| Blog do EDLg do Colexio Plurilingüe Divina Pastora Franciscanas de Ourense |
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| O Carballiño bótase á rúa para recuperar o tempo perdido durante o peche. |
|
«Isto xa che é outra cousa. É que o de antes era unha tristeza». A sensación dos carballiñeses resúmese perfectamente nunha frase rápida, pronunciada por unha veciña no escaso espazo que a separa da cafetería que abandona para ir ao comercio situado fronte á mesma.O traxecto percorrido non foi precisamente un camiño de rosas: a Xunta puxo na diana ao Carballiño ao sinalalo pola elevada taxa de contaxios, logo viñeron as restricións -que se foron endurecendo conforme avanzaron as semanas, pasando das condicións do peche perimetral a botar a persiana á hostalería- e despois o recoñecemento público por boca do presidente autonómico. Do pico dos 188 contaxios pasouse aos 23 do venres, cando se anunciou o pase ao nivel 2. Dito así talvez non soe a nada, pero o díxito ten premio: a hostalería volveu á actividade e as terrazas floreceron por todos os espazos públicos. Nalgúns casos cunha ostensible suma de efectivos a maiores e unha ocupación de espazo que máis parece un desembarco que un uso razoable da ordenanza municipal.Había ganas -moitas e longamente contidas- de recuperar a normalidade. E a asollada mañá otoñal deu renda solta aos carballiñeses. Os máis pequenos recuperaron as prazas e as rúas peonís do centro da vila -o parque infantil da Alameda segue clausurado por agora-, os maiores impuxeron a súa lei nos bancos da Praza Maior e noutros espazos estratéxicos onde gozar do sol do mediodía é de cumprimento obrigado, os encontros cos amigos nas terrazas -sen superar o máximo permitido- foron o máis desexado e gozado e O Carballiño volveu á súa vida cotiá cunha xornada cunha valoración unánime: máis que un sábado otoñal parecía un día de feira ou de festa na vila. A hostalería, o sector máis castigado, afronta agora o camiño da recuperación. «A xente está moi animada e hai un bo día de sol, co cal tamén suma. A recuperación xa veremos como é. O que perdemos xa non se recupera e veremos agora como vai a cousa. Temos que saír desta situación e tirar para adiante. E agardemos que sexa con sentido común e tendo claro o que nos xogamos, porque se nos volven pechar é o final para todos», sinala o propietario dunha cafetería.
Raquel González Castro
Segundo B bacharelato
|
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
