Neste apartado irán aparecendo os contos que escriben os nenos/as do Centro. Anímate a deixar a túa opinión sobre eles
CUENTO
Había una vez una flor muy bonita y otra fea. Un día la flor fea, como no la querían, se fue a otro sitio para que no le dijeran "flor fea". Una flor muy buena que la vio pasar le dijo:¡espera!, ¿a dónde vas?. Y la flor fea le contestó: voy a un sitio donde las flores no me llamen fea.
- ¡No te vayas!, yo jugaré contigo.
Y así las dos flores se hicieron muy buenas amigas.
Claudia. 2ºEP
EL HERRERO POBRE
Un herrero de la ciudad era tan pobre que no tenía ni un céntimo. Un día un señor sintió lástima por él y le dio dinero a cambio de que le pusiera una herradura a su caballo. Después de que le diera el dinero, el herrero vivió feliz.
No noso Centro estanse a introducir pouco a pouco o uso das novas tecnoloxías. Os nen@s van á aula de informática para facer algunha consulta ou para traballar algunha área.
Na biblioteca estase a realizar unha exposición de libros sobre o mar. Ven pronto visitala
Tamén temos un RECANTO DA PESCA que se vai enchendo coas aportacións de tod@s e está quedando precioso. Hai distintos tipos de anzós, redes, patelas... e ata un timón auténtico!!!
A castaña é moi nutritiva, moito máis que calquera froito silvestre, aínda que de dixestión pesada.
O home aproveitouna sempre na súa dieta, e aproveitouna de mil formas. Isto xunguido á utilidade do castiñeiro, do que todo se aproveita, fainos afirmar que hoxe é a árbore silvestre de folla caduca máis cultivada.
O castiñeiro non dá máis traballo que o de quitarlle algún cano seco, xa que el mesmo se esterca coa folla que lle cae.
Co outono, as castañas empezan a pingar, isto é, abrir os ourizos e deixar caer os froitos. Estas castañas son as do angazo, xa que se recollen con el. É o labor da apaña.
O castiñeiro varéase coa baloira ou taloira, pao longo co que se van chimpando os ourizos e cos que se fai unha ouriceira para que podreza o ourizo e se abra.
Despois recóllense e póñense no canizo enriba da lareira para que se sequen e non podrezan.
Outras veces vanse sacando as castañas do ourizo cos pés calzados con zocos.
Nas zonas de moitas castañas constrúen sequeiros onde se poñen as castañas para secar. No andar de abaixo, co piso de terra, acéndese lume e o fume pasa ao primeiro andar e vainas secando.
Nalgunhas comarcas tamén se usan as máis pequenas para o engorde de gando, sobre todo dos porcos, feito éste ao que se atribúe a boa calidade dos xamóns.
%5B2%5D.gif)
.jpg)
.JPG)
Para ver todas as creacións literarias dos nen@s do Centro preme 
Neste apartado irán aparecendo os contos que escriben os nenos/as do Centro. Anímate a deixar a túa opinión sobre eles
Se eres de 2º ou 3º pincha 
Acabáronse as vendimas
Co gallo do Halloween a profe Marina fixo cos nenos/as auténticas obras de arte coas cabazas.
