Ramón Nicolás polo bo traballo que fai en prol do libro galego!
"ESCRIBIR DENDE un xénero excluído e dende unha lingua minorizada", é a posición asumida dende a responsabilidade da escolla feita que plantexou a inesquecíbel Begoña Caamaño ao longo da súa vida. Un compromiso que introduce, non só un dos poemas máis firmes deste poemario de Marta Dacosta Na casa da avoa (editorial Galaxia), senón que ese contrato está detrás de todo un mollo de poemas asinado dende a necesidade de facer desa voz feminina sustento da memoria, dende o familiar ata o social, dende o íntimo ata o público.
...
Unha subida ao faiado da memoria para atopar nesas gabetas abisais todo un feixe de sensacións que lembran a esa figura totémica, ao tempo que se amosa como un espello para que a muller de hoxe faga daquela forza resistencia primeiro, e despois pulo para activar, de xeito definitivo, o seu papel na sociedade en igualdade de condicións co home.
...
Non dubida a poeta en mergullar a esa figura familiar nos mitos femininos gregos, nunha continuidade chea da afouteza precisa para seguir tanteándose a si mesma. Marta Dacosta emprega como compás unha linguaxe afiada e cortante en ocasións, que noutras convértese en aloumiño sobre a pel chea de engurras.
..."
Este 21 de marzo, día da poesía, fun convidada ao programa "Plató aberto" de Localia, para falar de poesía e de Na casa da avoa. Tamén para recitar o poema "cicatrices".