O NOME DAS COUSAS:
Léxico:
Hiponimia e Hiperonimia páx.81.
Medios de comunicación. páx.112 Diferenzas entre os distintos tipos de textos xornalísticos.
Abreviaturas, siglas e acrónimos. páx. 113
LINGUA E SOCIEDADE:
Unha gráfica sobre a situación do galego páx. 82 e 83
Normalización e normativización pax. 114
A normativa galega no tempo páx. 115
LITERATURA:
Recursos Estilísticos páx. 86,87,88 e 89
NARRATIVA páx. 118.119.120.
Textos narrativos: A historia, a estrutura, os narradores e o punto de vista, personaxes, os tempos e o espazo.
En cinco pasos imos repasar esta cuestión fundamental:
O pronome átono nunca pode encabezar un enunciado, polo que o seu lugar habitual é detrás dun verbo:
- Quérote!
PERO HAI 4 CASOS EN QUE O PRONOME ÁTONO VAI ANTES DO VERBO:
1- Cando vai nunha oración negativa ou desiderativa:
(non te quero, oxalá cho dixesen hoxe!)
2- Cando vai nunha subordinada (cun que, porque ou se): (dixo que te amaba, se te quixese, porque te quería).
3- Cando vai cun pronome interrogativo ou tras un exclamativo:
Quen che preguntou iso?
Como me alegro da túa boa nota!
4-Cando a oración comeza por algúns indefinidos (algo, alguén, todos...) e adverbios só, case, tamén, xa, sempre, aínda, seica, ben, mal...): (alguén mo dixo, seica me falara sempre te quixo). Cousa que non ocorre con adverbios como os de tempo e lugar: Mañá achégome alí.
O CALENDARIO DE ENTROIDO TRADICIONAL GALEGO
Domingo fareleiro
Domingo oleiro
Xoves de compadres
Domingo corredoiro
Xoves de comadres
Domingo de entroido
Luns de entroido
Martes de entroido
Mércores de cinza:Enterro da sardiña
Domingo de piñata.
Como xa sabedes Galicia é o país das marabillas, unha terra chea de tesouros como hoxe amosaremos. Imos comezar unha lectura intrigante, coma quen di unha aventura, que xa no seu título nos fai viaxar cara un lugar e dun tesouro que seguro non coñecemos...
BURELA, onde está?
Que é Burela?
Que tres significados pode ter en orixe esta palabra?
OS TORQUES Que son?
O torque de Burela é un torque moi especial por que?
OS PRONOMES EN GALEGO nos que temos que distinguir os pronomes que poden funcionar como adxectivos daquelos outros que nunca poden aparecer como adxectivos e que os chamamos PRONOMES PERSOAIS.
Supoñamos que hai catro persoas galegas e das catro persoas hai unha que non fala galego...
1- Por que falar en galego cando hai alguén que non o fala non é de mala educación?
Argumenta con alomenos tres razoamentos ben expostos unha resposta afirmativa, é dicir, non é de mala educación falar galego cando hai alguén que non o fala.
Preguntas sobre a lectura do Capítulo 5 de EN GALEGO, POR QUE NON?
Despois de ler o capítulo titulado: Porque non damos falado ben, responde ao seguinte cuestionario seguindo os criterios que se verteron na lectura:
1- É normal que a unha persoa que aprende o galego de segunda lingua lle resulte difícil? Se a dificultade é natural, cal é o problema de fondo para que realmente a aprendamos ben?
2- Para falar ben unha lingua que hai que é ineludible facer antes?
3- Por que a un polaco lle pode resultar máis doado aprender galego en catro meses que a un asturiano?
4- Seica a franceses, británicos , españois e estadounidenses lle resulta máis complicado aprender outros idiomas? Como se explica?
5- Unha cousa curiosa, por que cres que os galegos cando se lles pregunta se falan ben o galego din que na súa comarca non, que é noutro punto de Galicia onde se fala ben o noso idioma? Cales son as razóns obxectivas que contribúen a este tipo de crenzas?
6- O autor do libro fai referencia a unha gaivota chorona, que quere dicir con isto? Explícao razoadamente.
7- Que quere dicir Núñez Singala cando di que "usa un castelán tinguido de galego"?
8- Seguindo o reto que nos plantea o autor imos poñer en castelán correcto o seguinte texto dun home que fala sobre a situación que estamos pasando:
Érache boa! Madia leva, namentras non haxa unha vacina eu espétome na casiña, canda a lareira, con sentidiño, e se hai que deixar a poula as terras, e pasar todo o día esperrechado no sofá en cirolas, faise, e se petan na porta, que peten por máis riquiño ou o máis langrán ou galopin que sexa. Vaites, vaites, presta ver como poalla e ti sen te mollar. Non che sei, que vou dicir, coma o colo dunha nai non che hai, só vou saír botar o cosco.
9- E como se fai no capítulo imos tamén conxugar catro verbos en presente de indicativo con alternancia vocálica, a ver que tal o fas (lembra que para falar unha lingua ben, hai que realizar un esforzo, sobre todo se non é a túa lingua habitual, e en principio vas cometer loxicamente erros):
CUESTIONARIO TRAS DA LECTURA DO CAPÍTULO 6
1-Explica coas túas palabras (nun texto 15 ou 20 liñas) por que o Proceso de Normalización lingüística que vivimos en Galicia non é un proceso de imposición.
2- Cres que este Proceso de Normalización está rematado? Razoa e argumenta debidamente a resposta.
3- Sabías que actualidade aprender o español na escola é un dereito e un deber, pero aprender galego só é un dereito, non temos o deber de aprendelo? Cres que esta diferenza é axeitada tendo en conta o último parágrafo do capítulo 6 que acabamos de ler? Razoa a resposta.
