Este blogue nace co obxecto de difundir a actividade da A. C. Irmáns Suárez Picallo, así como de recuperar e por a disposición do público diversos materiais de interese sobre o noso pasado,ao tempo que damos a coñecer os artigos escritos por Ramón Suárez Picallo e outros autores sadenses.
Estruturamos o blogue en varias seccións, nas que terán cabida noticias de actualidade sobre as nosas actuacións, artigos, textos históricos, fotografías...
Visitas (desde o 05/08/2010)
|
|

|
Únete a nós! |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
PATRIA DAS MIÑAS PALABRAS |
|
PATRIA DAS MIÑAS PALABRAS
PATRIA DE MIS PALABRAS
Antón Tovar
(Rairiz de Veiga, 1921; Ourense, 2004.)
La lengua es la única patria del escritor. (Mario Levi)
Patria temporal da lingua Patria temporal de la lengua
onde me acobillo e me defendo donde me cobijo y me defiendo
fixen dos ecos que sementaron hice de los ecos que sembraron
os labios dos mortos los labios de los muertos
a miña casarella de home triste. mi pequeña casa de hombre triste.
Agora son o pegoreiro probe Ahora soy el pobre pastorcillo
que conduce as greas de palabras que conduce rebaños de palabras
polas brañas lentorecidas do silencio. por los matojos yertos de silencio.
Comungo, tal un neno tatexante,Comulgo, como un niño tartamudeante,
os nomes primixenios, verdadeiros los nombre originarios, verdaderos
que desgalgan dende os outos píncaros que se despeñan desde los altos promontorios
e baixan cos regatos polas corgas. y bajan con los arroyos por las quebradas.
Termo da cabezada dise carro Extremo del cabestro de ese carro
de cantigas que regresa co seu feno de cantigas que regresa con su heno
secular, invisíbel abrazado secular, invisible atado
polo adibal do tempo. por la cuerda del tiempo.
Esculco os peitos dos mozos que esgutían Indago en el pecho de los jóvenes que claman
contra a lúa nas noites de troulada contra la luna en noches de jarana
i aturuxo só no meu libro solitario. y grito solo en mi libro solitario.
Apreixo os barazos dos suicidas Aprieto los temblores de los suicidas
que inda colgan das trabes nas casoupas que aún cuelgan de las vigas en las casuchas
asasinados pola indiferencia asesinados por la indiferencia
dos cidadaos de grabata cortesán. de los ciudadanos de corbata cortesana.
Pequena patria das palabras Pequeña patria de las palabras
tristes coma aforcados abalando tristes como ahorcados balanceándose
que eu degraño como un millo que yo desgrano como el maíz
nas miñas maos culpábeis e inocentes. en mis manos culpables e inocentes.
(Traducción de E. Moure)
|
|
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|