πάντα ρεῖ καὶ οὐδὲν μένει...
Todo cambia nada permanece...
Omnia mutant, nihil interit...
"Ὁ βίος βραχὺς, ἡ δὲ τέχνη μακρὴ,...
"Vita brevis, ars longa...
A vida é breve, a arte é longa...
O que se move en ti, móvese contigo...
"ὁ δὲ καιρὸς ὀξὺς, ἡ δὲ πεῖρα σφαλερὴ, ἡ δὲ κρίσις χαλεπή."
"occasio praeceps, experimentum periculosum, iudicium difficile."
a ocasión fugaz, a experiencia confusa, o xuízo difícil."
se crítico!
Permitídeme botar man, unha vez máis de dúas citas para iniciar este novo curso:
“Nunca máis escaparemos a eses Gregos” Murilo Mendes, Poliedro
“Se regresamos a Grecia non é en busca dunha cultura do pasado, mais si en busca do noso estar actual na Terra”.
Sophia de Mello, O nu na antiguidade clásica.
Imos logo comezar esta andaina pola Cultura Clásica sabendo que esta achega ao mundo grecolatino non é máis que a procura dunha nova mirada, unha mirada moi sensible ao propio mundo no que habitamos e no que vivimos día a día, ese que non é quen de se librar da súa dependencia, da súa ineludible herdanza clásica.
Se somos galegos, se somos europeos, é en gran medida grazas a Grecia, e o legado dos gregos non chegaría a nós se non tivesen mediado os romanos. En grego e en latín están as verbas que dan título a esta entrada, que son o lema do presente curso: "vita brevis, ars longa... iudicium difficile"
Botémoslle unha ollada a unha das estatuas máis coñecidas do mundo clásico:
|
