| Falar galego como afirmación e sostén da herdanza que levamos no corazón. |
|
| Unha susbstancial aposta de alumnos dos cursos de idioma galego de Bos Aires pola cultura de Galicia |
|
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Acender as lumieiras que é a Noite de San Xoán |
|
Noite meiga, a noite de San Xoán.
Cando sexan as doce vamos recoller herba luísa, romeu, unhas xestas, e tamén fiúncho.
Temos o caldeiro coas sete augas listo para mergullalas nel, que van quedar ó orballo da noite para que todos na casa podan limparse os meigallos coa auga máxica pola mañá.
E non te esquezas do ramo da herba de San Xoán a que limpa a cara de grans, que tamén limpa a casa de trasnos bruxas e aparecidos.
Xa fixemos unha cachela de medo, coa leña verde para afumar ás bruxas, estache moi boa.....
A ver quen vai saltala primeiro. Cómpre facelo un número impar de veces nin 3, nin 1 tampouco. Dende lados distintos cada vez.
A cada chimpo hai que dicir:
?Cachela de San Xoán,
que non me morda nin cobra nin can.
Que no San Xoán as bruxas fuxirán.
Esta noite non te deites ata a mañá,
que as nove co día darán?
E tamén:
?Dios te dou,
Dios te criou,
Dios che saque esta ollada
se alguén cha botou.
Antes que o mal sexa visto,
naceu Cristo.
Morra este mal
e Viva Cristo!?
Imos de chimpar, e chimpar que é noite meiga a Noite de San Xoán.
Logo, a cinza da fogueira tirámola a carón dun río , dun arroio , dicíndolle:
?Demo maldito vaite de alí.
Alí vai a borrala de San Xoán tras de ti.
Dios te leve ó mar onde non cantou galiña ni galo.
E a que cantou levouna o diaño.?
Celin Prado Romero
|
|
|
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
