lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Aquelas motos |
|

Con María Luisa e a miña filla, na moto e José Luis Casás, Mon e Bruzos
Texto de Eduardo Garcia
|
|
1 Comentario(s) |
|
1 |
Esta foto se quitó en mi tierra. Quizá es en esa calle que está cerca de la Imprenta de Quintáns. A 100 mt. o por ahí. (Pido disculpas por no saber los nombres de las calles. Son muchos años fuera y esto no perdona.
En la foto está Miguel Bruzos, padre de un buen amigo de Santiago. Está Eduardo, con 32 años(?), el que tiene el perro es José Luis, hermanastro mío
un amigo de él de Vilaxoán. Mi esposa,
mi hija, Mª Luisa (53 años hoy). Esta vida no perdona. ¡Qué vamos a hacer!
.......................................
"Non sei cómo hei de manter
este meu cagarrosiño;
as papas non lle chegan,
e o caldo il tórcelle o bico"...
(De Leiras Pulpeiro, autor de "POESIA GALEGA COMPLETA", moi bo libro.
Me pasa siempre que voy a esa tierra,
que la gente me quiere y lo noto, cómo no lo voy a notar. El verano pasado estuve con una hermanastra que ya no conocía, porque habían transcurrido casi 46 años. Nos encontramos por casualidad en el Paseo Marítimo. Esta mujer es hermana de ese chico que sostiene el perro. Se llama Vita. Vive en la zona de Bamio. Estuvo en Suiza y ahora descansa un poco. Lo pasamos muy bien todos. Creo que tiene dos chicas.
Que Dios les de suerte a todos. |
|
|
Comentario por E. García - 20.2.2013 (20-02-2013 21:34) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|