Con subidas en FAMILIA é OS AMIGOS.
En portada unha foto maravillosa, entre eles son primos, todos descendientes de un sastre chegado a o Carril, dende Taragoña, Rianxo.Fillos de Carmen é Sofia Teijeiro.
Fernando Dios Teijeiro+primo carnal de los hermanos Charo y Pedro Baltar Teijeiro+(éstos hermanos de Ricardo e hijos de los fundadores de Conservas Baltar)crearon muchos empleos en nuestro pueblo, así cómo también la familia Crespo,Rivas y Varela,los Hierro,los Alemparte,los Abelenda Baltar,Constante Silva,Manolo "cheruga",etc. y es justo reconocerlo, ya que muchos carrileños gracias a su trabajo digno y a estos emprendedores sacaron adelante a sus familias.q.e.p.d. todos ellos.
Comentario por Nito Cambre (05-02-2011 14:02)
Ramona Cuevas, infatigable loitadora, de esas que nunca colleron unha pancarta, unha bandeira, a sua pancarta e a sua bandeira era o traballo para sacar adiante a sua familia. Ramonita era unha boa costureira, cando non estaba facendo as cousas da sua casa, cosia para os seus clientes.Vivian na rua Mendez Nuñez, ali, Moncho Arines, o seu home atendia unha pequena tienda, sin horario, como desgraciadamente eran as cousas daquela.
Ramonita vaise, na sua ultima viaxe, leva uns cuantos baules, moitos da xente que a queria, primeiro os seus fillo, as suas noras, os netos, biznetos...a eles a nosa consideracion, os nosos sentimentos pola perdida da sua Nai é ávoa.Tamen leva uns cuantos baules cos nomes das suas amigas, dos seus veciños de Vilagarcia, da vila en que Ramona e Moncho viviron como exemplos.
Boa singladura Ramonita que o mar de Arousa te acompañe.
De Cornazo, nai de Lourdes e Jose Ramon, este ultimo coñecido no Faiado da Memoria polo Avó Chito.Unha das netas de Manuela é donante e amiga, Maria de la O Fernandez, muller sensible e comprometida, no dia de hoxe esta a pasar uns momentos duros, as ausencias para sempre son terribles.
A todos, a os fillos de Manuela, a Josefa a nora, os netos, a toda a familia o noso respetuoso pesame, nadie se vai de todo, sempre quedan as lembranzas dos que viviron con Manuela
Todas as subidas son en Atopando Detalles, visita de Encinas Dieguez.
En portada, un grupo de mulleres lavando roupa nun pilon.
A ver si vai quentando o tempo, Febreiro avanza, o fai nun espacio de moito frio.
Bos dias, a coidarse.
Subidas en O CARRIL, TASCAS E CENTROS DE TRABALLO, OS VECIÑOS.
En portada Isolino Rey, do barrio de Santa Lucia, traballou toda a vida na zapateria Acosta, lembramos a o fondo do comercio un espacio adicado a reparacion dos zapatos, con Isolino varios compañeiros zapateiros. De aquela cando un zapato rompia, aparte do disgusto se levaba a o seu arreglo.
Bos dias, a ter saude.
Fillo de Maruxa Ríos, das Chichiricas, da tenda centenaria, e de José Luis Leal, un Artista da imaxe, donde as súas fotos, como as de Balbino, falaban e marcaron unha época.
Os que nacimos en Vilagarcía lembramos AMÉRICA FOTO, na rúa Valentín Viqueira, onde, tralo mostrador, estaba Maruxa Ríos, nai de Peto. Nai de tres fillos frutos do matrimonio entre Maruxa e Leal.
Os da vila, imos botar de menos a Peto, un llanero solitario que cando lle gustaba a compañía podía botar horas en conversas moi interesantes.
Peto era un home intelixente, tolerante, pacificador, moi amante da súa familia, quixo perdoar unha serie de cousas para non seguir facendose mais dano.
Aos seus irmáns, José Luis (Riki) e María do Carmen, unha aperta pola perda que están a sufrir.
Subidas en CREO EN DIOS PADRE, A VILAGARCIA DE ONTE.
En portada, mitico letreiro das primeiras Feiras Agricolas no Ramal.
Bos dias, temos un tempo de moito traballo, non podemos decir que a nosa madurez sexa un tempo de descanso.
Pois nada, a vivila, bo dia, coidado co frio.
Hoxe non temos tempo a colocar as nosas fotos, as vosas fotos na casa de TODOS, na do Faiado da Memoria.
Pero non queremos pasar sin dar os bos dias e desexarvos moita saude.
¡Aquéles mozos que collían parexa en Vilaxoán e non iban no autobús de Pereira para disfrutar dese paseo tan romántico era como para cerrar o libro, tal como fai o cura na misa!... ¡Aquéles tempos tan felices aínda que nada tiveras! Aquéla felicidade non a podes ter sempre, porque a vida, non sempre che da o mesmo... Si o tempo é de castañas, pois éso... ¡Castañas!
Si é tempo de revenidas... O mesmo que no parrafo anterior... É si é tempo de uvas, máis do mesmo, como ten que ser.
Ésa zona que indica á foto do día, corresponde á laguna que se formaba antes do recheo que houbo na zona chamada do "Hollo", naquél muelle de carga e descarga de madeiras de unha fábrica de madeiras ubicada naquéla zona, na parte esquerda según se vai, cara alá...
Era tamén "ese" un paseo para namorados da zona de Vilagarcía... Alá ó final era a "meta" das parexas. É Dios sabe cántos nenos fóron concebidos no que eu chamo "meta", que tiña un nome moi "rebulideiro" que eu non quero reproducir aquí, para que certas persoas non me tilde de algo que non deseo escoitar... A xente do meu tempo sabe ben todo o que eu non vou a decir. Eu sólo digo: "fin da etapa", pola zona da Escollera...
Con bó tempo, era un paseo moi bonito. Para mín era un paseo que formaba parte do camiño a percorrer... Pero como os tempos aquéles eran tan felices, todos non encontrábamos no mesmo barco. E volvíamos a facer este camiño, sin acordarte que o día anterior xa o habías feito igual, hasta cando te das conta que ten razón Julio Iglesias, con aquélas cantarelas que diron a volta ó mundo, cando cantaba con estilo propio... "LA VIDA SIGUE IGUAL"... (Pero era moi bonito),
porque xa dixo aquél poeta... "EL AMOR ES ALGO MARAVILLOSO"...
No meu caso, todo canto me rodeaba tiven que deixalo porque me esperaba outro tipo de vida incerta, para mín.
E todo o que quedóu atrás, foi como para imprimir no libro dos grandes recordos personais. A vida nos enseña un pouco cada día. Nadie nacéu aprendido. E hai cousas que os libros tampouco cho enseñaban (daquéla)...
Decía o poeta aquél: "LA VIDA ES UN OSCURECER ETERNO". E o vamos deixar aquí, como si esto fóra por capítulos.
......................................
E.Garcia - Santiago 2014 (21-08-2014
Subidas en OS DEPORTES CHEGARON CA ESCUADRA, TRABANCA SARDIÑEIRA, GAUDEAMUS IGITUR é OS VECIÑOS. Este ultimo espacio, o dos veciños, que se creou fai uns dias xa conta con trinta e seis imaxes no seu arquivo.
Empezamos unha semana de Febreiro, os do Faiado temos moitisimo traballo, a maiores estamos tamen metidos de cheo na organizacion de unhas Xornadas de Memoria, se fan dende INICIATIVA DA MEMORIA HISTORICA DE VILAGARCIA, nos, O FAIADO, colaboramos.
Xa sabedes que neste pais se pode falar de calquer tipo de historia, desde Cristobal Colon, pasando por ese espacio da Historia Sagrada que nos enchufaron toda a vida, a guerra da Independencia...pero cando falamos do espacio do fascismo, dos que deixaron tirados, dos que lle quitaron a vida, inxustamente, ahi...sempre sae algun, con antepasados gloriosos no bando dos golfos que non lle parece ben que se fale de MEMORIA.
Nos a o noso, bos dias, boa saude