lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Os dous irmans |
|

Con Luisa a dulce dona de Eduardo
|
|
1 Comentario(s) |
|
1 |
Esta foto se fixo na boda de meu sobriño chamado José-Andrés en Sobradelo, toda a parte relixiosa. Logo, a outra festa foi no Restaurante Rosita, de Cambados. Meu hirmán falecéu hay moitos anos, víctima de tantos problemas que tivo na súa vida. Pero tamén hai que recoñecer que padecéu moito os problemas familiares que houbo na familia, despóis da separación dos nosos pais.
Foi un home tremendamente delicado. Creo que é das persoas que pouco lle tuvo que agradecer a Dios por mandarle tantas enfermidades, continuamente. El era o máis vello da manada; eu, o máis novo; nos levamos sempre moi ben. E deseo recordar que o primeiro reloxio que tiven na miña vida, regalóumo él. Quizá foi po-lo ano 1951(?). Ademáis sempre que me veía nun Bar, me pagaba a miña consumición, ¡seguro! Quizá a xente creía que non nos levábamos ben.
Ahí, na foto quedóu claro que esto non era así... Estivemos hai moitos anos algo "divorciados", pero hasta a súa morte, estivemos pendientes da súa enfermidade que o levóu de aquí.
Referíndome á festa da boda, direi que o pasamos moi ben. Eu, persoalmente, gardo un recordo moi grato de todo o día. Da parte relixiosa, é a outra que tamén axuda a vivir, si todo fora como ése día. Estas cousas había que repetilas, aínda que non houbera bodas polo medio. Decimos de cando en vez...
"De hoxe, nun ano, e antes de aló, moitas veces". Esto sería o correcto.
Pero na práctica, sempre hai problemas de todo tipo, hasta para encontrar unha fecha libre, para a reunión...
As nécoras que había alí debían de ser de fóra, porque eran grandes e cheas.
.......................................
"Heicho de dar,
si mo das queridiña;
heicho de dar si mo das,
xa o verás.
Heicho de dar,
con dúas conchiñas,
pra lle toques
o chascarraschás"... |
|
|
Comentario por E. García - 20.2.2013 (20-02-2013 12:01) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|