| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Tomando un changueiro |
|
Quinso, o pai da nosa Fita, Martin o de Beiras, na feira nos recheos da Marina
|
|
| 5 Comentario(s) |
|
| 1 |
No tenia esta foto,por la derecha..Antonio (el de la Celta),Martin,Waldo Galbán,Látigo(disculparme,no recuerdo su nombre,entre amigos siempre le llamamos a si),el señor de la boina,no se quien es,y por ultimo Quinso. |
|
|
Comentario por Margarita Coello Nuñez (01-12-2012 16:29) |
|
|
| 2 |
Margarita perdona non recoñecimos a Waldo. |
|
|
Comentario por FAIADO (01-12-2012 21:00) |
|
|
| 3 |
Es mi suegro Paco Tubio(+), el padre de mi mujer Fita. |
|
|
Comentario por Cunino (18-01-2013 19:44) |
|
|
| 4 |
Y las chicas que estan en el estan,son Chicha cuñada de Pepe Miguens,y Maria del Carmen Cora... |
|
|
Comentario por Maria (21-04-2013 21:50) |
|
|
| 5 |
Non creo que ése carrito que se ve ahí, sea un carrito de xelados. Non hai que confundir unha cousa coa outra.
Porque si nos referimos ós xelados debo recordar aquéles xelados da Montañesa que se facían alá pola zona de Vista Alegre (?), máis ben hacia arriba da costa...
Creo que tiñan máis de un carrito para vender en toda a Vila. Tiñan tamén un formato de barco, a galleta que fai de recipiente, que se cotizaba a 0,25 pts.
Pouco máis che daban na casa en un día de troula, como pode ser Santa Rita ou San Roque, por poñer os días grandes do pobo. Recordo que os que nos vendían os xelados estaban moi elegantes, todos de blanco, pero había un la mar de simpático e dicharachero cos rapaces coma mín: Era "O Pavito" de Carril, co seu bigote e sempre sorrindo, como ten que ser...
Se daba a circunstancia que meu amigo de fatigas era irmán de Manolo Carballo o barbeiro de San Roque, moi coñecido no pobo é ademáis primo de este amigo meu (fallecido hai moitos anos), chamado Salvador Carballo. Que vivía na casa máis próxima da Empresa SABAS, ahí en Covadonga. Este chaval, por ser primo do Pavito, era un modo para tomar xelados, máis do que pagábamos. Así daba gusto... Bo home este Pavito, si, señor...
Co tempo puden ir vendo que estos señores de Carril eran unha familia moi extensa. Eran os MOLLINEDO, pero eran moitos, e casi todos con bigote e rubios. Parecían de ésas familias que fixeron os fillos iguales como si saliran os fillos feitos con un molde, polo parecido físico entre eles. Tamén puden observar que se levaban la mar de ben. Incluso, naquél tempo había xente dos Pavito que actuaban na Farsa de Danzas do Carril, que eran famosos polas festas do Apóstolo e San Fidel ?
Pero volvendo o conto dos xelados direi que aquéles xelados de FRESA ou NATA, era como falar con Deus. Moi ricos, si, señor. E ademáis teño que dicir que despóis de salir do meu pobo, o regresar de novo, en Verán non se me escapaban os xelados da Montañesa, pero de un tamaño superior a os meus barquitos, de 0,25 pts. co fin de coller mellor o sabor exquisito dos produtos da Montañesa. Moi ricos.
Este foi un pequeno homenaxe a os Xelados da Montañera e á familia dos Pavito, moi numerosos, por certo. Non creo que viva este home, porque tiña uns trinta anos ? cando nosoutros non chegábamos a ter doce, ou por ahí...
O meu recordo deste día, témolo que ir buscar ó ano 1943... Eran tempos da II Guerra Mundial, aínda é uns anos antes habíamos deixado a nosa, que nos deixou daquéla maneira que sabemos todos. ¿Para qué recordar todo esto?
.......................................
"Non te cases cun ferreiro,
que é moi malo de lavar;
cásate cun mariñeiro,
que ven lavado do mar"...
.......................
|
|
|
Comentario por E. García - 09.07.2013 (09-07-2013 11:08) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
