lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Candido e Goya |
|
.jpg&color=FFFFFF)
A o final cando tocaba retirada, tamen era o momento de fixarse nas imaxenes
|
|
1 Comentario(s) |
|
1 |
Agora desde que un home se engaña, amistosamente, ou mellor, se deixa engañar, me contaba meu fillo EDUARDO que tíñamos que ir a Vilagarcía, porque se iba a celebrar un homenaxe á BICICLETA, aquel medio de transporte dos anos cincoenta (é antes) que iba a ser presentado polos discípulos do FAIADO é penso que tivo un éxito magnífico, desde a disertación de Antonio é un home que falóu antes (non collín o nome), me parecéu moi completa... relativamente.
E pena que o noso FAIADO non contara con un grupo de TV que che puxera todas ésas fotos na casa é tamén todo fóra acompañado con unha Carreira Ciclista, hasta Cambados, por decir algo, para que a noticia tivera outro eco máis importante, con premios para os gañadores e asistentes. Sería moito máis interesante...
Me fago cargo que todo costa cartos. O Comercio non anda nada ben é a xente de "á pé", non a vexo moi voiante que digamos con "paros" para fumar é os vellos non gañan ni para tomar un vaso de auga na taberna. Esta é a nosa España!
Bueno, pois deseo decir que me gustóu todo cánto vin, pero, sobre de todo, a ésos amigos que temos ahí para sempre. Me agradóu moito velos ó peor de todo o que estaba mal de saúde, era eu, como quedóu demostrado. Tamén me agradóu moito ver ao amigo Vicente Jamardo é a súa familia, incluíndo á nosa Beatriz, con problemas de saúde, igual a os meus, pero ahí estábamos falando todos como si os anos non se huberan marchado do noso lado... Porque os anos deixan unha pegada imposible de borrar. Foron os Jamardo unha familia moi unida. Así a vin eu sempre. Lamento a defunción reciente de Enrique. Moi risueño sempre. O recordo desde que entróu a traballar en Calzados "LA MADRILEÑA"... "con aquél jefe tan fino de máis". Andaban aquéles rapaces "a cien" co seu xefe diante deles...
Me agradóu moito ver a Roberto e a súa muller, (sempre xuntos, como decían os curas de antes) é sempre felices. Dando unha demostración que a muller é o mellor amigo do home, digo eu... Tamén a mín me pasaban cousas de ésas. Nos queríamos moito máis do que se intuía... O meu mar de sempre, lle sirvéu de sepultura para ela. Onte a fumos visitala o fillo é máis éu é non pudemos evitar as nosas lágrimas de emoción, antes de estar coa xente do FAIADO.
MARI PATIÑO, GOYA e CÁNDIDO, OLAIA BOUZA, MARGARITA E ANTONIO...
Quizá me falte algún rezagado. Pido disculpas. Porque a mín non me costa ningún traballo que quede aquí rexistrado, pero quizá me acorde cándo cerre este comentario. Despóis é cándo me poño coma tolo e marcho correndo a confesarme. Xa me entendedes. Vin a foto cuio texto dependéu de mín é hubera feito algo mellor si as cousas non se torceran. Cumplin co texto e vin algunhas fotos de outros compañeros que me gustaron moito. Esos comentarios son os que lle dan "vida" a nosa OBRA. Que se vexan algo máis de cando en vez. ¡NON SABEMOS O QUE TEMOS NO FAIADO! Felicito a esta xente polo ben que se entregóu ao DIA DA BICICLETA EN VILAGARCÍA.
Que se vexa que é obra de todos. Un forte abrazo a todos os que deixaron "alí" súa huella.
Pero, conste, que esto da BICICLETA podía dar para moito, porque o tema é un tema de todos cántos se subiron a unha BICICLETA, ainda que sólo fóra das bicicletas do noso "ZAPATILLA", que as alquilaba a dúas pesetas/hora,. é alí aprendimos a "conducir" moitos arousáns hay 70 anos ou máis. O Sr. Rogelio, a Sra. Lola... |
|
|
Comentario por E. García - Santiago (05-06-2015 11:29) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|