| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| “Os Encantiños”, 67 anos de idilio ao ritmo da música da gaita |
|
.jpg&color=FFFFFF)
FÁTIMA FRIEIRO 28 DE FEBRERO DE 2021,diario de arousa
Eloy Puga, neto de Santalla, Carlos Rey, autor, e Christian Silva, gaiteiro, co libro dos Encantiños do Umia | mónica ferreirós
FÁTIMA FRIEIRO 28 DE FEBRERO DE 2021, 08:30
Foi no monte da Revolta -nunha pequena aldea da parroquia caldense de Godos- donde Francisco Santalla e Manuel Jamardo empezaron a tocar xuntos e a perfilar o seu gusto indiscutible polo folclore e pola música da gaita. Os dous, de forma indisoluble e cunha amizade que duraría toda unha vida, foron os fundadores dos Encantiños do Umia, un grupo referente para os gaiteiros das Rías Baixas e cuxa historia está plasmada nun libro que foi presentado onte na sede do Faiado da Memoria. A idea de contar a historia de Francisco Santalla y Manuel Jamardo partiu precisamente do neto do primeiro, Eloy Puga. Foi el o que, na época na que estudaba cinema e o seu avó aínda vivía, o que decidiu facer un traballo sobre el. Ese traballo é agora a base dun documental que espera que estea listo a finais de ano. “A elaboración do libro”, explica Eloy Puga, “xurdiu precisamente para que servise de complemento ao documental. Falei con Carlos Rey, que os coñecía e tocou con eles, e aquí está o resultado”. Carlos Rey é o autor que asina un libro que non só é un repaso pola vida dos Encantiños do Umia, senón que é toda unha radiografía da música tradicional galega, da historia da comarca durante todo o século pasado e da importancia que “os grileiros” tiñan para a vida social e cultural dos veciños. “Hai que ter en conta que cando comezaron a tocar xuntos no 46 non había verbenas como hoxe as entendemos e que os grileiros eran os que daban a música durante todo o día”, explica Rey.
Santalla e Jamardo foron, segundo as pesquisas realizadas por Carlos Rey, “probablemente a parella de gaiteiros que máis anos tocaron xuntos. Porque o resto do grupo, a percusión, foi cambiando, pero as dúas gaitas sempre foron as mesmas”.
Tanto Santalla como Jamardo tiñan a música como algo habitual na casa. O pai do primeiro, Andrés Santalla, tocaba o acordeón nas festas aparte de ser carpinteiro e o segundo tanto seu pai como seu avó eran gaiteiros. Francisco elaborou as súas primeiras frautas con “canas indias” e mercou en Rubiáns por “12 pesos” e Jamardo xa tiña algunha na casa. Aí iniciaron unha andaina que se extendería durante décadas converténdose nos máximos expoñentes de “tocar en aberto”. A súa parte musical, as pezas que deixaron, son analizadas no libro de Carlos Rey polo gaiteiro Christian Silva que fala dos Encantiños con esa emoción daquel que de pequeno xa soñaba con tocar a gaita.
|
|
| 1 Comentario(s) |
|
| 1 |
Unha maravilla de gaitéiros "Os Encantiños do Umia"con Santalla i Jamardo o frente..Nas festas que actuaban gañaban ben o xornal,pois ademais de cumprir co seu traballo,disfrutaban do que facian i non marchaban do lugar ata última hora....¡¡Santalla, mira que che digo!!....Non paredes de tocar ata que voltemos de cear...ide tranquilos que xa nos encargamos nos¡¡...Compañéiros de verdade ¡¡Unhos fenómenos!!..Saúdos |
|
|
Comentario por Roberto Ocaña (12-02-2023 18:45) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
