|
|
|
Presentación Dun lago escuro en Gondomar |
|
 |
|
|
|
Dun lago escuro |
|
 Información sobre Dun lago escuro na web de Xerais.
|
|
|
|
Recensión de Dun lago escuro no blog Bouvard e Pécuchet |
|
O blog Bouvard e Pécuchet, Crítica arbitraria de libros e outros obxectos impresos de Manuel Rodríguez Alonso publica unha recensión de Dun lago escuro:
"Na liña da xeración dos noventa, á que pertence a poeta, este poemario combina o íntimo, xa visible desde o símbolo inicial da auga estancada do lago ... co social (que prodixiosa é esa imaxe para os intelectuais colaboradores do poder: revolucionarios / sen saltar os límites / do oficialmente correcto), sen que falte tampouco unha certa narratividade e neorromanticismo con referencias subxectivas a vivencias cotiás ..."
"O símbolo tan lorquiano da auga estancada e tamén o tema quevedesco do eu como un continuum de eus que foron morrendo, sucesión de cadáveres, planan ao longo de todo o libro. "
"Recursos como as anáforas e os paralelismos, así como o xogo coa tipografía ao deixar illado o derradeiro verso do poema ... acadan un grande efecto sobre o lector. Noutros casos a autora xunta palabras que parecen irreconciliables polo seu significado..."
A recensión completa está en:
- Bouvard e Pécuchet
- Xerais |
|
|
|
Recensión de Dun lago escuro no Caderno da Crítica |
|
O Caderno da crítica, blog de Ramón Nicolás Rodríguez, acolle unha recensión de Dun lago escuro.
"Resulta afortunada, ao meu ver, a simboloxía que escolle Marta Dacosta para abrir este libro de poemas ... Afortunada e fértil pois é, xustamente, o lago o que pode ocultar, sen nos decatar, todo aquilo que corre por baixo da tona, isto é, o que a voz lírica sinala como ?o volume da mentira?.
"Alén da querenza pola simboloxía acuática, un topos recorrente na poética da autora viguesa, velaquí un libro pragado de acenos e imaxes íntimas, gobernado por unha voz que se rebela ?contra o aparente e falso poder da razón? e que formula interrogantes a moitas cuestións atopando, en ocasións, respostas en algo que paira nela: ?a voz das avoas talvez?.
Pódese ler a recensión completa en:
- Caderno da crítica
- Xerais |
|
|
|
Recensión de Dun lago escuro no Faro da Cultura |
|
O Faro da Cultura, suplemento cultural do Faro de Vigo, publica hoxe unha recensión de Armando Requeixo sobre Dun lago escuro:
"Dun lago escuro é unha obra cun xogo simbólico moi logrado na que a presenza do lago o semantiza todo."
"Os versos ... cósense uns a outros, bailan entretecidos, transversalizados e completan unha estrutura circular de poema-lago que envolve e atrapa na lectura."
No blog de Xerais.
En Criticalia, blog de Armando Requeixo. |
|
|
|
Grazas! |
|
 Segundo o Taboleiro do libro galego, Dun lago escuro, foi o libro de poesía máis vendido no mes de xuño.
Grazas ás lectoras e aos lectores que son os artífices desta grata nova.
O Taboleiro do libro galego é unha iniciativa do blog Caderno da crítica de Ramón Nicolás. Este taboleiro foi confeccionado grazas á información achegada por once librarías: Suévia, Miranda, Carricanta, Biblos, Andel, Cartabón, Aira das Letras, Couceiro, Libros para soñar, Librouro e Lila de Lilith.
Imaxe: escaparate da libraría Libraida en Gondomar. |
|
|
|
Garza |
|
 Poema Dun lago escuro.
Composición con deseño de Tokio, para a súa publicación nas colaboracións literarias do IEM, sección conducida polo escritor Miguel Anxo Mouriño, onde foi tan agarimosamente presentado:
"Nova entrega de Colaboracións Literarias da man da escritora Marta Dacosta e o ilustrador Alfredo López, que adoita usar o pseudónimo Tokio. Agradecémoslles este exquisito aperitivo do libro Dun lago escuro, premio Xohán Carballeira 2013, que acaba de pórse á disposición do público e xa acadou os primeiros postos entre os libros recomendados por dous prestixiosos críticos literarios como son Armando Requeixo (Tabela dos libros. Criticalia) e Ramón Nicolás (Taboleiro dos libros galegos. Caderno da crítica). Magnífica saída que augura un mellor percorrido polas rutas poéticas do nosos sistema literario." |
|
|
|
Taboleiro dos libros galegos |
|

E un día despois, o Taboleiro do libro galego, do Caderno da crítica, blog de Ramón Nicolás, informa que Dun lago escuro é o cuarto libro de poesía máis vendido.
Certamente é un bo xeito de comezar a andaina deste libro. Grazas ás lectoras e aos lectores.
E tamén grazas a todas as persoas que difundides os seus versos, como Antonio García Teijeiro que no seu blog Versos e aloumiños, dedica o XXXVII escaparate poético ao meu libro. |
|
|
|
Volve a vertixe |
|
 E volve a vertixe. O medo á exposición. Algo paliado porque nestes primeiros días deste meu lago escuro algunha nova axuda a ver con claridade por este ventá que é a publicación do libro (así esta recomendación da Tabela dos libros, do blog Criticalia de Armando Requeixo).
Dun lago escuro, un libro tan parecido a Argola como a noite se parece ao día ou un estanque inmóbil e opaco á fonte cristalina. Dous extremos da barra pola que vou camiñando sen a destreza da ximnasta e temendo sempre o golpe da caída. |
|
|
|
"agora que xa non está" |
|
 Este mes de xuño de 2014 cúmprense dez anos do pasamento do meu avó Xesús Alonso Covelo, un mariñeiro que naceu en Vigo e navegou no Grand Solé a maior parte da súa vida.
Nunca coñecerei xa o seu relato vital. Non saberei das súas angurias nin dos seus silencios. Das súas sombras. A penas me chega a súa rebeldía relatada como pequenos, ou grandes, desafíos.
O seu desexo de ser por si mesmo.
Por iso este poema. Un poema que tomou sentido e forma ao ser integrado en Dun lago escuro, para reflexionar tamén, sobre a distancia entre a aparencia e a realidade. Un poema que, sen premeditación, se publica como aniversario, aos dez anos da súa ausencia.
|
|
|
|
|
|
|