lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Faustino Rey, un rebelde na curia |
|
.jpg&color=FFFFFF)
FAUSTINO REY ROMERO
Faustino Rey Romero naceu na Lagarteira, Sestelo, da parroquia de Santa María de Isorna (Rianxo), o 27 de outubro de 1921. Estudou latín e humanidades no convento franciscano de Herbón, e seguiu a carreira eclesiástica nos seminarios de Ourense e Tui. Foi ordenado sacerdote no ano 1948 e deu a súa primeira misa en Isorna. Licenciouse logo en Teoloxía pola Universidade de Salamanca.
Foi párroco en diferentes freguesías do Baixo Miño: Amorín e Currás, no concello de Tomiño; Cela e Tameiga, en Mos; e Barcela, en Arbo, entre outras. Mais sempre mantivo unha fortísima vinculación coa súa Isorna natal e o veciño concello de Catoira, no que fundou en 1961 o Ateneo Ullán, que sería cerne da Romaría Viquinga de Catoira. Foi correspondente da Real Academia Galega desde 1950.
Rey Romero non era cómodo para a xerarquía eclesiástica: tiña fillos que o trataban de pai e non de padre nin tío, sen escándalos dos fregueses, pero si da xerarquía. Crego progresista da liña do Concilio Vaticano II e defensor do idioma galego na liturxia e na escrita, o seu estilo de vida e crenzas derivarían en problemas co bispado. Logo de ser forzado a un desterro voluntario, trasládase a Buenos Aires en 1966, onde exerceu na parroquía de Balbanera e onde morreu, nun confuso accidente. Desde 1987 descansa no cemiterio de Isorna.
A obra de Rey Romero repártese entre o ensaio teolóxico e a poesía. Entre os primeiros publicou a Teoría general de la existencia, en Buenos Aires no ano 1968. Mais ocupa un posto privilexiado pola súa poesía en galego na "longa noite de pedra". Deu ao prelo Doas de vidro (1951), con prólogo de Vitoriano Taibo. Ademais compuxo Catro sonetos ao destino dunha rosa (1952), o máis coñecido Escolanía de meiros (1959), e Poema das materias sagras (1960). A segunda edición deste poemario valeríalle o primeiro premio Pedrón de Ouro no ano 1964.
INFORMACION DA PAXINA O MAR FEITO TRADICCION DE RIANXO.
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|