O último intento dos cines para chear as butacas e recuperar parte do esplendor perdido foi unha nova campaña: Os mércores ao cine, onde haberá entradas cun prezo máximo de 5?. Para Manuel Precedo, presidente da Federación de Cineclubes de Galicia, a recuperación pasa inevitablemente por unha tesoirada no prezo como o desta campaña, que ve con bos ollos, aínda que considera que debe ampliarse e non ser algo puntual: «Unha entrada a dez euros é unha barbaridade. A industria ten que repensar a súa política e imperar o sentido común. É a única maneira da que se pode recuperar o hábito que había de ir ao cine».

Ao lado do Novocine Leiro atopamos ao seu propietario, Ernesto Romero. As súas palabras transmiten nostalxia do que cree que os días de gloria xa non volverán por moito que se axusten os prezos: «No meu caso se baixo máis o prezo -una entrada para una película en este cine rural cuesta 4,50 o 6,50 euros, en caso de que la película sea en 3D- é mellor que peche ou que a pase gratis se a distribuidora ma da gratis, porque ganaría o mesmo; é dicir nada». E á pregunta do millón, por que é tan caro o cine?, responde con rapidez Ernesto Romero: «Do que recaudo teño que darlle o 60 % á distribuidora. A min quédame o 40 % e con iso teño que pagar un 21 % de IVE, a luz, persoal e os impostos municipais».

Á hora de buscar outras causas para a pérdida de espectadores, o presidente dos cineclubes galegos asegura: «A programación non axuda. Hai moi pouca variedade». O dono do Novocine de Leiro apunta a outro inimigo co que ve difícil competir: «Internet é desastroso para o cine. Podes ver películas na casa que aínda non están nos cines».

A memoria de Dian Fossey, a zoóloga estadounidense que dedicou a súa vida ao estudo dos gorilas, volveu o xoves 16 de xaneiro de entre a néboa das montañas africanas ata a páxina principal de Google grazas a un novo doodle.

Desta forma, Google homenaxea a Dian Fossey no día no que a zoóloga cumpriría 82 anos. A estadounidense dedicou a súa vida enteira ao estudo dos gorilas, sobre todo en Ruanda. A súa paciencia e meticulosidade permitíronlle comprender, recoñecer e imitar o comportamento e as características de cada un dos animais, gañando así a aceptación nos grupos que observaba e chegando a establecer con eles unha relación de confianza e afecto.

O seu traballo converteu Karisoke, onde ela estudou en EUA, en centro internacional de investigación sobre os gorilas tras fundar o Centro de Investigación de Karisoke en 1967.
O seu traballo, non obstante, coñeceuse e divulgouse a nivel mundial grazas ao libro que publicaría en 1983, "Gorilas na néboa", onde expoñía as súas observacións e a súa relación cos gorilas en todos os seus anos de estudo de campo cos primates. Estes estudos contribuíron en gran parte á recuperación da poboación de gorilas e á desmitificación do seu comportamento violento.

Fossey foi encontrada asasinada no dormitorio da súa cabana nas montañas de Virunga, Ruanda, o 26 de decembro de 1985. Xunto ao seu leito de morte achouse o seu diario cunha última entrada manuscrita, que se convertería na súa última mensaxe á humanidade: "Cando te decatas do valor da vida, un preocúpase menos por discutir sobre o pasado, e concéntrase máis na conservación para o futuro." Ata na súa morte, Dian Fossey ofreceu toda unha lección de vida.

As Cíes volven marabillar ao mundo. E os británicos son, de novo, os primeiros da orbe en chamar a atención sobre as illas que franquean a entrada á Baía de Vigo. O xornal inglés The Guardian acaba de publicar unha lista na que aparece entre os dez mellores cámpings do mundo.

O diario preguntou aos seus lectores cal era o mellor para pasar «unha noite salvaxe baixo as estrelas». O ránking elaborado a través das votacións dos lectores do diario (o segundo máis lido en inglés), coloca no sexto lugar do Top Ten a estas instalacións que son a única forma de que o visitante poida pasar a noite nun espazo que recibe sobrenomes tan eloxiosos como «o Caribe galego».

O rotativo británico xa chamara a atención hai seis anos sobre esta paraxe que é a xoia do Parque Nacional Illas Atlánticas. En febreiro do 2007 elevou aos altares ao areal de Rodas, o máis grande de Cíes, ao elixila como a mellor praia do mundo. Semellante reclamo provocou un aluvión de novos visitantes. Para empezar, os británicos fixéronlle un oco nun mapa vacacional que ata entón pouco máis contemplaba que os lugares con seguro de sol: Mallorca e Canarias. Os turistas empezaron a chegar a Vigo preguntando como chegar a ese paraíso natural e froito daquelas pescudas chega agora unha nova recompensa.

Estalmat foi creado en 1998 pola Real Academia de Ciencias Exactas, Físicas e Naturais en Madrid. Hoxe funciona noutras seis comunidades, entre as que se atopa a nosa, onde chegou en 2007.

A Facultade de Matemáticas da USC é cada mañá dos sábados un ir e vir de rapaces adolescentes. Os seus rostros son aínda algo infantís, pero a súa cabeza, polo menos no matemático, non. "Aquí hai alumnos que saben responder tipos de preguntas que non resolven estudantes universitarios", confesa Manuel Ladra, un dos colaboradores deste proxecto, intentando ensinar con naipes que parte da maxia é en realidade matemáticas, como tamén o é a criptografía que agochan os sistemas de seguridade das tarxetas de crédito e os códigos de barras.

Ladra é un dos profesores da facultade implicados no proxecto de Estímulo do Talento Matemático Estalmat, que cada curso, dende hai seis, selecciona en Galicia 25 estudantes de 12 e 13 anos con aptitudes avanzadas nas ciencias exactas. Aquí aprenden, da man de 40 docentes universitarios e de secundaria, que as matemáticas "teñen que ver con todos os campos da sociedade", máis aló do que lles ensinan no instituto, resume o presidente do proxecto na comunidade, o tamén profesor da USC Juan Viaño.

Levantarse cada sábado cedo para coller o coche e poder estar alí ás dez e media non sería tan fácil se non tivesen especial interese en aprender algo máis do que poden ensinarlles nas aulas. Algúns dos seus primeiros participantes volven estar agora polos corredores desa facultade, mais esta vez como universitarios. Algúns deles aseguran que xa lles gustaban as matemáticas pero que tras a participación neste proxecto foi cando decidiron escoller esta carreira.

A sesta é unha tradición moi arraigada nos países latinos, tanto así que a palabra sesta converteuse case no termo universal para referirse ao sono tras o mediodía. Segundo un estudo, a sesta permite despexar a mente e deixala lista para ser máis eficiente despois.

Durante o sono, a información que está acumulada no teu cerebro na zona de memoria de curto prazo, trasládase ao "disco duro" - a memoria de longo prazo. Así, deixas libre a memoria de curto prazo para procesar novas informacións e limpas a túa mente, permitindo aceptar novas experiencias.

Matthew Walker, a cargo do estudo da Universidade de California, afirmou que "non só é importante durmir despois de estudar, senón que o é tamén durmir antes". Durante a investigación pedíuselle a 39 mozos realizar distintas tarefas relacionadas coa aprendizaxe. Un grupo debía durmir 90 minutos de sesta mentres o outro debía permanecer esperto. Logo, ambos os dous grupos debían facer tarefas. E resultou que os que quedaron espertos tiñan un rendemento moito peor que a xente que durmiu sesta.

Unha medición da actividade cerebral das persoas que durmiron revelou que durante a etapa 2 do sono que non é REM, "borrouse a caché" dos dormentes. O estudo explicaría tamén para que serve esta etapa 2 do sono non-REM, na que os humanos pasan a metade do tempo que dormen.

A etapa REM é importante para o pensamento máis complexo, permitindo facer conexións e asociacións entre datos que a primeira vista non parecen relacionados. Un argumento máis a favor do repouso despois de xantar, que ogallá algunha vez os profesores e as oficinas tomaran en conta.

[1] [2] 3 [4] [5]