Hai quen bota a lingua a pacer con moita facilidade; outros chegan a perderse pola lingua ou teñen que morder a lingua para non irse da lingua. Nós, neste caderno de bitácora, imos tirar da lingua para dicir todo aquilo que temos na punta da lingua aínda que fiquemos coa lingua fóra. Tentaremos non ser lixeiros de lingua, ou si, se cadra...pero nunca malas linguas...Iso deixámosllelo ás linguas viperinas, que cospen veleno. Quizais cheguemos a ter don de linguas, mais o que nos importa de verdade é que a nosa lingua vaia de lingua en lingua.
Partiremos da lectura e a análise deste emblemático poema dun dos grandes poetas galegos do momento, Luís Pimentel.
Logo leremos e comentaremos a Unidade 2 da Presentación sobre Manuel María que elaborou a súa Fundación, que contén documentos interesantes para situarnos na Galicia daqueles anos.
A Consellería de Educación vén de divulgar na súa web unha serie actos que se van celebrar por toda Galiza para conmemorar a figura e a obra do poeta Celso Emilio Ferreiro ao longo de todo este ano, con motivo do centenario do seu nacemento. Botádelle unha ollada ás actividades:
Entre os poemas máis coñecidos e combativos do escritor de Celanova (por certo, colaborador durante un tempo no xornal ABC cun espazo no que divulgaba a literatura galega) está o titulado "Deitado frente ao mar", incluído no libro Longa noite de pedra e musicado polo grupo Dios que Crew, no que manifesta o seu compromiso co idioma propio de Galiza. Esta homenaxe supón o xusto recoñecemento público a un escritor que se implicou tanto na defensa do galego.
O que parece evidente é que, como pasa coa súa obra en xeral, este poema non perdeu actualidade. Só cabe desexar que o ruído das celebracións non deixe nun segundo plano as súas verdadeiras palabras, gusten ou non, coincidamos ou non con elas. Só para que azouten o noso pensamento e nos fagamos preguntas, que de medos, susceptibilidades feridas e silencios impostos andamos fartos. Así que a proposta é a seguinte: consultade na páxina da Biblioteca Virtual Galega a súa obra poética, seleccionade un dos seus poemas, investigade sobre as referencias extraliterarias que se mencionan nel e reflexionade sobre se o poema pode relacionarse con algún asunto de actualidade.
A Consellería de Educación vén de divulgar na súa web unha serie actos que se van celebrar por toda Galiza para conmemorar a figura e a obra do poeta Celso Emilio Ferreiro ao longo de todo este ano, con motivo do centenario do seu nacemento. Botádelle unha ollada ás actividades:
Entre os poemas máis coñecidos e combativos do escritor de Celanova (por certo, colaborador durante un tempo no xornal ABC cun espazo no que divulgaba a literatura galega) está o titulado "Deitado frente ao mar", incluído no libro Longa noite de pedra e musicado polo grupo Dios que Crew, no que manifesta o seu compromiso co idioma propio de Galiza. Esta homenaxe supón o xusto recoñecemento público a un escritor que se implicou tanto na defensa do galego.
O que parece evidente é que, como pasa coa súa obra en xeral, este poema non perdeu actualidade. Só cabe desexar que o ruído das celebracións non deixe nun segundo plano as súas verdadeiras palabras, gusten ou non, coincidamos ou non con elas. Só para que azouten o noso pensamento e nos fagamos preguntas, que de medos, susceptibilidades feridas e silencios impostos andamos fartos. Así que a proposta é a seguinte: consultade na páxina da Biblioteca Virtual Galega a súa obra poética, seleccionade un dos seus poemas, investigade sobre as referencias extraliterarias que se mencionan nel e reflexionade sobre se o poema pode relacionarse con algún asunto de actualidade.
A folga xeral...
Si amigos, quedan 8 días para a folga xeral. Eu son partidario e digo si ao 29-M. Por que? Pois porque eu non quero ser un escravo dos bancos, dos políticos, dos ricos e do capital. Non estou disposto a calar e conformarme cunha sociedade na que morren de fame cada día moitas persoas. Só son culpables os políticos? Pois non, sómolo todos por permitilo, por mirar para outro lado. É que a ninguén lle di nada a súa conciencia? Ninguén se sente culpable por deixar morrer tanta xente? Pois eu non me conformo. A miña conciencia dime que non, dime que loite e que sexa inconformista. Porque eu por sorte non vivo nesas condicións, pero compadézome de toda esa xente, homes, mulleres e nenos, persoas que lles tocou vivir esa realidade.
O dito, se algo queremos cambiar, algo teremos que facer. O día 29 eu apoiarei a folga, contra unha reforma capitalista, que beneficia ao que máis ten, e prexudica ao traballador. É unha vergoña que empresas tan poderosas obriguen aos traballadores a traballar ese día. É lóxico ter medo ao despido, pero é lóxico que tódolos empresarios se beneficien de nós? Eu creo que non. Dígoo con argumentos, meu pai é traballador, pero non ten medo, vai á folga.
O pobo unido endexamais será vencido.
Non teñades medo e ide á folga o 29-M.
Un saúdo, grazas por lerme.
Hoxe en día dise que hai igualdade entre homes e mulleres pero non é totalmente certo. Si que hai máis igualdade que hai uns anos atrás, pero segue habendo algunhas desigualdades. Pódese ver no ámbito laboral. Un dos moitos motivos desta desigualdade son os salarios. En moitos traballos os homes gañan máis que unha muller que fai a mesma tarefa. Eu creo que isto é inxusto. En moitos destes casos as mulleres traballan o mesmo que os homes pero por unha razón descoñecida cobran menos. Outro motivo polo que hai desigualdade laboral é que a sociedade pensa que hai traballos para homes e traballos para mulleres cando isto non debera suceder. Unha muller pode facer perfectamente os chamados traballos de homes e viceversa. Nestes casos as mulleres que desempeñan postos, habitualmente ocupados por homes, poden sufrir agresións verbais ou físicas. En casos moi extremos poden ser vítimas de acosos por parte dos compañeiros de traballo. No pasado isto era moi frecuente, pero co paso do tempo estas desigualdades parece que van disminuíndo. Grazas a isto as mulleres están máis cerca de conseguir a igualdade. Noutros países por desgraza as mulleres non están tendo tanta sorte porque segue habendo moita desigualdade.
Unha das causas destas desigualdades eu creo que é a educación da sociedade. Na casa a maioría dos rapaces ven que o que traballa fóra é o pai e a nai queda na casa facendo as tarefas domésticas. Neste momento o rapaz pensa que sempre é o pai o que gaña os cartos e a nai a que coida dos fillos. Isto non debera ser así. Nestes momentos é cando os pais teñen que explicarlle ao rapaz que non en todas as casas pasa iso e que ten que aprender a valorar o traballo que se fai na casa. Así no futuro o rapaz daralle importancia ás tarefas domésticas e non pensará que o que traballa fóra é máis importante. Outra causa paréceme que é a televisión. En moitos debuxos animados ou series televisivas tamén se pode ver que o que traballa fóra é o pai. Eu creo que os debuxos tamén terían que mostrar a igualdade do presente . Por sorte parece que cada vez máis se valoran os traballos que se fan na casa tanto se se fan por homes ou se fan por mulleres.
En conclusión creo que as solucións pasan por educar desde pequenos os rapaces para que valoren as tarefas da casa faga quen as faga, desmostrarlles que os homes e as mulleres son iguais en todos os ámbitos e por último, pero non menos importante, igualar os soldos de mulleres e homes para que desapareza esa desigualdade.
Adrián Castiñeiras Troáns
4º de ESO /curso 2011/2012
Como premio por teren gañado o concurso do manifesto do Correlingua, o alumnado de 4 de ESO fixo unha viaxe os días 16 e 17 de marzo a Allariz. A visita incluiu as actividades deseñadas dentro do Proxecto Terra polo Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia. O primeiro día visitamos a aldea de Santa Mariña de Augas Santas; o ecoespazo do Rexo, co seu Centro de Interpretación da Natureza e a escola silvo-pastoril; as instalacións de Radio Allariz e puidemos darnos un chapuzón na piscina municipal. O segundo día fixemos un roteiro histórico-monumental pola vila de Allariz, visitando tamén os museos do xoguete e o coiro e o muíño do Burato.
Aquí quedan unha foto da viaxe como lembranza na que aparecen algúns dos participantes cos compañeir@s da Ponte Carreira, pero tedes moitas máis na fotoblogoteca.
Podes consultar nestes enlaces a razoada defensa que algúns alumnos de 4º de ESO fan do manifesto gañador do Correlingua 2012 a través dos seus blogues, ante as graves e inxustas acusacións expresadas sobre el estes días nalgunha páxina web ou xornal. Toda unha lección dos novos aos "adultos".
O grupo de 4º de ESO do CPI de Pontecesures gañou o concurso do manifesto do Correlingua deste ano. Dende a páxina oficial do Correlingua podedes consultar o texto que unha delegación de alumnos/as do noso centro lerá na carreira de Santiago do 7 de maio:
Hoxe é 8 de marzo, o Día da Muller Traballadora. Volvo repetir: TRABALLADORA! Hoxe recordamos esas mulleres que se puxeron en folga para reclamar os seus dereitos e foron queimadas cruelmente. Sempre que penso nisto acórdome da caza de meigas. Cantas mulleres morreron queimadas en fogueiras por culpa do medo aos homes? Dáme vergoña só de pensalo.
Dende o inicio dos tempos as mulleres sempre foron tratadas como seres inferiores. O machismo é lacra do ser humano dende a súa historia.Este novo progresismo que naceu despois da Segunda Guerra Mundial que pregoa a igualdade de dereitos de pouco serviu. A muller segue explotada e non só en Asia como se pensa. Maltratos, acosos, discriminación... seguen vixentes aínda que non o creamos. As mulleres que sofren maltratos necesitan protección. Unha orde de afastamento non serve de nada e estámolo vendo. A Idade contemporánea actual estase convertendo noutra Idade Media.
Neste tema non se pode xeneralizar moito. Está claro que España non é Arabia Saudí. Non se pode comparar pero tampouco España é Islandia. Este último país paréceme digno de admiración. Creo que aínda non alcanzou a igualdade máxima pero polo menos está en proceso. O noso país nin iso. Vale que a persoa que máis postos políticos ocupa en España é unha muller pero os ideais desta señora non é que sexan moi feministas.
A televisión, ese ``gran´´ invento, encárgase cada día de humillalas. Cando vai chegar o día que deixemos de ver a mulleres anunciando deterxentes? Será ese día o que se eliminen as relixións machistas? O cristianismo é un relixión patriarcal como case todas. Aínda sigo esperando a que a Igrexa lles dea ás mulleres os dereitos que se merecen.
Para que quede claro, por se non o quedou: o 8 de marzo non se lles dedica ás burguesas adiñeiradas que pensan que o feminismo é que o marido axude na casa de vez en cando. O modelo a seguir que todas as mulleres deberían ter son Angela Davis, Simone de Beauvoir, Virginia Wolf… e non Paris Hilton e eses personaxes.
Dende aquí chamo a todas as mulleres a que se rebelen e se manifesten polos seus dereitos que os teñen e merécenos.
Como premio por teren gañado o concurso do manifesto do Correlingua, o alumnado de 4 de ESO fixo unha viaxe os días 16 e 17 de marzo a Allariz. A visita incluiu as actividades deseñadas dentro do Proxecto Terra polo Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia. O primeiro día visitamos a aldea de Santa Mariña de Augas Santas; o ecoespazo do Rexo, co seu Centro de Interpretación da Natureza e a escola silvo-pastoril; as instalacións de Radio Allariz e puidemos darnos un chapuzón na piscina municipal. O segundo día fixemos un roteiro histórico-monumental pola vila de Allariz, visitando tamén os museos do xoguete e o coiro e o muíño do Burato.