Camiñando ao noso pé polos corredores, pendurado das trabes do centro ou diluído na trasparencia dos vidros cando quere quentarse ao sol nas frías mañás de xaneiro, vive entre nós este trasno falangueiro. Chegou ao colexio cando este aínda era un terreo ermo no que non paraban os enlouquecidos ventos do outono. Logo coouse co seu fardel de sons entre as paredes de tixolo acabadas de levantar e xa non quixo marchar de aquí. Aprendeu axiña o noso idioma e colleulle tanto agarimo, que o que máis lle gusta é perder o tempo debruzado no peitoril das xanelas escoitando falar a rapazada. Agora tamén enreda nos ordenadores e, sen saber moi ben como, caeu dentro deste blog. Fachendoso como é, púxolle o seu propio nome e seica pensa facer reverdecer nel o noso falar.
Rosa Nodar déixanos esta presentación que recolle as actividades que se fixeron no noso centro neste outono: exposición de froitos do outono, mostra das cabazas decoradas polo alumnado polo Samaín, entrega de premios do Concurso de Relatos de Terror e a celebración do magosto.
Aínda a risco de que pareza unha frivolidade reducir a reflexión sobre a violencia de xénero a un día, o 25 de novembro, queremos aproveitar esta data para lembrar que debemos ser conscientes de que a sociedade patriarcal, esa que nos educa na desigualdade de xénero, está na orixe deste problema que causa tanto sufrimento. Este mapa conceptual pode servir de inicio para a reflexión na aula:
Nas clases de Plástica e Lingua Galega o alumnado de 4º de ESO deseñou este cartel reivindicativo que pode facernos reflexionar sobre as orixes do problema. Preme no enlace para velo. http://linoit.com/users/amboaxe/canvases/25N
O día 4 de novembro, asistimos dende a Biblioteca do CPI de Pontecesures a unha videoconferencia organizada pola Coordinadora Galega de Equipos de Normalización Lingüística baixo o título de: "A máquina que constrúe a mente e a realidade".
O relator foi Xurxo Mariño Alfonso, biólogo e Doutor en Ciencias Biolóxicas pola Universidade de Santiago de Compostela (1998), profesor do Departamento de Medicina da Universidade da Coruña.
Segundo nos explicou, todo o que somos cada un de nós, o que percibimos, o noso "eu", as emocións cotiás, todo iso é unha construción elaborada por unha máquina que levamos dentro do cranio: o encéfalo. Aí dentro temos miles de millóns de células, as neuronas, que utilizan a electricidade para comunicarse entre elas e, dese xeito, crear a mente e a realidade. Intentou responder a varias preguntas que habitualmente nos formulamos: Como funciona esa máquina da mente? A onde vai o "eu" cando durmimos? Poden construírse máquinas artificiais que teñan mente? Esta foi a videoconferencia:
Os nenos e nenas de 2º de E. Primaria tamén celebraron este día facendo uns experimentos na aula que podedes ver nestes vídeos:
Ano a ano medra o número de vídeos que se presentan a concurso na festividade do Samaín organizada polo ENDL e a Biblioteca do noso centro. Aquí tedes todos os participantes, entre eles, por suposto, os premiados, que foron "Viva Samaín!, na categoría de Educación Infantil, e "Medianoite" na categoría de ESO. Non volos perdades se queredes botar uns risos sinistros:
