Deixou de vivir fai unhas horas, loitou como un xabato contra unha enfermedade moi difícil... e perdeu, pero con moita dignidade, con moita valentía.
A Choqui sempre o lembraremos no Liceo facendo pedagoxía do baloncesto, ensinando aos rapaces... Choqui era un enamorado do deporte. O noso sentimento e cariño para Ana a súa dona, para os seus fillos Oscar, Alba, Ana e Jorge, para os seus netos, os seus irmáns Mara, Tere, Urbano, Xoán e Manuel, en definitiva para toda a sua familia, para todos os que lle querian.
Nos vades a permitir que o Faiado faga un pesame especial para súa irmán Tere, blogueira dos principios do Faiado, seguidora incondicional que adoraba a seu irmán Joaquín.
O enterro terá mañán mércores, as catro e media da tarde. A familia recibe no tanatorio de Arousa na sala número 4.
Queridos Amigos e Amigas, estamos ante un novo comenzo de ano e unha nova subida, a primeira do ano. É como un regalo de reis, que foi onte.
En primeiro lugar presentamos trece fotografías na Galería A Vilagarcía de onte. Ahí poderedes ver aquel pobo que era e como o tempo e a xente o foi modificando, unhas veces para ben e outras para mal.
Era un blogueiro que vivía en Canarias, un seguidor do Faiado que nos deixou de repente, sen avisar.
Pero Beni era moito mais que todo isto... Nacera o 7 de decembro do 1968, os seus pais son Benito Veloso e Lourdes Durán, do Carril. Era bisneto de Benito Veloso e María Martínez , A Tecelana. Polo outro lado, de Ramón Pereira e María Vidal, tamén de Alfredo Berride e Manuela Teijeiro...moitas raices, que fan que a morte de Beni sexa sentida no Carril como algo familiar, de todos.
Deixóunos nas mesmas datas que a súa tía Chichi a que Beni nunca esquenceu.
A súa desaparición deixa moitos corazóns destrozados. As súas fillas, Cruz e Soraya, os seus pais Benito e Lourdes, as súas dúas avoas , Margarita e Mercedes a súa neta, Leire, as súas irmáns, Lourdes e Ana, os seus tíos Loli, Finita, Toño, Marisa e Suso, as suas primas e primos como Margarita e Carmen ? A súa dór non ten consolo. Beni...¡Era moito Beni!
O Faiado faise eco da noticia do seu pasamento, cando sepamos do seu enterro tamén o comunicaremos, mentras, encendemos unha vela e expresamos o noso sentimento pola súa desaparición.
ATENCIÓN!
Hoxe, día 9 de Xaneiro, a partires da tardiña, na sala tres do tanatorio de Rubiáns, podemos compartir coa familia Veloso-Duran a súa dór pola morte de Beni.
Mañan as cinco menos cuarto (16:45 h), no Carril, asistiremos o seu enterro.
Lola Ferreirós, viuva de Don Aquilino Iglesias Alvariño, galeguista, poeta, escritor, Mestre, educador de xeracións no colexio León XIII.
Lola tivo o privilexio de compartir a vida con Aquilino. Imos poñer un artigo feito polo noso blogueiro Daniel Garrido fai xa un tempo. O noso homenaxe para sempre a Lola.
NOTAS SOBRE AQUILINO IGLESIA ALVARIÑO
por Daniel Garrido Castromán
A mediados de año 1933, al haberse marchado, don José Núñez Búa a Buenos Aires, le sustituyó en la dirección del Colegio León XIII el poeta don José Crecente Vega, quien ofrece un puesto de trabajo al igualmente poeta don Aquilino Iglesia Alvariño, que entrará a formar parte del profesorado del Colegio León XIII.
Recién llegado a Villagarcía, entabló gran amistad con mi padre, Jesús Garrido Alvarez, relación que habría de tener gran trascendencia en la vida de ambos amigos, puesto que Lola, la hija del maestro de la escuela del ?Porvenir? de Carril, don Ramón Ferreirós, tenía mucha amistad con mi madre y el día 12 de Abril de 1934, fecha en la que contrajeron matrimonio mis padres, conoció a Aquilino, quien, muy pronto comenzó a cortejarla; cuando mis padres volvieron del viaje de novios, Lola les dijo que había sido citada por Aquilino en el Café Casa Blanca, cita que habría de dar un resultado satisfactorio, según veremos más adelante.
Dada la circunstancia de que don Aquilino, aunque había finalizado los estudios de la carrera eclesiástica, todavía no se encontraba en posesión del correspondiente título de Licenciado en Filosofía y Letras puesto que, en aquella época, los estudios del Seminario no se convalidaban. Al mismo tiempo que trabajaba fue haciendo el Bachillerato de dos en dos cursos; los exámenes los hacía en el Instituto de Noya, del cual era director don Alvaro das Casas, que era jefe de ?Ultreya?, las Juventudes del Partido Galeguista. La licenciatura la hizo sin salir de Villagarcía, ya que tenía dispensa de escolaridad y asistía dos días de la semana a las clases de la Universidad de Santiago.
Por lo tanto, para impartir clases en este Centro, el periodista de Puentecesures, don Raimundo García Domínguez, ?Borobó? le prestó el suyo, por cuya cesión le cobraba cuarenta pesetas mensuales.
En uno de aquellos ?Anacos? que este periodista escribía en ?A Nosa Terra?, de cuyo periódico había sido director Aquilino, recordaba que en una de las ocasiones que visitó Villagarcía para cobrar dicha cantidad, a la hora del aperitivo fue llevado por éste a una confitería próxima al puerto, que era el ?Chalet de la Alameda?, donde hacía una tertulia con los amigos que ?compartían más o menos? sus ideas y aficiones. Esta peña se llamaba la ?Peña Alegría? y de ella formaban parte, además de Aquilino y mi padre, Ramón García Briones, ?el proyectista siempre ilusionado del gran puerto de Arousa?; Manuel Pesqueira, el famoso pintor de Lantaño, que había venido de su aldea ?para escribir una carta y echarla al correo?; el consignatario José ?Cañitas? Buhigas; Gerardo Carregal, el jefe de Correos; D. José Pérez Beltrán, párroco de Bamio; Celestino Noya Rodríguez, que había sido Presidente de la Diputación de Lugo durante la República y, después de haber sido depurado como profesor de Instituto y de haber estado una temporada en la cárcel, pasó a dar clases en el Colegio León XIII; Viñas Cortegoso, Inspector de Escuelas, también depurado, que se ganaba el pan gracias su gran dominio de las Artes Gráficas y habría de fundar, con José María Alvarez Blázquez, la ?Librería Monterrey?, y habría de asesorar en sus primeros pasos a la ?Editorial Galaxia?; Severino González Lazán, impresor castellano que había llegado a Villagarcía y, donde antes había estado la redacción de ?Galicia Nueva?, montó un taller tipográfico, la ?Imprenta Celta?, en la calle Ramón y Cajal, y en la que se editaron sus tres primeros libros: ?Señardá? (1930), ?Corazón ó vento? (1933) y ?Cómaros verdes? (1947); don Florencio, el director del Banco de La Coruña; don José Sirvent, representante de máquinas de escribir; y otros contertulios más.
Me contaron una anécdota: Con motivo de la publicación de ?Cómaros verdes, en el año 1947, unos ?aduladores? fueron a comunicarle a Mohamez Ben Mizian del Kasem , personaje de gran influencia con Franco, tamaño atrevimiento. Parece ser que el personaje les preguntó: ?¿Dice algo contra el Gobierno?...¿Hay alguna ofensa a la Virgen?...¿Hay ofensas contra la religión?...? Al haberle respondido que no, pero que estaba escrito en gallego, dijo: ?Hay que dejar que cada región utilice su lengua vernácula para que se conserve?.
Aquilino, como ya dije anteriormente, será el sucesor de Crecente Vega en la dirección del Colegio. Alvaro Cunqueiro había dicho de Aquilino que era el único escritor clásico en Galicia y que hablara en latín con Joaquín Alvarez Blázquez, que era catedrático de Latín en Madrid. Lo que más impresionaba a los alumnos de era que fuera capaz de traducir al gallego a Horacio. Cuando se enfadaba llamada a los alumnos ?desdichado? o ?necio?y, a continuación, les soltaba una frase recriminatoria: ?¡Tus padres partiéndose el alma, para darte estudios y hacerte un hombre tú, empeñado en ser mal estudiante y peor ciudadano!?. Pero lo malo eran los ?capones? que daba en la cabeza con los nudillos.
Comentario por Daniel Garrido Castromán (25-10-2009 20:08)
Estimados amigos e amigas, con esta postal animada que nos realizou o amigo Rafa Molina queremos desexarvos un próspero aninovo. Que nos traia moita memoria. Entre elo a estrea do documental que levamos preparando, desde dentro do corazón, e que o poidades disfrutar.
Que non vos deshaucien a moral con palabras como crisis ou recortes. Ser fortes.
Fai tres días tíñamos preparada unha subida que lembrase o noso pasado que lembrase Vilagarcía e os vilagarciáns. Ía adicada aos nosos no exterior, na emigración, aos de nantronte, onte e hoxe. Aos que xa non están pero estiveron, aos que siguen o blog desde calqueira rincón do mundo, tamén aos que ainda non se enteraron de que existe O Faiado da Memoria. Pero o destino quixo cun dos ordenatas quixera coller unhas vacacións e fastidiounos a rapidez.
Desde unha Vilagarcía ferida pola morte dun traballador no seu porto, saudamos a todolos nosos blogueiros, amigos e seguidores.
Que o novo ano vos traia saude e sorte, unhas institucións que non falen tanto de crisis, nin de recortes no benestar. Que non abusen, crisis as tiñan os nosos avós, crisis de todo, e hasta foron felices.
Amigos durante toda a semana iremos poñendo imaxenes na carpeta de SEMPRE EMIGRANTES para lembrar que houbo outras crisis.
Outra mala nova no pobo. O día cinco ddeste mes de decembro, morreu Carmiña.
Era Carmen Mouriño Pou, tiña oitenta e sete anos, pero o seu carácter era todo alegría. Casou con Cora,acomodador dos Cines Arosa e Fantasio. Naceron cinco fillos, criados co positivismo e alegría de Carmiña, tamen coa súa bondade.
En Carmiña non cabían os malos feitos, cando a atopabamos sempre lle gustaba falar dos fillos e netos. Queríalles co corazón. Nos sentimos a súa morte, tamén sentimos sabelo tan tarde.
A toda a súa FAMILIA o noso sentido pésame, a Carmiña non a esquenceremos.
Tiña oitenta anos. Foi locutora de Radio Pontevedra. Na súa xuventude foise, escapouse para Londres, este país quitáballe o aire. Logo traballou nun hospital , nunha farmacia? pero o mais importante foi atopar a John? Teresa chamáballe , Johniño, foi home, compañeiro, amigo e hasta un pouco pai? Coarenta anos xuntos, sen fillos. Cando John desapareceu, Teresa escomenzou o seu ocaso.
Ela era Teresa Pando, a filla do medio de aquel Xuiz extraordinario que foi Don Luis Pando. Teresa será incinerada e velada no Tanatorio de Arousa o martes día 20. A súa irmán Purita chega ese día de Inglaterra. Sempre lembraremos a Teresa, as nosas conversas, entre outras cousas.
Vaise unha defensora dos animais, tiña cans e gatos aos que lles adicaba a súa vida.
Teresa era tia do noso histórico blogueiro Luis Silva, a el, a Katy, a Maite, Jorge e Javier Silva Pando o noso abrazo mais entrañable, A Purita e a sua familia o mesmo. Xa dixemos que Teresa non tivo fillos, pero tivo unos sobriños que a coidaron hasta que pechou os ollos, tiñanlle amor a Teresa e asi o demostraron. Non queremos esquencer a Marta que vivia con Teresa, coidandoa desde fai unhos meses
Debería ser certo que hai un mais alá, gustaríanos que Teresa se atopase con Johniño, coa súa nai Pura, con Patucas, e? co seu Pai, o inesquencible Xuiz Don Luis Pando.
Faltan uns días para que remate o ano. Tivo de todo, cousas boas e cousas malas, amigos e enemigos (bueno, destes últimos mais ben poucos), pero ímonos a quedar coas cousas boas. Ímonos a quedar cos amigos. Imos mirar para diante con esperanza, alegría e coa emoción de ver como a xente nos chama e quere compartir o proxecto de O Faiado, que somos todos e todas e imos a ser máis.
A representación fotográfica da nosa tarxeta de ano novo, aparte de reflexar un dos capítulos do documental que estamos levando a cabo, quere amosar as dúas caras dunha realidade. A historia dese Cabo Razo que foi un dos eixos de comunicación e comercio de Vilagarcía e cun día encheu de loito e bagoas a nosa Ría, pero tamén de solidaridade, de esperanza e unión. Marcou un punto na nosa memoria imborrable. Memoria como o que representa este espazo de O Faiado.
Os nosos arquivos crecen a diario, as veces éntranos o desalento de ser dous para tanta cousa, por iso, as veces, temos que ir mais lentos? pero imos.
Ben poñemos estas letras polas festas que veñen, polos que estades lonxe, polos que non podemos abrazar como José Manuel Casalderrey e Anne, Paco Prieto, Candido Castro e Goya, Nicolas Garcia Abalo, Sergio Gómez, Luis Paz, Irma Varela, a Familia Crespo, Margarita Mosquera, Eugenio Lopez de Silanes e Chitina, Roxelio Patiño, Carlos Deaño, Ramiro alá en Holanda, a familia de Rogelio Diz en México, as fillas de Matilde na Gran Bretaña e tanta xente que ao longo do ano visita o noso blog. Eles e elas fan, crean noso/voso blog.
Os daquí, os que sempre están con nos, os que nos dan calor imos facer mención especial nestas festas a Lolita Camiño, Rosana Cuesta, Paco Salgado, Koki Petinal, Tere Briones, Marité Montesinos, Luis Carlos e Pepa,Ramiro Lorenzo, Curra Campos, Juana e Morgade, Mariví e José Carlos, Maribel e Andres, Pili e Luis, Mari e Roberto Ocaña, Loli Durán e Manolo, Juan Vélez, Ángeles e Nieves Silva, Lourdes Durán e Benito, a familia García Ramos,Juan Carlos Teijeiro, Rosi Eiras e Eduardo,Amparo e Joaquin Martiñan o personal da Cofradía do Carril, Fernando Franco, a Cofradía de Vilaxoán, Dolores Mariño e Javier, Tere Miguéns e Chuco, Rosa a do bailador,Carmiña a de Jo, Angela Miguéns, Myrian Poyan, Antonio Alejandre,pai e fillo Luis Silva Paco e Lelucha Diz a familia Baltar Veloso, Antonio González, Antonio Neira, a familia Abelenda Alcalde, Carlos Álvarez Puga, Roberto Núñez, Pilar Buhigas e Pilar Gómez, Antonio Escaloni, Carmen Varela, a familia Moreira, a familia Carrasco Villegas, Mari Cruz,viuva de Luis Carús, José Carlos Daponte e Casilda Vila, Elena Vila e Pablo Canal, Carmen Santiso, Esperanza Alcalde e Amadeo Rodríguez Carballido, a familia Camiño Pérez, Marilín, Pilar e Margarita Crespo Rivas, Guillermina Garrido e Agustín Pereira, Conchela Garrido, Daniel e Mituchas, Isabel e Benito, Luis e a súa dona, Rita e o seu home, Lourdes e Antonio, Javier e a súa dona, Lidia Corujo e Mercedes Paz, Chiruca e Victoria Gonzalez , Tucho e Tucha, Tito Porto e Olga Sanmartín, Carlos Paulos, Celia Jiménez , a familia Mosteiro Zapata, a familia Llovo, a familia Ríos, Sara González e Javier Ríos, Teresa Maneiro e Juan Leites, Mari Carmen Prieto e Luis Robles, Pilar Portas e Rodrigo Santiago, Marina Franco e Manolo, Tino Silva e a súa dona, Melchor Varela e a súa dona, Fernando Varela, Fernando Salgado e a súa muller, Jacobo Rey, Pedro Piñeiro, Celita, viuva de Culís, Conchita Vidal, Teté Fernández, Peto Leal, Daniel Mulet, Diego García e Luisa, Eduardo Martínez e Lourdes Torrado, Elvira Varela, Carmen Meaños e Emilio Berride, Paca Berride, Paqui Berride, Carmen Berride e a súa neta Carmen, Margarita Coello, Enrique León Calviño e Enrique León Carrasco, Julio e Mª José Carrasco, Pura Padín, Chichi Petinal, Mingos Petinal e Juanita, Katuxa Padín e Teo Petinal, Keni Cortés e Carmiña Vila, Esperanza Redondo, Quico Redondo, José Redondo e Lolita Penide, Esther Dasilva, Estrella Abalo, Fita Abelenda e Eugenio, Marisa Abelenda e José Luis, a familia Baños, a familia Barreiro Ferreirós, a familia Bascuas Muñiz, Jorge Deaño, a familia Cardalda Garcia, a familia Franco Boullosa , Fefa e Antonio o da Celta, Manuel González Rollán, Nani González, Felipe Teijeiro, Ángeles Pérez, Guadalupe, as irmáns de la Torre, Jesús Rogelio Pose Vazquez, Manuel Millán e Josefa Vázquez, Kuki Gutierrez e Mako, a familia de Joaquín Abuín, Josefita Araujo, Josefita Durán, Juan Bazarra, Juana Berride, Charo e Chiruca Berride, Melela Berride, Vita Dios, Antonio Gómez, Elisa Berride, Carlos Berride, Joaquín Sampere Rietz e Rosa Gavieiro, Manuel Suárez, Lolecha Bergantiños, Loli e Mar Barral, Ricardo Piñeiro, Luis Gómez, Luis Silva, Mingos Rodriguez, Maxi e Mari Lojo, Mª Rita Gómez, Jesús Méndez , Luisa Alonso e Luisa Maneiro, Luz Blanco, Manolo Perez e Tere Dasilva, Manuel Eiras, Manolo Sotomayor, Manolo Camiño e Pura, Manuel Muñoz, Manuel Suárez Ramos, Manuel Vázquez, Marcelo e Maruchi González, Margarita Coello, Maria Dolores Longhi, Maria Jesus Valladares, Maria Luisa Marzal, Marisa Abelenda, Marisa Crespo, Martín, Maruja e Moncho, Maruxa Moreira, Mary Gallego, Juan Carlos Porto, Manuel Morales, Santiago Garrido, Mariló Mouriño, José Manuel Longa e Geli Durán, Melchor Varela, Fernando Varela, Mary Crespo, Irma Varela, Cuca Rivas, Román Ramos e Maruja, Moncho Tubio e a súa dona, a familia Juanatey López, Moncho Paredes, Nito Cambre e Charo Feijoo, Pastora Franco, Patricia Otero, Dolores Perez Abuín, Pitusa Abuín, Paula Berride, Pepe Abalo Vicente, Javier Vicente, Jose Ramón Abuín, Teresita Crespo, Pilar de Casi, Ramiro Barreiro, Jesús Villaverde e a súa dona, Piluca Villaverde e José, a Autoridade Portuaria, o Arquivo do Concello de Vilagarcia, Rita Crespo, Sito Rodríguez e Carmen, Tito Noya e Lita, Rosa Losada e Juan Bouzas, Rosa Torres, Ramiro Vidal, Rosalía Génova, Rosario Pérez, Rosi Longa, Rosina Villaverde, Rosita e José Fernández, Secundino, Fita, Eduardo Campos, Segundo Barcala, Sofía Beiras, Suca Pedrido, Suso Ameneiro, Tano Dopico,Tinita Hevia, Tino Silva, Tucho Rey, Tinita Hevia, Tito Rey, a familia Valladares Rubio, Ventura Longa, Begoña Hierro, Victoria Hierro, Bernardo Viqueira, Gelines Hierro, Alfonso Galban, Ana Padin, Antonio Rey, o Arosa S.C, Carlos Túñez, a familia Sanmartín, Carmen Tubio, Cesar Díaz, Conchita Ramos, a familia García Brabo Beiras, Elena Deaño, a familia Brumbeck, Horacio Gamarra, Jaime Montes, Javier Garrido, Xavier Camba, Marisa Herranz, Vicente Baltar e Mary, Xine Abelenda, Jorgue Allegue, Jorge Pesado e Loli, Juan Manuel Santos, Se Bazarra e Juana, Lola Campos, Lola Cuevas e Alfonso Arines, Lourdes Melio, Luisita Baltar, Manuel Pérez Teijeiro, Manuel Tourón, Anselma Salgueiro, José Luis Sanz, María Jesús Avilés e José Dorgambide, Dolores Mariño e Javier, María Josefa Vázquez, Santiago Penedo, Mariano Alba, Mario Barreiro, Marisa Crespo, Marisa e Chúa, Marisa Neira, Cris Palacio e Claudio, Iñaki Iturri, Carmen Villanueva, a familia Sierra, Mila e José Cuervo, Máximo Sar, Elvira Cancelo, Verino e Manolo Diz, Rosina Diz, Alfredo Rodríguez e Matucha, Ángela Miguéns, Beatriz Jamardo, Carmen Costa, Carolas, Celia Martiñán, Chelo Figueiras, César Morales, Cova Freije, Juan Luis Paz, Félix Paz, Elena Maneiro, Emilio Lopez, Alfonso Pengo, a cafeteria Esmorga, a familia Fernandez Cuevas, a familia Manolo Mollinedo, a familia Sánchez Mollinedo, Fernando Vila, Flavia Prieto, Javier Vicente, José Luis Domínguez e familia, Mª Carmen Domínguez, Ángeles Mollinedo Rey, Rosina Gonzalez, a familia Pérez-Padrón, Gonzalo Pérez, Manolo e Sofía Pereira, Paquita Cornechos, Moncho Abelenda, a familia Fernández Sánchez, o bar Bóveda, Suso de Peperetes, Ramiro Agrelo, Familia Agrelo, o San Martín de Vilaxoán, a familia Sanmartín Soto, Silvia Calvo, Matilde Pesado, Ramón Iglesias, Lita Sánchez, Diego Alcaine, Silvia Calvo, Trini Martiñán, Carmela da Torre, Carmen Crespo, a familia Chirinos, Guillermo Pedrosa, Maria Doval, Mariló Suárez e Xosé Lois Leirós, Mariló Mouriño, Rita Mouriño e Rolando Vidal, Nacho Somoza, Pilar Sobrino, a familia Martínez Cambre, Ramón Ares e Mercedes, Rosa e Ramiro, Sofía Renda, Carlos Vidal, o Gato Negro, Deborah Baltar, Juana Avilés, a familia Pérez Soutullo, Fernanda Eiras, Sergio García, Jaime Blanco, a familia Tarrío Lapido, Carlos Morales, Mariluz Crespo, Carmela viuva de Balbino Costa, a Residencia Valle Inclán, Cristina Vidal, Manuel Vázquez, José "O Tonero", Miguel Ruiz, José Recuna, Fotografía Lesmes, Fermina Mato, José Luis García e Cuca, a familia Llovo, José Cancelas e Carmen Costa, Eugenio Mouriño, Morocha viuva de Pantera, a British Embassy de Madrid e a consul honoraria da Gran Bretaña María García de la Concha, Faustino Argibay e Gloria, Antonio Paz, Ramón Rebolo e a súa dona e varios Anónimos.
De seguro que alguen nos queda atrás (e, ao mellor, entre tantos nomes algún se repita), pero, por favor que ninguén se enfade, xa sabedes que somos dous e con poucos recursos pero??¡Pero unha chea de ilusións!
A TODOS E TODAS MOITAS GRACIAS.
P.D. Parecíamos poucos e mirade vos que lista mais grande. Quedou o teclado ardendo.
E como regalo de fin de ano...
¡O páxaro de Verino!
Para non sacar a tarxeta de ANONOVO vamos a incluir aquí unha nova subida de fotografías:
Ela era a Nai do noso AMIGO, e colaborador do Faiado, Jesús (Suso) Méndez. Elisa tiña dous fillos mais, Marisa e Carlos, a eles, as súas noras e xenro, aos seus netos e biznetos o noso respetuoso pésame.
A Jesús o noso abrazo cercano e cariñoso como el se merece.
Aproveitamos a fotografía dos traballadores do banco onde, entre outros esta Jesús Mendez para mostrar o noso respeto pola morte do pai do alcalde de Vilagarcía, Alfredo Fole, tamén traballador en dita entidade bancaria e presente na foto.