| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Maria Luisa Mareque |
|
A dona de Eduardo Garcia, da gusto escoitar a Maria Luisa contando as suas cousas
|
|
| 1 Comentario(s) |
|
| 1 |
¿VERDADE QUE É MOI GUAPA?
---------------------------------------
Esta é a muller que eu escollín para casar, dous anos despóis de coñecela. Ela, santiaguesa, eu da terra dos mexillóns. Antes decíamos dos berberechos. E debo decir que desde o día 15 de agosto de 1956, non nos separamos nunca.
Hai que decir aquelo de que foi meu último amor, non o primeiro, como dirían outros... E nunca pior, porque tivemos dous cativos, que nos truxeron dous netos moi guapos e moi listos, que aman moito a terra do seu abó. Saben apreciar tamén que este pobo (Vilagarcía) non é calquer cousa.
Teño que decir despóis de tantos anos que sempre fumos moi felices. Os días feos están fora do noso pasado e así será hasta que Dios o queira. E moi normal, que cantemos tan ben coma bailamos... E o que non o queira así, que o deixe. Esta muller era a nora favorita do vello García, porque cando viña a Santiago, se rendía ante aquélas empanadas de xouviñas, ou bacallau... ¡Dios mío! Aquelo era como falar con Dios. O xuro. E despóis hai quén di que Santiago, e terra de curas.
Espero que teñades unha gran opinión de esta muller que sempre estivo a meu lado. Igual reimos, que choramos. O que non vexa a vida de este modo, vai fora de lugar. ¡Hasta a próxima! Esta muller, desde moi nena veraneou na nosa terra. Desde moi nena non conocía un pobo para pasar aquéles días de verano, como Vilagarcía. Sempre foi unha gran defensora do noso pobo.
Saludiña e sorte a todos, amigos...
---------------------------------------"Arroz con chícharos,
patacas novaaas;
repolo de Betanzoooos,
e máis cebolaaaaas"....
------------------------------------
.
|
|
|
Comentario por E. García - 03.04.2013 (03-04-2013 22:56) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
