Vinte hospitais de España comenzan a aplicar a biopsia a través do sangue, unha técnica que facilita elexir o mellor tratamento para cada tumor.

"O sangue é coma o vertedoiro do corpo humano", recorda Josep Tabernero, director do Vall d'Hebron Instituto de Oncoloxía (VHIO). Coma os investigadores que furgan no lixo en busca de pistas para resolver un crime, os médicos levan décadas analizando o sangue humano en busca de sinais da enfermidade. Agora, nos albores da medicina de precisión, cando se precise cortar un tratamento á medida de cada paciente, as mostras sanguíneas van cobrar aínda maior relevancia como arma contra o mal que máis mata no mundo desenvolvido: o cancro.

A semana pasada, en Barcelona, realizouse a presentación oficial dunha tecnoloxía que se aplicará aos pacientes, a biopsia líquida para buscar no seu sangue sinais do tipo de tumor ao que se enfronta. O VHIO é xa o primeiro centro do mundo no que cunha mostra de sangue se poderá coñecer se quen sofren cancro colorrectal con metástase teñen ou non a mutación do xen RAS. Esta información é útil para poder predicir como vai funcionar un tratamento nun caso concreto. Entre o 55 % e o 65 % dos pacientes con este tipo de cancro teñen a mutación e non responden á terapia con cetuximab e panitumumab, que é eficaz para outras variantes xenéticas.

Ata agora, para obter esa información, os médicos necesitaban realizar unha biopsia de tecido sólido ou un procedemento quirúrxico co que obter un pedaciño de tumor para analizalo. Estes procedementos son invasivos, incómodos para o paciente e non se poden repetir con frecuencia. Nunha enfermidade coma o cancro, cunha gran capacidade de adaptación ás circunstancias e aos tratamentos, manexar información actualizada é esencial para elexir as adecuadas ferramentas para combatila.

Aínda que un neno cuxa lingua materna sexa o español viva en Alemaña, non vai falar alemán como os nativos, a non ser que se promova que o faga. O mesmo pasa coa aprendizaxe da tecnoloxía: unha cousa é que os nenos actuais naceran xa na era tecnolóxica (os chamados nativos dixitais) e outra moi distinta é que a pesar de que se manexen moi intuitivamente ante unha tablet, saiban desenvolverse de forma adecuada na escola e o mundo laboral desta era.

Son poucos os estudantes que aos 13 anos quedan nun primeiro nivel básico de competencias tecnolóxicas, o 17%. Trátase dos que unicamente saben facer cousas básicas, como abrir un link, ou, por exemplo, identificar que outras persoas están a recibir o mesmo correo que eles. Outro 23% atópanse entre os que van un paso máis aló, os que están familiarizados coas ferramentas tecnolóxicas -saben, por exemplo, usar os programas de procura con palabras crave ou inserir a información que atopen nunha folla de cálculo- , e un 38% máis chegan a un terceiro nivel de habilidades no que saben ademais atopar todo o que queren, aínda que non o vexan mencionado explicitamente. Pero só ao redor do 2% dos alumnos do mundo desenvolvido chegan a saber seleccionar en Internet as informacións relevantes das que non o son. É dicir, son os que demostran ter pensamento crítico. O país que ten máis alumnos no nivel máis alto é Corea do Sur (o 5%), seguido de Australia (4%) e a República Checa (3%). España participará no próximo estudo deste organismo, anuncia Sandoval: ?Un dos resultados máis importantes que vimos é precisamente que os profesores utilizan moito máis Word e PowerPoint na clase que software especializado para o ensino das materias, a pesar de que hai algúns moi bos dispoñibles no mercado. E din que non as usan porque non se senten cómodos facéndoo?.

A conclusión principal é, segundo este experto, que ?agora sabemos para que se están usando os computadores e non é para o que cremos que se terían que utilizar se queremos que os estudantes desenvolvan o tipo de competencia que lles van a servir nun futuro para desenvolverse adecuadamente no colexio, o mundo laboral e a sociedade. É necesario, ademais, deseñar políticas enfocadas á capacitación dos mestres para que utilicen máis estas ferramentas, porque aos nenos temos que guialos?.

Hai moitas opinións sobre a conveniencia ou non de impoñer uniformes escolares. Aínda que parece que actualmente hai certa tendencia de volver a eles.

Por un lado, os defensores do uso do uniforme escolar argumentan que a longo prazo resulta económico utilizalo, non hai que comprar roupa en exceso e tampouco hai que pensar con que roupa vestir aos nenos, tamén se destaca que a roupa habitual se preserva e se estraga moito menos. A isto hai que engadir que os defensores argumentan que cos uniformes escolares se eliminan as barreiras sociais, en opinión dos detractores, o hábito non fai ao monxe e a pesar do uniforme, os trazos físicos ou os modais non cambian.

Os detractores argumentan que os uniformes escolares fomentan o sexismo dado que os nenos deben vestir con pantalón e as nenas forzosamente con saia, quizais este problema se solucionaría se o uniforme escolar adoptase un deseño unisex ou a posibilidade de que as nenas contaran cunha peza suplementaria (como no noso colexio).

Pero unha pregunta que se debería realizar é, condiciona o uniforme escolar a aprendizaxe dos nenos ou a súa actitude na clase? E de igual modo no caso contrario, non levar uniforme escolar fai que os nenos adopten unha actitude afastada da disciplina e a aprendizaxe escolar? E ti, que opinas ao respecto sobre as vantaxes e inconvenientes dos uniformes escolares?

Este vestido dividiu ao mundo nas redes sociais. Uns din que é branco e dourado, outros veno negro e azul. Todo comezou cando un usuario preguntou nunha rede social de que cor vían a peza porque os seus amigos non se poñían de acordo. Ata os famosos discuten pola cor do vestido. Taylor Swift veo claramente negro e azul. En cambio Kim Kardashian veo branco e dourado. Julianne Moore, James Franco e Justin Bieber entre outros tamén discutiron nas redes pola cor do vestido.

O certo é que o usuario que colgou a foto na rede explicou que se trataba dun experimento sobre a percepción da cor. ?Rapaces, podédesme axudar? Este vestido é branco e dourado ou azul e negro?, os meus amigos e eu non nos poñemos de acordo e estámonos a volver tolos", preguntou en Tumblr.

A confusión vén por como percibimos a luz. Esta impacta no noso ollo coa retina e as conexións nerviosas interpretan as cores. De aí, que o vestido non sexa igual para todos. Jay Neitz, un científico, explica en declaracións á revista Wired, que as diferenzas na visión son as "máis grandes que observou nos seus 30 anos de carreira". De feito, Neitz di que o vestido é branco e laranxa.

Pero a discusión do vestido vai máis alá de converterse viral. Medios de todo o mundo fixéronse eco do dilema do vestido. A responsable da empresa que fixo o vestido confirmou á cadea CNN, que o vestido é azul e negro e custa 70 euros.

Ante os cidadáns desplégase nas próximas semanas unha amplia oferta cultura para superala morriña do Entroido.
O pasado domingo acabou o Entroido, pero non os plans. Porque a partir deste mesmo venres arrancan unhas semanas que se presentan axitadas culturalmente na cidade, con unha interesante variedade de propostas de música, teatro ou cine para demostrar que si, que en Ourense pasan cosas e que si, hai moitísima vida despois do Entroido. Do 23 de febreiro ó 25 de marzo o Ciclo 'A Contracorrente' no Cineclube Padre Feijoo. O 27 de febreiro, no Auditorio, "Tulsa + Os Amigos dos Músicos", o 1 de marzo, no Teatro Principal, Ópera: Nabucco, entre outros máis espectáculos moi interesantes.

Nerea Rial Conde, 2º de bacharelato, B.

Na mañá do 19 de febreiro, o secretario xeral para o Deporte, José Ramón Lete Lasa, recibía en Ourense aos 24 deportistas ourensáns proclamados campións de España nos anos 2013 e 2014 nas categorías absoluta ou previa á absoluta das súas respectivas modalidades deportivas.

Foi no caso do ciclismo (BTT), co macedán Pablo Rodríguez Guede; da hípica, con Juan Francisco Fernández Muñoz e Alberto Ferrol Martínez; do judo (wu-shu), con Arcadio Álvarez Zurbano, José Manuel Ferreira Colmenero e Ezequiel Gago Troitiño; do piragüismo, con Sergio Ruiz Paz; do remo, con Anna Yuchenko Kirichenko; do tiro con arco, co barquense José Manuel Fernández Rodríguez; e da ximnasia, con Carlos Trigo Seguín e Daniel Pérez Morales. Na modalidade de kung fu os campións foron Sergio dos Santos Fernández, Antonio Barrora Baez, Guillermo Carro Delgado, Ngagne Faye, Enso Garrido Bouso, Sergio Parga Nores, Andrés Piñeiro Fernández, Adriana Rial Justo, Saul Rodríguez Prieto, Jonathan do Nascimento Penin, Brais Castro Rodríguez, Oscar García Armesto e Iago da Costa Fernández.

Beatriz Pereiras López, 2º bacharelato, B.

A Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG) celebrou este domingo o Día de Rosalía, en conmemoración do seu nacemento o 24 de febreiro de 1837, e pediron ás autoridades que "institucionalicen" esta xornada para celebrala tanto nos centros educativos coma na sociedade galega en xeral.

Ao igual que cada ano, a AELG realizou unha ofrenda floral á escritora no Panteón dous Galegos Ilustres, onde diferentes persoas da cultura galega, como Ledicia Costas, Mónica Caamaño, Xurxo Souto, Paula Carballeira ou Mercedes Queixas deron lectura a algúns dos poemas da homenaxeada.

"Reivindicamos a Rosalía porque a súa obra acrisoló o ser dos galegos", explicou en declaracións a Europa Press o presidente da AELG, Cesáreo Sánchez, quen considerou que "coñecer a súa obra significa que o pobo galego se coñeza a si mesmo".

E é que, conforme indicou, aínda que Rosalía de Castro "deu voz aos problemas da súa época", "a súa obra está por enriba do seu propio tempo e chega ata hoxe". "Ela denunciou a emigración que hoxe segue desangrándonos, ela alertou da situación dos máis desfavorecidos, que hoxe seguen sendo desafiuzados", considerou.

INSTITUCIONALIZAR O DÍA

En concreto, a asociación busca institucionalizar o 24 de febreiro como Día de Rosalía para celebrar literatura galega tanto nos centros educativos coma na sociedade en xeral. Así, conforme explicou Cesáreo Sánchez reivindícase que esta xornada sexa día lectivo en todos os colexios e anímase os cidadáns a festexar regalando un libro en galego e unha flor.

Os escritores galegos tamén aproveitaron esta celebración para volver pedir o "acceso público" e o uso "laico" do Panteón dous Galegos Ilustres, situado en San Domingo de Bonaval en Santiago, en Santiago. "Unha vella reivindicación que segue sin atenderse", lamentou o presidente da AELG.

Precisamente, este mesmo domingo o BNG remitiu un comunicado aos medios no que avanzou que volverá formular esta petición no Parlamento de Galicia para que este lugar, a titularidad do cal é da Igrexa e no que descansan os restos de Castelao, Ramón Cabanillas ou Francisco Asorey, sexa "publico".

Por último, a escritora Rosalía Fernández foi a encargada de dar lectura ao manifesto creado pola asociación con motivo desta xornada, que deu paso á interpretación de varios poemas da autora por parte da cantante Uxía.

Sara Pimentel González, 2º bacharelato, B.

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] 9